তুমি নহা হ'লেই ভাল আছিল
তুমি নহা হ'লেই ভাল আছিল
মোৰ জীৱনলে'
অতদিনে সুখেৰে আছিলো
অকলশৰে ভাৱনাৰে....।
এই যে তুমি গুচি গ'লা
ওলট-পালট হ'ল আউল লাগিল
মোৰ জীৱনৰ দিনপঞ্জীত
অতীতবোৰ বৰ্তমান হ'ল, বৰ্তমানবোৰ
হেৰাই গ'ল সময়ৰ বুকুত
বুকুখনত ভৰি পৰিল চপৰাচপৰ কজলুৱা দুখ
কেতিয়াবা খুব শব্দ কৰি হাঁহিবৰ মন যায়
যেন শব্দৰ লগতে নিগৰি আহে যন্ত্ৰণা
কেনেকৈ পিন্ধিলা তোমাৰ গোলাপ-কোমল আৱৰণ খহাই শিলৰ সাজ
সময়ৰ খৰস্ৰোতত হেৰাই আপোনজনৰো ঠিকনা।
কিয় তুমি ইমান অবুজ হ'লা ?
কিয় তুমি ইমান কঠোৰ হ'লা ?
মোৰ মৰমবোৰ তোমাৰ পাছে পাছে
অহৰহ দৌৰিছিল আৰু
দৌৰি দৌৰি এসময়ত ভাগৰি পৰিছিল
কিন্তু তথাপি তুমি নৰলা
তুমি এৰি গুচি যোৱাৰ পিছত
মোৰ হিয়াখনত
উদ্ৰেক হয় এক অজান শূন্যতাৰ
উজাগৰে অতিবাহিত হয়
মোৰ জোনাকী নিশা
তুমি নহা হ'লেই ভাল আছিল
অন্তত: হেলাৰঙে কটাব পাৰিলোহেঁতেন
এই বাসন্তী বেলা।
শ্ৰীময়ী আলোচনীত প্ৰকাশিত।
ত্ৰয়োদশ বৰ্ষ, ষষ্ঠ সংখ্যা, ১৬ ছেপ্টেম্বৰ, ১৯৯৯ চন
-------++++++-----++++------++++-------+++------
No comments:
Post a Comment
dudulsonowal32@gmail.com