ভাৰতীয় শিক্ষালৈ মিছনেৰী সকলৰ অৱদান: সংক্ষিপ্ত আলোচনা ।
🚀🚀 ভাৰতীয় শিক্ষা ব্যৱস্থাৰ বিকাশত মিছনেৰীসকলৰ অৱদান অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ আৰু বহুমুখী। বিশেষকৈ ১৮ শতিকাৰ শেষৰ ফালৰ পৰা ১৯ শতিকাৰ মাজভাগলৈ তেওঁলোকে শিক্ষাৰ প্ৰসাৰ, আধুনিকীকৰণ আৰু স্থানীয় ভাষাৰ বিকাশত এক যুগান্তকাৰী ভূমিকা পালন কৰিছিল। তেওঁলোকৰ মূল অৱদানসমূহৰ বিষয়ে তলত আলোচনা আগবঢ়োৱা হৈছে ।
১. আধুনিক শিক্ষাৰ প্ৰতিষ্ঠা:
ইউৰোপীয় মডেলৰ প্ৰাথমিক আৰু মাধ্যমিক বিদ্যালয় স্থাপন কৰিছিল আৰু ইয়াৰ জৰিয়তে ভাৰতত আধুনিক শিক্ষাৰ প্ৰসাৰ ঘটাইছিল। উদাহৰণস্বৰূপে চেৰামপুৰ ব্যাপ্টিষ্ট মিছনেৰী স্কুল, যিখন বিদ্যালয় ১৮১৮ চনত প্ৰতিষ্ঠা কৰা হৈছিল। কলিকতাস্থিত আলেকজেণ্ডাৰ ডাফৰ জেনেৰেল অ্যাসেম্বলিজ ইনষ্টিটিউশ্যন আদি বিদ্যালয় সমূহ স্থাপন কৰি ভাৰতত শিক্ষাৰ ভেটি টনকিয়াল কৰাত গুৰুত্বপূৰ্ণ অৱদান আগবঢ়াইছিল। তদুপৰি বহু ঠাইত প্ৰথমবাৰৰ বাবে মহিলা শিক্ষাৰ সুবিধাও আগবঢ়াইছিল।
২. স্থানীয় ভাষা বিকাশ:
অসমীয়া, বাংলা, তামিল আদি ভাষাত ব্যাকৰণ, অভিধান, পাঠ্যপুথি ৰচনা কৰি ভাৰতৰ স্থানীয় ভাষাৰ বিকাশ আৰু উন্নতি সাধনত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছিল।
অসমত বিভিন্ন জন মিছনেৰী আগশাৰীৰ ব্যক্তিয়ে বিভিন্ন গ্ৰন্থ ৰচনা কৰি অসমীয়া ভাষাৰ বিকাশত বৰঙণি আগবঢ়াইছিল। বিশেষকৈ নাথান ব্ৰাউনে অসমীয়া ব্যাকৰণ (১৮৪৮) আৰু মাইলছ ব্ৰনছনে "আৰ্যাবৰ্তৰ বুৰঞ্জী" (১৮৪৬) লিখি ভাষাৰ ভেটি মজবুত কৰিছিল। তদুপৰি ছপাশাল স্থাপন কৰিও (যেনে: শিৱসাগৰৰ অৰুণোদই ছপাশাল) স্থানীয় সাহিত্যৰ প্ৰচাৰ কৰিছিল।
৩. শিক্ষাৰ সাংগঠনিক ভেটি:
শিক্ষাৰ সাংগঠনিক ভেটি টনকিয়াল কৰিবলৈ প্ৰশিক্ষণ স্কুল, টিচাৰ্স ট্ৰেইনিং ইনষ্টিটিউট স্থাপন কৰি শিক্ষক সৃষ্টি কৰিছিল। তাৰোপৰি শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত পঞ্জীয়ন পদ্ধতি, পাঠ্যক্ৰমৰ মানদণ্ড উন্নতকৰণ আদি কাৰ্য্যৰ প্ৰৱৰ্তন কৰিছিল।
মিছনেৰীসকলে শিক্ষকসকলক কেৱল পাঠ্যক্ৰমৰ জ্ঞান বিতৰণকাৰী হিচাপে নহয়, বৰঞ্চ শিক্ষাৰ্থীৰ ব্যক্তিত্ব বিকাশৰ পথ প্ৰদৰ্শক হিচাপেও চাবলৈ কৈছিল। তেওঁলোকে শিক্ষাদানৰ পদ্ধতি সলনি কৰিবলৈ আৰু শিক্ষাৰ্থীসকলক অধিক মনোযোগী আৰু সৃষ্টিশীল কৰিবলৈ শিক্ষকসকলক উৎসাহিত কৰিছিল।
৪. উচ্চশিক্ষাৰ সূচনা:
উল্লেখ্য যে কলিকতা, মিছনেৰী সকলে তেতিয়াৰ বোম্বাই, মাদ্ৰাজত প্ৰথম খ্ৰীষ্টান মহাবিদ্যালয় স্থাপন কৰি পশ্চিমীয়া বিজ্ঞান, দৰ্শন আদিৰ শিক্ষাৰ দ্বাৰ মুকলি কৰিছিল । ইয়াৰ উদাহৰণ হৈছে চেৰামপুৰ কলেজ, ১৮১৮ চনত এই মহাবিদ্যালয় স্থাপন কৰি ভাৰতত উচ্চ শিক্ষাৰ পাতনি মেলিছিল।
৫. সামাজিক পৰিৱৰ্তন:
সমাজৰ অনুন্নত সম্প্ৰদায়ক শিক্ষাৰ সুযোগ দি সামাজিক সমতাৰ বাট মুকলি কৰিছিল মিছনেৰী সকলে। তাৰোপৰি বিপন্ন থলুৱা ভাষা সংৰক্ষণৰ ক্ষেত্ৰতো মিছনেৰীসকলে আন্তৰিকতাৰে আগভাগ লৈছিল বুলি জনা যায়। বালিকা শিক্ষা বা মহিলা শিক্ষাৰ প্ৰসাৰৰ ক্ষেত্ৰতো মিছনেৰীসকলে অৱদান আগবঢ়াইছিল। নাৰীৰ ক্ষমতা আহৰণৰ বাবে শিক্ষা যে অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ তাক শিক্ষা ব্যৱস্থাৰ দ্বাৰা প্ৰতিপন্ন কৰিছিল ।
৬. শিক্ষাৰ্থীৰ সৰ্বাংগীন বিকাশ: তেওঁলোকে শিক্ষাৰ্থীৰ বৌদ্ধিক বিকাশৰ উপৰিও মানসিক আৰু সামাজিক দিশৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিছিল। তেওঁলোকে শিক্ষাৰ্থী সকলক কিতাপৰ জ্ঞানৰ উপৰিও জীৱনৰ প্ৰত্যাহ্বান সমূহৰ সৈতে মোকাবিলা কৰিবলৈ সাজু কৰাৰ পোষকতা কৰিছিল।
৭. ছপাশাল স্থাপন আৰু গ্ৰন্থ প্ৰকাশন:
মিছনেৰীসকলে ছপাশাল স্থাপন কৰি বিভিন্ন কিতাপ, আলোচনী আৰু বাতৰি কাকত প্ৰকাশ কৰিছিল। ইয়াৰ ফলত জ্ঞানৰ বিস্তাৰ হৈছিল আৰু সাহিত্যৰ বিকাশ হৈছিল। উল্লেখ্য যে "অৰুণোদয়" নামৰ আলোচনীখন মিছনেৰীসকলে অসমত প্ৰকাশ কৰিছিল, যিয়ে অসমীয়া সাহিত্যলৈ এক নতুন দিশৰ উন্মোচন কৰিছিল।
সমালোচনা আৰু সীমাবদ্ধতা:
ক) বহু সমালোচকে কিছু ক্ষেত্ৰত ধৰ্মীয় প্ৰোপাগেণ্ডাৰ উদ্দেশ্য আছিল বুলি অভিযোগ কৰে।
খ) স্থানীয় সংস্কৃতিৰ পৰিৱৰ্তে পাশ্চাত্য মূল্যবোধৰ প্ৰচাৰৰ প্ৰয়াস কৰিছিল।
গ) ঔপনিৱেশিক শাসনৰ সৈতে তেওঁলোকৰ সম্পৰ্কক লৈ বিতৰ্ক আছে।
মিছনেৰীসকলে ভাৰতত শিক্ষাৰ আধুনিকী- কৰণৰ ভেটি স্থাপন কৰিছিল, বিশেষকৈ আঞ্চলিক ভাষা, মহিলা শিক্ষা আৰু বৈজ্ঞানিক দৃষ্টিভংগীৰ প্ৰসাৰত তেওঁলোকৰ অৱদান অপৰিহাৰ্য্য। যদিও তেওঁলোকৰ কাৰ্য্য ঔপনিৱেশিক পৰিপ্ৰেক্ষিতত হৈছিল, ভাৰতীয় শিক্ষাৰ ইতিহাসত তেওঁলোকৰ প্ৰভাৱ স্থায়ী হৈ আছে।
মিছনেৰীসকলৰ এই অৱদানৰ ফলত ভাৰতত শিক্ষাৰ এক নতুন যুগৰ সূচনা হৈছিল আৰু ইয়াৰ ফলস্বৰূপে দেশৰ বিভিন্ন ক্ষেত্ৰত উন্নয়ন সম্ভৱ হৈছিল। উল্লেখযোগ্য ব্যক্তি মিছনেৰী ব্যক্তি হিচাপে উইলিয়াম কেৰি, আলেকজেণ্ডাৰ ডাফ, নাথান ব্ৰাউন, মাইলছ ব্ৰনছন আদিৰ নাম ল'ব পাৰি।
লেখাটো পঢ়ি চোৱাৰ বাবে আপোনাক অশেষ আন্তৰিক ধন্যবাদ জ্ঞাপন কৰিছোঁ।
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
No comments:
Post a Comment
dudulsonowal32@gmail.com