জীৱনৰ আকাংক্ষিত বস্তু কিদৰে পাব পাৰি ? চাওঁক ইয়াৰ সপক্ষে পাঁচটা কৌশল।

জীৱনৰ আকাংক্ষিত বস্তু লাভৰ কৌশল:

    জীৱন বৰ অনুপম। কিন্তু জীৱনৰ আকাংক্ষিত বস্তু সময়ত নাপালে জীৱন হৈ পৰে দুৰ্বিসহ। ইয়াৰ পৰা পৰিত্ৰাণ পাবৰ বাবে কিছুমান অভ্যাস জীৱনত গঢ় দিব লাগিব। যিয়ে জীৱন সুন্দৰ আৰু আনন্দময় হোৱাত সহায় কৰিব। জীৱন যুঁজত সঠিককৈ আগুৱাই যাব হ'লে অনুপ্ৰেৰণাও প্ৰয়োজন আছে। কিন্তু অনুপ্ৰেৰণাৰ ওপৰত খুব বেছি নিৰ্ভৰশীল হ'ব নালাগে। ইয়াৰ সলনি প্ৰতিশ্ৰুতিবদ্ধ হোৱাটো দৰকাৰ। যিকোনো বিষয়ত প্ৰতিজ্ঞাবদ্ধ হৈ আগবাঢ়িলেহে জীৱনত আকাংক্ষিত লক্ষ্যত উপনীত হ'ব পৰা যায়।

১/ জ্ঞান অৰ্জন কৰিবলৈ শিকক, ফলাফলৰ ওপৰত গুৰুত্ব নিদিব:

   যিকোনো কাম কৰাৰ আগতে ফলাফলৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়া উচিত নহয়। কামটো নিয়াৰিকৈ কৰি যাবলৈ যত্ন কৰিব লাগে। অসমীয়াত কথা এষাৰ আছে- 'যত্ন কৰিলে ৰত্ন পায়'। ইয়াত অৱশ্যে অনুপ্ৰেৰণাই অনুঘটক হিচাপে কাম কৰে। যদি আপুনি আৱিষ্কাৰ, উন্নতি, অন্বেষণ আৰু পৰীক্ষা নিৰীক্ষাৰ উত্তেজনাৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়ে, তেতিয়া আপোনাক অনুপ্ৰেৰণাই সদায়ে ইন্ধন যোগাব। আকৌ যদি আপুনি কেৱল ফলাফলৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়ে তেন্তে আপোনাৰ অনুপ্ৰেৰণা হৈ পৰিব বতৰৰ দৰে-- ধুমুহাৰ আঘাত সহিব নোৱাৰি আপোনাৰ লক্ষ্য মুহূৰ্ত্ততে মৰি যাব। গতিকে আচল কথাটো হ'ল যাত্ৰাৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়া উচিত, গন্তব্যস্থলৰ ওপৰত নহয়। আপুনি জীৱনৰ বাটত কি শিকি আছে আৰু আপুনি কি উন্নত কৰিব প্ৰয়োজনবোধ কৰিছে তাৰ ওপৰত চিন্তা কৰা উচিত।

২/ প্ৰতিশ্ৰুতি বা প্ৰতিজ্ঞাৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়ক, অনুপ্ৰেৰণাৰ ওপৰত নহয় :

    আপুনি আপোনাৰ লক্ষ্যৰ প্ৰতি প্ৰতিশ্ৰুতিবদ্ধ হয়নে ? এই ক্ষেত্ৰত আপুনি কিমান সক্ৰিয় ? আপোনাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি আপুনি কিমান গুৰুত্বপূৰ্ণ বুলি ভাবে আৰু ইয়াক প্ৰাপ্ত কৰিবলৈ আপুনি কি ত্যাগ কৰিবলৈ ইচ্ছুক ? যদি আপুনি নিজকেে সম্পূৰ্ণৰূপে  প্ৰতিজ্ঞাবদ্ধ বুলি ভাবে, তেতিয়াহে অনুপ্ৰেৰণাক অনুসৰণ কৰিব। সেয়েহে কৈছোঁ- প্ৰতিশ্ৰুতি ওপৰত গুৰুত্ব দিয়ক, অনুপ্ৰেৰণা ওপৰত নহয়।

৩/ আপোনাৰ কল্পনা শক্তি প্ৰয়োগ কৰক:

    

    নেতিবাচক চিন্তাৰ পৰা পৰিত্ৰাণ পোৱাৰ পিছত পৰৱৰ্তী পদক্ষেপ হৈছে আপোনাৰ কল্পনা শক্তি ব্যৱহাৰ কৰা।যেতিয়া বস্তুবোৰ ভালদৰে প্ৰাপ্ত হয়, সেইবোৰ আপোনা-আপুনি ইতিবাচক শক্তিৰে পৰিপূৰ্ণ হয় আৰু যেতিয়া আপুনি অসুবিধাৰ সন্মুখীন হয়, তেতিয়া আপুনি অধিক উদ্যমেৰে আগবাঢ়িব লাগিব। গতিকে আপুনি আপোনাৰ পৰিৱেশ আৰু পৰিস্থিতি নিজে সলনি কৰাৰ পক্ষপাতী হ'ব লাগিব। যদি আপুনি "'মই মোৰ বেয়া কামক ঘৃণা কৰোঁ" বুলি পুনৰাবৃত্তি কৰি থাকে, তেন্তে এই শব্দবোৰে কোনবোৰ অনুভূতি সৃষ্টি কৰিব পাৰে আপুনি অনুমান কৰকচোন ? এইটো কল্পনাৰ বিষয়। আপুনি আটাইতকৈ আমনিদায়ক কামটোৰ সম্পৰ্কে , পৃথিৱীৰ আটাইতকৈ বেয়া লোকজনৰ পৰা কেনেকৈ ভাল আৰু আনন্দময় কৰি তোলিব পাৰি তাক শিকাৰ উপায় বিচাৰি পাব পাৰে। মোৰ আপোনাৰ বাবে পৰামৰ্শ হ'ল মাত্ৰ তিনি চাৰিদিনৰ বাবে ইতিবাচক কথাবোৰ গভীৰভাৱে চিন্তা কবক আৰু কঁওক। ইয়াৰ পিছত কি হয় নিৰীক্ষণ কৰি চাওঁক ।

৪/নিজক অহংকাৰৰ পৰা বিৰত ৰাখক আৰু নিজকে ভাল ব্যৱহাৰ কৰাৰ পৰা আঁতৰি থাকক:

জীৱনত কেতিয়াও অহংকাৰ মনোভাৱ নানিব। আপুনি এখোজ আগুৱাই গ'লে, অহংকাৰে দুখোজ পিছুৱাই নিয়ে। অনুপ্ৰেৰণাই জীৱন বুলি ভাবি থকা উচিত নহয়। অনুপ্ৰেৰণাৰ অৰ্থ হ'ল কাৰ্য আৰু কাৰ্যই আমাক ফলাফল আনি দিয়ে। কেতিয়াবা আপোনাৰ কামবোৰে আপুনি বিচৰা অনুসৰি ফলাফল আনিবলৈ ব্যৰ্থ হয়। গতিকে নিজৰ সৈতে ভাল ব্যৱহাৰ কৰিব নালাগে আৰু নিজকে কঠিন পৰিস্থিতিত কিদৰে মোকাবিলা কৰিব লাগে সেই সম্পৰ্কে সজাগ সচেতন হোৱা প্ৰয়োজন। সঠিক সময়ৰ বাবে অপেক্ষা কৰি নাথাকিব, এটা সুযোগ আহিব বুলি আশা কৰি থাকি সময় অপব্যয় কৰা অনুচিত।সময়ত কামটো হৈ নুঠিলে তেতিয়া জীৱনত স্থবিৰতা আহিব আৰু কেতিয়াবা জীৱনটো হতাশাৰে চানি ধৰিব। এনে পৰিস্থিতি আৰু পৰিৱেশৰ পৰা নিজকে উলিয়াই আনক আৰু জীৱনটো প্ৰত্যাহ্বান হিচাপে গ্ৰহণ কৰক। দেখিব আপুনি ধীৰে ধীৰে আগবাঢ়ি যাবলৈ সক্ষম হৈছে।

৫/পৰনিৰ্ভৰশীল মনোভাৱ ত্যাগ কৰক:

   আপুনি কেতিয়াও আশা কৰা উচিত নহয় যে আনে আপোনাৰ বাবে কামটো কৰি দিব, আনকি আপোনাৰ সঙ্গী , বন্ধু-বান্ধৱ , শুভাকাংশী আদিৰ পৰাও বেছি আশা কৰা উচিত নহয়। তেওঁলোকে প্ৰত্যেকে নিজৰ প্ৰয়োজনীয়তাত ব্যস্ত থাকে, কাৰণ সিহঁতৰো আপোনাৰ দৰে সমস্যা আছে। আনকি আন কোনেও আপোনাক সুখী কৰিব নোৱাৰে নতুবা আপোনাৰ বাবে আপোনাৰ লক্ষ্য প্ৰাপ্তত সক্ৰিয় সহযোগ কৰিব নোৱাৰে। জীৱনৰ সমস্ত সফলতা কেৱল আপোনাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল।

৬/ বিভ্ৰান্তিমূলক চিন্তা চৰ্চা নকৰিব :

বিভ্ৰান্তিমূলক চিন্তা মনলৈ অনা উচিত নহয়। অৰ্থহীন বস্তু আৰু বিভ্ৰান্তিমূলক চিন্তা চৰ্চাই সদায়ে আপোনাৰ পথত হেঙাৰ হৈ থিয় দিয়ে। বিশেষকৈ নতুন প্ৰত্যাহ্বানমূলক আৰু অৰ্থপূৰ্ণ প্ৰকল্পৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়াৰ সলনি আপুনি কৰিব বিচৰা সেই সহজ, সচৰাচৰ কামবোৰৰ ওপৰত মনোনিবেশ কৰিবলৈ ল'লে আপোনাৰ দুয়োটা কামেই অসম্পূৰ্ণ হৈ পৰি ৰব। সেয়েহে জীৱনত উদ্ভৱ হোৱা আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ বিষয়টোৰ ওপৰত অধ্যয়ন কৰক আৰু গুৰুত্ব দিবলৈ শিকক। কোনবোৰ কামে সময় অপচয় কৰে, সেই সময় অপচয়কাৰীৰ এখন তালিকা প্ৰস্তুত কৰক আৰু সেইবোৰ দুনাই নকৰিবৰ বাবে নিজকে দায়বদ্ধ কৰক।

৭/ কামৰ পৰিকল্পনা কৰক :

আপুনি সদায় আপোনাৰ তিনিখোজ আগলৈকে জনা উচিত। ইয়াতকৈ অধিক প্ৰয়োজন নিশ্চয় নাই। আপুনি জীৱনত কেতিয়া কি কৰ্ম কৰিব আৰু কেনেকৈ আগবাঢ়িব আদি উল্লেখ কৰি আপোনাৰ সাপ্তাহিক বা মাসিক কেলেণ্ডাৰ সঠিককৈ পূৰণ কৰি লওঁক । কাৰ্যক্ৰমণিকা তৈয়াৰ কৰিবলৈ প্ৰয়াস কৰক। কেতিয়া কি গুৰুত্বপূৰ্ণ তাক চিনাক্ত কৰক আৰু লিপিৱদ্ধ কৰক। আপুনি জীৱনত যি শিকিছিল সেইবোৰ স্মৰণ কৰক আৰু পৰ্যালোচনা কৰক, ইয়াৰ পৰা আপুনি কি উন্নত কৰিব ইচ্ছুক নিৰ্দিষ্ট কৰক আৰু ভুলবোৰ সংশোধন কৰি আগবাঢ়ক। দেখিব লাহে লাহে হতাশাৰ বেলি লহিয়াইছে আৰু তাৰ বিপৰীতে সফলতাৰ জ্যোতিষ্কই জীৱনৰ চৌদিশ জ্যোতিস্মান কৰিিতুলিছে।

 

  অভিজ্ঞতাৰ সফল প্ৰয়োগৰ ফলত আপুনি যিকোনো প্ৰত্যাহ্বানকো নেওচি জীৱনৰ বাটত আগুৱাই যাব পাৰে। গতিকে আপুনি যি শিকিছে সেয়া কামত লগাবলৈ সিদ্ধান্ত কৰক। ভাবক জীৱন এখন যুদ্ধ। যুদ্ধত হৰা জিকা আছে। সেয়েহে ফলাফল নিচিন্তি আগবাঢ়ক, কেৱল আগবাঢ়ক সন্মুখলৈ...!! 

   

লেখাটো পঢ়িচোৱাৰ বাবে আন্তৰিক ধন্যবাদ জ্ঞাপন কৰিলো। আশা কৰোঁ আপুনি ইয়াৰ পৰা কিবা এটা বুজিবলৈ সক্ষম হৈছে। 

   অনুগ্ৰহ কৰি ব্লগত গৈ মন্তব্য আগবঢ়াব আৰু চেয়াৰ,চাবচক্ৰাইব কৰি উৎসাহিত কৰিব।

------------------------------------------------------------------