ব্যক্তিত্ব বা Personality??

   পৃথিৱীৰ প্ৰতিজন মানুহৰে বা ব্যক্তিৰে কিছুমান বিশেষ লক্ষণ থাকে। সেই লক্ষণ বিলাকৰ জৰিয়তে নিজৰ ৰূপটো আনৰ আগত সুন্দৰ ভাৱে বা কুৎসিত ভাৱে প্ৰদৰ্শন কৰে। মানুহৰ আগত প্ৰদৰ্শন কৰা বা প্ৰকাশ কৰা এই ৰূপটোকে মানুহৰ ব্যক্তিত্ব বুলিব পাৰি। আমি আন ধৰণেও ক'ব পাৰোঁ যে কোনো মানুহৰ শৰীৰৰ গঠন, আগ্ৰহ মনোভাৱ, কোনো দিশত থকা প্ৰৱনতা, বৌদ্ধিক সামৰ্থ্যতা, কথা কোৱাৰ ভঙ্গিমা, শৰীৰ চলনৰ লয়, আবেগ , বোধ আদি একগোট হোৱা ধাৰণাটোৱেই হ'ল ব্যক্তিত্ব। ব্যক্তিজন আচৰণগত আৰু মানসিক দিশত কিমান ভাল তাক মানুহৰ ব্যক্তিত্বই প্ৰতিফলিত কৰে।

    আপোনালোকৰ আটাইৰে নিশ্চয় জ্ঞাত যে পৃথিৱীৰ প্ৰতিজন মানুহৰে এটা ব্যক্তিত্ব শৰীৰত নিহিত থাকে। এই ব্যক্তিত্ব হ'ল ব্যক্তি এজনৰ জীয়াই থকাৰ এক প্ৰকৃত উপায়। অৰ্থাৎ ব্যক্তিত্বৰ সহায়তে প্ৰত্যেকজন ব্যক্তিয়ে চৌপাশৰ পৰিৱেশৰ লগত সমাযোজন কৰি অধিক সন্তোষজনক ভাৱে জীয়াই থাকিবলৈ চেষ্টা কৰে। ব্যক্তিত্ব জন্মগত ভাৱে অথবা চেষ্টাৰ বলত আহৰণ কৰিব পাৰি। অতীজৰে পৰা বৰ্তমানলৈকে যিমান সন্মানীয় মানুহৰ সৃষ্টি হৈছে সেয়া নিশ্চয় ব্যক্তিত্বৰ বলতে সম্ভৱ হৈছে। আব্ৰাহম লিংকন, মহাত্মা গান্ধী, ড° এপিজে আব্দুল কালাম, গোপীনাথ বৰদলৈ হোমেন বৰগোহাঞি, নগেন শইকীয়া আদিৰ দৰে ব্যক্তিত্বৰ কথা কোনে নাজানে। 

     আব্ৰাহম লিংকনৰ ব্যক্তিত্বই তৎকালীন সময়ত আমেৰিকাৰ লগতে বিশ্বৰ সকলো মানুহকে আকৰ্ষিত কৰিছিল বুলি জনা যায়। তেওঁৰ ব্যক্তিত্বৰ পৰিচয় দিব পৰা এটা কাহিনীও আছে। কাহিনীটো কোৱাৰ আগতে আব্ৰাহম লিংকনৰ সম্পৰ্কে জনা উচিত, নহয় জানো ?

আব্ৰাহম লিংকন মুখ্যতঃ স্ব-শিক্ষিত আছিল। তেওঁৰ আনুষ্ঠানিক স্কুলীয়া শিক্ষা ইণ্টাৰেণ্ট শিক্ষকসকলৰ পৰা হৈছিল। ইয়াত কেণ্টুকীত দুটা চমু কাৰ্যকাল অন্তৰ্ভুক্ত আছিল, য'ত তেওঁ পঢ়িবলৈ শিকিছিল কিন্তু সম্ভৱতঃ লিখিব নোৱাৰিছিল, সাত বছৰ বয়সত আৰু ইণ্ডিয়ানাত, য'ত তেওঁ খেতিৰ কামত লাগিব লগা হোৱাৰ বাবে বিক্ষিপ্তভাৱে বিদ্যালয়লৈ গৈছিল । 15 বছৰ বয়সলৈ মুঠ 12 মাহতকৈ কম সময়ৰ বাবে তেওঁ বিদ্যালয়লৈ গৈছিল বুলি জনা যায় । তেওঁ এজন উৎসাহী পাঠক হিচাপেও অটল আছিল আৰু শিকাৰ প্ৰতি অতি আগ্ৰহী আছিল। পৰিয়াল, চুবুৰীয়া আৰু স্কুলীয়া সহপাঠীসকলৰ ভাষ্য অনুসৰি জানিব পাৰি যে তেওঁৰ পঢ়াৰ ভিতৰত আছিল ৰজা জেমছ বাইবেল, এচপৰ ফেবলচ,জন বুনিয়ানৰ দ্য পিলগ্ৰিমছ প্ৰগ্ৰেছ, ডেনিয়েল ডেফ'ৰ ৰবিনছন ক্ৰুচো আৰু বেঞ্জামিন ফ্ৰেংকলিনৰ আত্মজীৱনী আদি। পৰৱৰ্তী সময়ত তেওঁ আমেৰিকাৰ 16তম ৰাষ্ট্ৰপতি হিচাপে কাৰ্যনিৰ্বাহ কৰিছিল। 

      এইজন আমেৰিকাৰ ৰাষ্ট্ৰপতিয়ে এবাৰ পথেৰে সাধ্যভ্ৰমণৰ (evening walk) বাবে ওলাই গৈছিল। সাধাৰণ পোশাকত থকা ৰাষ্ট্ৰপতিক দেখি এজন নিচলা লোকে চেলুট দিছিল। আৰু আব্ৰাহম লিংকনে সেই লোকজনৰ সন্মানক শ্ৰদ্ধা জনায় মূৰৰ টুপী খুলি তেওঁলৈ প্ৰতি চেলুট দিছিল। এই কাৰ্যই তেওঁৰ সদাচৰণ আৰু মহানুভৱতাৰ সম্পৰ্কে বাৰ্তা দিছিল। এয়াই হৈছে লিংকনৰ ব্যক্তিত্বৰ প্ৰতিফলন।

     তেনেকৈ ভাৰতৰ এপিজে আব্দুল কালাম বা আন ব্যক্তিবিলাকৰো বহু ব্যক্তিত্ব আছে আৰু যিবোৰে এতিয়াও সকলোকে আকৰ্ষণ কৰে। 

       ব্যক্তি এজনৰ ব্যক্তিত্ব কেনেধৰণৰ, ব্যক্তিজনৰ কিমান পৰিমাণৰ ব্যক্তিত্বৰ গুণ আছে আদি জানিবৰ বাবে ব্যক্তিত্বৰ পৰিমাপণ কৰিব পাৰি। ব্যক্তিত্বৰ পৰিমাপণ কৰিবৰ বাবে কিছুমান আহিলা আছে। আহিলা সমুহক এনেধৰণে বিভক্ত কৰিব পাৰি - ১/ নিৰূপক কাঠি, ২/ চিহ্নাংকণ সূচী, ৩/ প্ৰশ্নসূচী, ৪/ সাক্ষাৎকাৰ, ৫/ প্ৰক্ষেপী কৌশল আদি। এই আটাইবোৰ হৈছে অভীক্ষা পদ্ধতি। 

     ব্যক্তিৰ ব্যক্তিত্ব অতি প্ৰয়োজনীয় গুণ। আমাৰ জীৱনৰ কৰ্মৰাজি সুন্দৰ ভাৱে পৰিচালনা কৰি আগুৱাই যাবৰ বাবে ব্যক্তিত্বৰ অতিকৈ প্ৰয়োজন হয়। বিভিন্ন মেল মিটিং বা অনুষ্ঠান প্ৰতিষ্ঠান আদি গুৰি ধৰাত ব্যক্তিত্বই মানুহজনক সহায় কৰে। আমি ব্যক্তিত্ব আহৰণ কৰিব পাৰোঁ আমাৰ নিজৰ প্ৰচেষ্টা বা অভিজ্ঞতাৰ বলত। 

আপোনাক ধন্যবাদ জ্ঞাপন কৰিছোঁ পঢ়ি ছোৱাৰ বাবে।

লেখক: দুদুল সোণোৱাল।