ভাষণ কেনেকৈ দিব লাগে ? How to give a speech?

ভাষণৰ ভাষা সহজ-সৰল হোৱা উচিত ! How to give a speech ?

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

   

১/ ভাষণ কেনেকৈ দিয়া হয় ?

   ভাষণ কেনেকৈ দিয়া হয় বুলিলে চিধাই ক'ব পাৰি যে বিষয়বস্তুৰ ওপৰত ভিত্তি কৰিয়েই ভাষণ এটা দিয়া হয়। ভাষণ এটা সাব্যস্ত কৰিবলৈ যাওঁতে আপুনি মনত ৰাখিব লগীয়া মূল কথা হ'ল বিষয়বস্তু চিনাক্তকৰণ আৰু ইয়াৰ সম্পৰ্কে কিছু পূৰ্বজ্ঞান আহৰণ।

     বিষয়বস্তুটোৰ সম্পৰ্কে কবলৈ যাওঁতে ইয়াক কিছুমান অৰ্হতাত বিভক্ত কৰি ল'লে সুবিধা হয়। প্ৰতিটো অৰ্হতাৰ ওপৰত ভিত্তি কৰিয়েই ভাষণ দীঘলীয়া কৰি নিব পাৰি। উদাহৰণ স্বৰূপে যদি আপুনি 'পৰিৱেশ'ৰ ওপৰত ভাষণ এটা দিবলৈ বিচাৰিছে তেন্তে প্ৰথমে আপোনাক প্ৰয়োজন হ'ব পৰিৱেশ কাক বোলে জনাটো। তাৰপাছত ক্ৰমে পৰিৱেশৰ ভাগ, ইয়াৰ পৰা লাভাম্বিত হ'ব পৰা দিশসমূহ, ইয়াৰ অসুবিধা সমূহ, পৰিৱেশৰ উন্নতকৰণত ল'ব লগা যতন.. আদি দিশবোৰ। অৰ্হতাৰ ওপৰত আপোনাৰ জ্ঞান কিমান আছে তাৰ ওপৰতে নিৰ্ভৰ কৰিব আপোনাৰ ভাষণৰ ফলাফল। 

 ভাষণৰ ভাগসমূহ -

 ১/ ক) সভাৰ সভাপতি মহোদয়ক সম্বোধন

     খ) উপস্থিত বিশিষ্ট অতিথি সকলক সম্বোধন

     গ) উপৱিষ্ট ৰাইজক সম্বোধন

২/ সভাত উপস্থিত সকলো লোককে সম্ভাষণ জনাই আৰম্ভণি ঘটাব লাগে।

৩/ তৃতীয়তে বিষয়বস্তু অনুসৰি অৰ্হতাবোৰৰ ভিত্তিত বৰ্ণনা আগবঢ়াব লাগে।

৪/ সামৰণিত পুনৰ সমূহ ৰাইজ আৰু উপস্থিত সভাসদক সম্ভাষণ আৰু ধন্যবাদ জ্ঞাপন কৰি বক্তৃতা সামৰিব লাগে।

      যিবিলাক লোকে সভা সমিতিত ভাষণ সলসলীয়াকৈ দিয়ে তেওঁলোকে এদিনতে এনে গুণ আয়ত্ব কৰা নাই। প্ৰকৃততে ভাল ভাষণ দিবলৈ সাধনাৰ প্ৰয়োজন। কছৰৎৰ প্ৰয়োজন। অধ্যয়নৰ প্ৰয়োজন। মধুৰ শব্দৰ ভঁৰাল আপোনাৰ মন-মগজুত তিল তিলকৈ গঢ়ি তোলিব লাগিব। প্ৰতিটো বিষয়ত খোকোজা নলগাকৈ ক'বৰ বাবে অধ্যয়ন নিতান্তই প্ৰয়োজনীয় বিষয়। 

      বিষয়বস্তুৰ ওপৰত সঠিক জ্ঞান নাথাকিলে আপুনি কোনো কালে এটা সুন্দৰ আৰু সাৱলীল ভাষণ আগবঢ়াব নোৱাৰে। সেয়ে ভাষণ দিবলৈ একেবাৰে নিম্ন শ্ৰেণীৰ পৰাই প্ৰতিজনে শিকা উচিত। শুদ্ধ উচ্চাৰণ আৰু উচ্চস্বৰ প্ৰয়োগ সফল ভাষণৰ অন্যতম দিশ। তদুপৰি সৎ সাহস হ'ল ভাষণৰ চালিকা শক্তি। সাহসৰ অবিহনে মনত থকা কথাবোৰো ভালদৰে উপস্থাপন কৰিব পৰা নাযায়। তাৰোপৰি অনৰ্গল কথাখিনি কৈ গ'লেও ই ভাষণৰ মাধুৰ্য্যতা হেৰুৱাই। শব্দ বিলাক উচ্চাৰণ কৰোঁতে সুৰ, লয় আদিৰ প্ৰতিও ভাষণ দিওঁতাজনে মন দিবলগীয়া হয়। শুনিবলৈ শুৱলা নহ'লে আপোনাৰ ভাষণ কোনোবাই শুনিব নে ? সেয়ে এটা ভাল ভাষণৰ ইও এটা গুণ।

      

২/বিষয়বস্তুৰ জ্ঞান আহৰণ!

     মধুৰ শব্দৰ প্ৰয়োগেৰে ভাষণ আগবঢ়াবলৈ বিষয়বস্তুৰ ওপৰত পৰ্যাপ্ত পৰিমাণে জ্ঞানৰ আৱশ্যক। এই জ্ঞান বৃদ্ধিৰ নিমিত্তে অধ্যয়নৰ গত্যন্তৰ নাই। বিশেষকৈ ছাত্ৰাৱস্থাতে এই দিশত নিজক আগুৱাই নিবলৈ চেষ্টা কৰা উচিত। বিদ্যালয়ৰ শিক্ষাৰ পাথ্যপুঁথিতে সাধাৰণতে প্ৰায়ভাগ প্ৰাসঙ্গিক কথা তথা সমল পোৱা যায়। কেৱল সমলবোৰ মনত ৰাখিব লাগে। স্মৃতিৰ ভঁৰালত সঞ্চিত কৰি ৰাখিবলৈ প্ৰয়াস কৰিব লাগে।      অভিজ্ঞতাৰ জ্ঞানে ভাষণ দিয়াত সহায় কৰে। বয়স বঢ়াৰ লগে লগে মানুহৰ জ্ঞান অভিজ্ঞতাৰ ভিত্তিত বাঢ়ে। কিছুমানৰ ক্ষেত্ৰত এই জ্ঞান কম,আন কিছুমানৰ ক্ষেত্ৰত সৰহ হয়। শিক্ষক, নেতা, বিভিন্ন বিষয়ববীয়া, চাকৰিয়াল লোক আদিৰ ক্ষেত্ৰতো একেই কথাবোৰ প্ৰযোজ্য। দেখা যায় নিৰক্ষৰ বা অৰ্ধ নিৰক্ষৰ লোকেও অভিজ্ঞতাৰ বলত সুন্দৰ ভাষণ আগবঢ়াব পাৰে। তেনেধৰণৰ মানুহ আমাৰ সমাজত বহু আছে যিবিলাকে আনকি গাওঁ বা সমাজ একোখন সুন্দৰকৈ চলাবলৈ পৰ্যন্ত সক্ষম। 

    বিভিন্ন বিষয়ক গ্ৰন্থ অধ্যয়ন , বিভিন্ন বাতৰি কাকত অধ্যয়ন, বিভিন্ন বিষয়ক আলোচনী অধ্যয়ন, লোককৃষ্টি, লোক সংস্কৃতিৰ সম্পৰ্কে অধ্যয়ন, মহৎ লোকসকলৰ ভাষণসমূহ অধ্যয়ন আদিৰ জৰিয়তে জ্ঞানৰ ভঁৰাল চহকী কৰিব পাৰি। মগজুত জ্ঞানৰ ভঁৰাল চহকী হ'লেহে ভাষণত বিষয়বস্তুৰ বিপৰীতে সলসলীয়াকৈ ক'ব পৰা যায়। সেই গুণ আয়ত্ব কৰিবলৈ লাগিব ধৈৰ্য, একাগ্ৰতা, মনোযোগ আৰু মনত থাকিব লাগিব হেঁপাহ।

৩/ কবলগীয়া কথাবোৰ সজাই ল'ব লাগে!

      কোনো এখন সভাত আপুনি বক্তৃতা দিয়াৰ আগতে মনতে কবলগীয়া কথাবোৰ জুকিয়াই লৈ সজাই লওক। বিষয়বস্তু অনুসৰি অৰ্হতাবোৰ বা মূল কথাবোৰ কাগজত লিখি লওক। ভাষণৰ সময়ত সেইবোৰ চাই চাই বহলাই ব্যাখ্যা আগবঢ়াই গৈ থাকক। দেখিব আপোনাৰ ভাষণে এটা সুন্দৰ গতি লৈছে। কিন্তু মনত ৰাখিব আপোনাৰ মাতটোও যাতে সুৰীয়া হয় আৰু শব্দৰ উচ্চাৰণো শুদ্ধ হয়। আপোনাৰ দৈহিক ভংগিমাও দিবলৈ নাপাহৰিব। আপোনাৰ কোৱা কথাবোৰৰ লহৰে লহৰে আপোনাৰ দৈহিক ভংগিমাৰ পৰিৱৰ্তন কৰক। তেতিয়াহে আপোনাৰ কথাখিনি শুনি দৰ্শকে আমোদ পাব আৰু আপোনাৰ প্ৰতি আকৃষ্ট হ'ব। বক্তাৰ প্ৰতি আকৃষ্ট হ'লেহে বক্তৃতা সফলকাম হয়।

৪/ টোকা বহীত মূল কথাবোৰ টুকি ল'ব লাগে!

           যি মানুহে ভাষণ দিয়ে তেওঁ সদায় এখন নোট বহী লোৱাৰ দৰকাৰ। কেতিয়াবা আনলোকৰ বক্তৃতা শুনিও কিছুমান কথা লিখি ল'ব পাৰি। পাছত তেনে সমূহে বক্তৃতা দিয়াত সহায় কৰে।

৫/ সামৰণি 

     সামৰণিত ক'ব বিছাৰো যে এজন ব্যক্তিৰ  বাবে এটা শুৱলা ভাষণ আগবঢ়োৱাটো যিদৰে ইমান সহজ নহয় সেইদৰে সিমান কঠিনো নহয়। অনুশীলনেই সফল ভাষণৰ মূল আধাৰ। বাক্যৰ গাঠঁনি শুদ্ধকৈ লিখিব আৰু পঢ়িব পাৰিলে ভাষণো শুদ্ধকৈ আগবঢ়াব পৰা যাব । আমি এনে সৰু সুৰা কথাবোৰত গুৰুত্ব নিদিওঁ বাবে ভাষণ ভালদৰে আগবঢ়াব নোৱাৰোঁ । 

    

     ভাল ভাষণৰ বাবে বিভিন্ন বিশিষ্ট নেতাসকলৰ ভাষণৰ গ্ৰন্থ সমুহ অধ্যয়ন কৰা উচিত। তেনে এজন বিখ্যাত নেতা আছিল 'আব্ৰাহাম লিংকন'।

আব্ৰাহাম লিংকনৰ বক্তৃতা সমূহৰ এখন গ্ৰন্থ হৈছে “আব্ৰাহাম লিঙ্কনৰ বক্তৃতা”। এই গ্ৰন্থখন হৈছে আমেৰিকা যুক্তৰাষ্ট্ৰৰ ষোড়শ ৰাষ্ট্ৰপতি আব্ৰাহাম লিংকনৰ দ্বাৰা প্ৰদান কৰা বিখ্যাত গেটীচবাৰ্গ ভাষণৰ দৰে বহুকেইটা উল্লেখযোগ্য ভাষণ, ঘোষণাপত্ৰ, তথা চিঠিৰ সংকলন। আমেৰিকা যুক্তৰাষ্ট্ৰ তথ্য সেৱাৰ পৃষ্ঠপোষকতাত এইসমূহক অসমীয়াৰ লগতে আন বিভিন্ন ভাষালৈ অনুবাদ কৰি প্ৰকাশ কৰা হৈছে। খুব সহজ সৰল ভাষাৰে আগবঢ়োৱা ভাষণবোৰ এবাৰ পঢ়িলে এৰিব মন নাযায়। গতিকে এনে গ্ৰন্থৰ পৰা আমি ভাষণৰ সম্পৰ্কে বহু কথাই অনায়াসে শিকিব পাৰোঁ। মই আশা ৰাখিছোঁ বিশেষকৈ আমাৰ ছাত্ৰ সমাজে এনে গ্ৰন্থ অধ্যয়ন কৰি এই দিশত আগবাঢ়ি যাব পাৰিব। 

প্ৰৱন্ধটো পঢ়ি ছোৱাৰ বাবে আপোনাক অশেষ আন্তৰিক ধন্যবাদ জ্ঞাপন কৰিছোঁ।

লেখক: দুদুল সোণোৱাল। হাঁহখাটী উচ্চ মাধ্যমিক বিদ্যালয়।

🍒🍒🍒🍒🍒🍒🍒🍒🍒🍒🍒🍒🍒🍒🍒🍒🍒