অসমীয়া সাহিত্যৰ বুৰঞ্জীৰ চমু আভাস।A brief glimpse of the history of Assamese literature. অসমীয়া বুৰঞ্জীৰ ভাগ-১/ প্ৰাক্ আহোম যুগৰ বুৰঞ্জী, ২/ আহোম ৰজাৰ বুৰঞ্জী- ইয়াৰ ভিতৰত পৰে পুৰণি অসমীয়া বুৰঞ্জী, বাঁহগৰীয়া বুৰঞ্জী, দেউধাই অসম বুৰঞ্জী ইত্যাদি। ৩/ দাঁতিঅলীয়া বুৰঞ্জী - ইয়াৰ ভিতৰত পৰে ত্ৰিপুৰা বুৰঞ্জী, পাদশ্যাহ বুৰঞ্জী আদি। ৪/ কটকী বুৰঞ্জী, ৫/ চকীয়ালৰ বুৰঞ্জী,৬/ চাৰুং ফুকনৰ বুৰঞ্জী ।
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
👉অসমীয়া সাহিত্যত যি বুৰঞ্জীৰ সন্নিৱিষ্ট হৈছিল সেয়া আহোম সকলৰ মুখ্য অৱদান ৰূপে পৰিগণিত। স্বৰ্গদেউ চুকাফা অসমৰ মাটিত খোজ পেলোৱাৰ পৰৱৰ্তী কালৰ পৰা বুৰঞ্জী লিখা প্ৰথা আৰম্ভ হৈছিল বুলি জনা যায়। আহোম সকলে অসমত ভৰি থৈ প্ৰথমে টাই ভাষাত বুৰঞ্জী ৰচনা কৰিছিল। পৰৱৰ্তী সময়ত যেতিয়া তেওঁলোকে অসমীয়া সলসলীয়াকৈ ক'ব আৰু লিখিবলৈ পৰা হ'ল তেতিয়াৰ পৰাই অসমীয়া ভাষাত বুৰঞ্জী লিখা আৰম্ভ কৰিছিল। ইতিহাসৰ পমখেদি অধ্যয়ন কৰিলে পৰিলক্ষিত হয় যে অসমীয়া বুৰঞ্জী সাহিত্যক কেইবাটাও ভাগত বিভক্ত কৰিব পাৰি। ভাগবোৰ হৈছে ক্ৰমে -১/ প্ৰাক্ আহোম যুগৰ বুৰঞ্জী, ২/ আহোম ৰজাৰ বুৰঞ্জী- ইয়াৰ ভিতৰত পৰে পুৰণি অসমীয়া বুৰঞ্জী, বাঁহগৰীয়া বুৰঞ্জী, দেউধাই অসম বুৰঞ্জী ইত্যাদি। ৩/ দাঁতিঅলীয়া বুৰঞ্জী - ইয়াৰ ভিতৰত পৰে ত্ৰিপুৰা বুৰঞ্জী, পাদশ্যাহ বুৰঞ্জী আদি। ৪/ কটকী বুৰঞ্জী, ৫/ চকীয়ালৰ বুৰঞ্জী,৬/ চাৰুং ফুকনৰ বুৰঞ্জী । অসমীয়া বুৰঞ্জীৰ ভাষাৰ মাধূৰ্য্যতা মন কৰিবলগীয়া। ইয়াত কোনো কৃত্ৰিমতা নাই। শুনিবলৈ শুৱলা। সেয়েহে হয়তো সমগ্ৰ ভাৰতৰ আধুনিক ভাষাবোৰৰ ভিতৰতে ই অতুলনীয়।
১/ প্ৰাক্ আহোম যুগৰ বুৰঞ্জী : প্ৰাক্ আহোম যুগ বুলিলে সাধাৰণতে অষ্টাদশ শতিকাৰ শেষৰ সময়ছোৱাৰ কথাকে বুজায়। উল্লেখ্য যে এই সময়তে আমেৰিকাৰ ব্যপ্তিষ্ট মিছনেৰীসকল অসমলৈ আহি অসমৰ অসমীয়া ভাষা শিকি তেওঁলোকৰ ধৰ্ম প্ৰচাৰ কৰিছিল। আনহাতে ১৮২৬ চনত ইয়াণ্ডাবু সন্ধিৰ ফলত অসম মানৰ হাতৰ পৰা ইংৰাজে অধিকাৰ কৰিছিল এই সময়তে। এই ঘটনাৰ প্ৰভাৱ অসমীয়া ভাষা সাহিত্যত বাৰুকৈয়ে পৰিছিল। ১৮১৩ চনত ড° উইলিয়াম কেৰিয়ে অসমীয়া ভাষাত প্ৰথম ছপাপুঁথি হিচাপে ধৰ্মগ্ৰন্থ প্ৰকাশ কৰি উলিয়াইছিল। ইয়াৰ পৰৱৰ্তী সময়ত ১৮৩৩ চনত প্ৰকাশ পাইছিল আত্মাৰাম শৰ্মাৰ 'সমস্ত বাইবেল'। ১৮৩৬ চনৰ পৰা ১৮৭২ চনলৈ অসমীয়া ভাষা উত্থানত কিছু যতি পৰিছিল কাৰণ এই সময়ছোৱাত অসমত অসমীয়া ভাষাৰ ঠাইত বাংলা ভাষাই স্থান অধিগ্ৰহণ কৰিছিল।
১৮৩৯ চনত উইলিয়াম ৰবিনচনে প্ৰথম অসমীয়া ভাষাৰ ব্যাকৰণ পুথি ৰচনা কৰি প্ৰকাশ কৰি সাহিত্যৰ ভঁৰাল সমৃদ্ধ কৰিছিল। ইয়াৰ পিছত ১৯৬৭ চনত অসমীয়া অভিধান প্ৰকাশ কৰি সাহিত্যৰ ভঁৰাল চহকী কৰি ইতিহাস সমৃদ্ধ কৰিছিল ড° মাইলছ ব্ৰন্সনে। যাক প্ৰথম অসমীয়া অভিধান বুলি গণ্য কৰা হয়। ১৮৪৬ চনত প্ৰথম অসমীয়া পত্ৰিকা অৰুণোদয় প্ৰকাশ কৰি বুৰঞ্জী সাহিত্য টনকিয়াল কৰিছিল। বোধহয় এই পত্ৰিকা প্ৰকাশৰ লগে লগে আধুনিক যুগৰ সূচনা হৈছিল। এই যুগৰ সাহিত্যকেই অৰুনোদই যুগৰ সাহিত্য বোলা হয়। ইয়াৰ পৰৱৰ্তী সময়ত এ কে গাৰ্ণিৰ 'কামিনীকান্ত' আৰু শ্ৰীমতী গাৰ্ণিৰ 'ফুলমণি আৰু কৰুণা', পদ্মাৱতী দেৱী ফুকননীৰ 'সুধৰ্মাৰ উপাখ্যান', নিধিলিবাই ফাৰৱেলৰ ৰচনা ; আনন্দৰাম ঢেকিয়াল ফুকনৰ- অসমীয়া ল'ৰাৰ মিত্ৰ, a few remarks on Assamese language আদি উপন্যাস প্ৰকাশেৰে অসমীয়া সাহিত্যৰ বীজ অংকুৰিত কৰিছিল।
গতিকে দেখা যায় বুৰঞ্জী সাহিত্য উত্থানৰ ক্ষেত্ৰত প্ৰথম অৱদান আগবঢ়াই আহোমসকলে। জোনাকী যুগৰ সাহিত্য, উত্তৰ জোনাকী যুগৰ সাহিত্যৰ ভঁৰাল চহকী হোৱাৰ ক্ষেত্ৰত অৱশ্যে আহোম সকলৰ লগতে আন লোকসকলৰো মুখ্য অৱদান আছে। বিশেষকৈ লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱা, চন্দ্ৰকুমাৰ আগৰৱালা, শৰৎচন্দ্ৰ গোস্বামী, কমলাকান্ত ভট্টাচাৰ্য্য, পদ্মনাথ গোহাঞিবৰুৱা, চন্দ্ৰধৰ বৰুৱা, হিতেশ্বৰ বৰবৰুৱা , ৰঘুনাথ চৌধাৰী, অম্বিকাগিৰী ৰায়চৌধুৰী, দুৰ্গেশ্বৰ শৰ্মা, যতীন্দ্ৰ নাথ দুৱৰা , ৰত্নকান্ত বৰকাকতি, দেৱকান্ত বৰুৱা... আদি স্বনামধন্য লেখক সকলৰ অৱদান এই সময়ত আছিল উল্লেখযোগ্য।
প্ৰৱন্ধটো পঢ়ি ছোৱাৰ বাবে আপোনাক অশেষ ধন্যবাদ জনালো। লেখক : দুদুল সোণোৱাল।
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
No comments:
Post a Comment
dudulsonowal32@gmail.com