কবিতাৰ পদূলি উদুলি মুদুলি । Poem is my heart 💖💖💓💓

হাঁহখাটী

লুইতৰ পাৰৰ তই এটি পথৰুৱা ঘাত 

বানে ধোৱা তোৰ বুকুত সহস্ৰজনৰ 

সেউজময় সপোন দুৰ্বাৰ আশা-নিৰাশা

ভাঙে গঢ়ে,গঢ় লয় কুতুবমিনাৰ সদৃশ মনত

লহপহকৈ বাঢ়ে সোণোৱালী শাশ্বত সপোন

অহনিৰ্শে অবিৰাম

হাঁহখাটী ! লুইতৰ পাৰৰ এটি নাম

ঠিকনা বিহীনৰ এটা বাখৰুৱা ঠিকনা ।

শাওন আহে দুপাখি মেলি

ওন্দোলাই কাজল কাজল মেঘ

সপোন ৰচে সুৰ সুৰ বৰষুণৰ মাদলত

পিতাইৰ কপালৰ কেঁচা ঘাম মাটিত পেলায়

বিবৰ্ণ দুহাতেৰে কৰ্ষণ কৰি নাঙলৰ সীৰলুৰে

বুটলি আনে কাংক্ষিত সোণৰ সীতা 

সময় উৰি যায় পমুৱা তোলা হৈ 

বাৰেৰহনীয়া মনৰ সীমনাত

আহিনৰ স্পৰ্শত গেৰ ধৰে পিতাইৰ সপোন 

আঘোণ ! 

আঘোণ আহে নিৰৱে শৰতৰ বুকুত খামোচি

দাৱনীৰ দুহাতত ৰূপান্তৰিত হয়

মামৰে ধৰা খহটা কাঁচি

এভঁৰাল হয় পিতাইৰ সোণোৱালী সপোন ;

মায়াভৰা সময়ৰ সপোন ভঙা গঢ়াৰ খেল

তোৰ বুকুৱে বুকুৱে অহনিৰ্শে, নিৰন্তৰে 

প্ৰতিনিয়ত তোৰ বুকুত এডোখৰ কেঁচা ঘা

প্ৰাপ্তিৰ পিছতো অপ্ৰাপ্তিৰ বিৰহ বেদনা

কোনেনো বুজিব মহঙা দিনৰ মহঙা খবৰ

উৱলিব ধৰা সপোনৰ এটা নিখুঁত গল্প

ৰজাঘৰীয়াই ! এতিয়া ৰজাঘৰীয়া নিমগ্ন 

নিয়ন লাইটৰ পোহৰত উদ্দাম নৃত্য

প্ৰজা আৰু ৰজাৰ দৰদাম ক্ষমতালিপ্সু 

তেজপিয়া লুভীয়া নীলবৰণীয়া শিয়াল

হে সপোন সম্ভৱা হাঁহখাটী !

প্ৰসাৰিত কৰি দে অকুণ্ঠচিত্তে তোৰ দুহাত

বিশ্বাস আৰু বৈষম্যহীন সময়ৰ স'তে

লুকাভাকু খেলিব পৰাকৈ 

আকোঁৱালি ল'ব পৰাকৈ

ইজনে সিজনক আকুলতাৰে

বিৰামহীনভাৱে বাজি থাকক সুদূৰত

কানাই সুৰীয়া মুৰুলী

হে ঋতুমতী গাভৰু হাঁহখাটী ! তুমি অনন্যা 

বিবৰ্ণ মোৰ দুহাতেৰে 

তোমাক শতবাৰ নমস্কাৰ।

তোমাক শতবাৰ নমস্কাৰ।।

আবৃত্তি : zonal meet

             Hahkhat Girls M, E. School.

             Date: 27/09/2015 

আঁউসী সময়

এদল ক্ষুধাতুৰ মানুহৰ আৰ্তনাদত 

উচুপি উঠে প্ৰতিটো প্ৰহৰ ইয়াত

ডিঙিৰ দুগদুগী সৰে নিজান দুপৰীয়া

ম্লান পৰে চৰাই চুবুৰী হাইতাল বুলীয়া সময়

ইয়াত তেজৰ দাম নাই,নাই মৃত্যুৰ

প্ৰতিনিয়ত মানৱৰ মঙহেৰে ভোজভাতৰ আখৰা

কিম্বা'দুৰ্যোধন'ৰ নিৰ্মম আঘাতত

শেষ হয় ৰ'দঘাই ওঁঠৰ এমোকোৰা হাঁহি

শেষ হয় দ্বীপ্তিময় উজ্বল নীলাকাশ

নিৰ্দয়তাত

ভোকাতুৰ মানুহৰ আৰ্তনাদত নগ'লে 

শিলহেন কপৌৰ মমৰ কলিজা

অভিনীত চেনেহ কিম্বা

এ,,চি কক্ষৰ সোণগুঁইৰ স্বপ্নৰ বিলাসী সজ্জা

সম্প্ৰতি সময় হাতে হাত ধৰাৰ

লোৱা কাঁচি আৰু হাতুৰী দূপৰ বেলা

নাশিবলে' 

ফোপোলা মানুহৰ ট ট কাউৰীৰ চকু

এতিয়া সময় লুইতত মেলি দিয়া দুহাত

প্ৰসাৰিত কৰি শুকুলা ৰহন পালতৰা এখনি নাওঁ

প্ৰতীক্ষাৰ অন্তত দগ্ধ হিয়াৰ সীমনাত

উপনীত হ'বলে' এটা হিৰণ্ময় পুৱাত ।।

প্ৰকাশিত : ন-দিহিং 

মে-ডাম-মে-ফি উপলক্ষে বাৰ্ষিকভাৱে প্ৰকাশিত 'স্মৃতি গ্ৰন্থ' । তৃতীয় প্ৰকাশ : ২০০৯ চন।

যুৱ সংঘ আৰু বৰ্তমানৰ যুৱ আন্দোলন - চমু আলোকপাত।

 যুৱ সংঘ কি ? 

যুৱ সংঘ বা যুৱক সংঘ হ'ল সমাজৰ যুৱ চামৰ জৰিয়তে একত্ৰিত হোৱা এটা অনুষ্ঠান। প্ৰতিখন গাওঁ, প্ৰতিটো অঞ্চলত, প্ৰতিখন জিলাত, প্ৰতিখন ৰাজ্যত এনে যুৱ সংঘৰ স্থাপন কৰা দেখা যায়। কিছুমান সমাজৰ হকে চিন্তা কৰা, সমাজহিতৈষী যুৱকৰ তৎপৰতাত এনে সংঘৰ জন্ম লয়। সাম্প্ৰতিক সময়ত যুৱ সংঘ সমাজৰ দাপোন স্বৰূপ হৈ পৰিছে। সমাজ এখনত বাস কৰা মানুহবিলাকৰ মাজত ঐক্য, শান্তি আৰু সম্প্ৰীতিৰ মনোভাৱ জগাই তোলাৰ মানসেৰে সাধাৰণতে এনে সংঘৰ প্ৰতিষ্ঠাপন কৰা হয়। এক মহৎ উদ্দেশ্য আগত ৰাখি একত্ৰিত হোৱা যুৱ সমাজৰ এনে সংঘ গঠণ কৰাৰ পিছত ইয়াৰ এখন সংবিধান ৰচনা কৰি লোৱা হয়। সু সংগঠিত ৰূপত সমাজখনক আগুৱাই নিয়াত এনে সংঘৰ দায়িত্ব আৰু কৰ্তব্য অপৰিসীম। কোনো এটা বিশেষ আদৰ্শ বা নীতিৰ ভেটিত যুৱ সংঘ স্হাপন কৰা হয়। পুথিভঁৰাল নিৰ্মাণ, সংগীত চৰ্চা, সংগীত প্ৰচাৰ , বিভিন্ন সাংস্কৃতিক অনুষ্ঠান আয়োজন কৰা, নাটক মঞ্চস্থ কৰা, বিভিন্ন বিষয়ত সজাগতা সভা আহ্বান কৰা, , সাহিত্য চৰ্চাৰ ব্যৱস্থা কৰা, শৰীৰ চৰ্চাৰ ব্যৱস্থা কৰা আদি নীতি মূলক কামবোৰ কৰিবলৈ ডেকাচামক সুবিধা প্ৰদান কৰি নতুন প্ৰজন্মক এটা পথ দেখুৱাবলৈ প্ৰয়াস কৰা হয়।

     কেৱল অসমতেই নহয়, বিশ্বৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত এই যুৱ সংঘৰ আদৰ বৃদ্ধি পাবলৈ ধৰিছে। যুৱ আন্দোলন, যুৱ সন্মিলন, যুৱা বাস ,যুৱ অধিৱেশন আদিৰ জৰিয়তে যুৱকসকলে যুৱ সমাজক একত্ৰিত কৰি বিভিন্ন ক্ষেত্ৰত আগুৱাই নিয়াৰ প্ৰচেষ্টা এতিয়াও অব্যাহত আছে।

যুৱ আন্দোলনৰ প্ৰয়োজনীয়তা কিমান ?

   

   যুৱ আন্দোলনৰ জৰিয়তে কোনো অঞ্চলৰ যুৱক সকলক , ৰাজ্যৰ বা দেশত বাস কৰা যুৱক সকলক বিভিন্ন কাৰ্যসূচীৰ মাধ্যমেৰে একত্ৰিত কৰিব পৰা যায়। বৰ্তমান সময়ত যুৱক সকলৰ মাজত সমাজৰ বিভিন্ন বিষয়ৰ ওপৰত সজাগতা আনিবৰ বাবে যুৱ সংঘৰ প্ৰয়োজনীয়তা এক গুৰুত্বপূৰ্ণ বিষয় হিচাপে চিহ্নিত হৈছে। সমাজত উদ্ভৱ হোৱা বিভিন্ন সমস্যা সমূহ যেনে সামাজিক সমস্যা, আধ্যাত্মিক সমস্যা, ৰাজনৈতিক সমস্যা, ভাষিক সমস্যা, খাদ্যৰ সমস্যা, শিক্ষাগত সমস্যা, জাতিগত সমস্যা আদি নিৰীক্ষণ কৰি যুৱক সকলে ইয়াৰ পথ নিৰ্দেশনা দিব পাৰে। সমস্যা দূৰীকৰণৰ উপায় উদ্ভাৱন কৰি সমাজৰ হিত সাধন কৰিব পাৰে । বিশেষকৈ শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত আগুৱাই যাবলৈ কণিষ্ঠ সকলক উৎসাহিত কৰিব পাৰে। ইয়াৰ বাবে পুথিভঁৰাল নিৰ্মাণৰ বাবে বিভাগীয় কৰ্তৃপক্ষৰ ওচৰত আবেদন কৰি পুথিভঁৰাল নিৰ্মাণৰ অনুদান আদি অনাত প্ৰত্যক্ষভাৱে সহায় সহযোগ কৰিব পৰা যায়। শৈক্ষিক পৰিৱেশ সুস্থ ৰখাৰ নিমিত্তে পদক্ষেপ গ্ৰহণ কৰিব পাৰে। সমাজত উদ্ভৱ হোৱা হিংসাত্মক ঘটনাৰ ৰোধকৰণত যুৱ সমাজৰ ভূমিকা অনস্বীকাৰ্য । যুৱক সংঘৰ জৰিয়তে সমাজৰ সকলো শ্ৰেণীৰ যুৱকক একত্ৰিত কৰি সৃজনীমূলক কামত অগ্ৰসৰ হ'বৰ বাবে অনুপ্ৰেৰণা দিয়াৰ প্ৰয়োজন আছে। যিকোনো কামত ব্ৰতী হবলৈ পথ দেখুওৱাব পাৰিলেহে যুৱক যুৱতী সকল বেয়া পথ ত্যাগ কৰি ভাল পথলৈ আহিব বুলি আশা কৰিব পাৰি। এনেবোৰ কাৰ্য সম্পাদন কৰাৰ ক্ষেত্ৰত আমাৰ যুৱ সমাজৰ দ্বাৰা গঠিত যুৱ সংঘৰ প্ৰয়োজন আছে।

বৰ্তমান সময়ত যুৱ সমাজৰ ভূমিকা 

বৰ্তমান পৰিস্থিতিত লক্ষ্য কৰিলে পৰিলক্ষিত হয় যে যুৱ সমাজৰ দ্বাৰা গঠিত সংঘ বা সংস্হা সমূহে সমাজৰ বহু প্ৰয়োজনীয় কাম কৰি আছে। প্ৰতিখন গাওঁত এনে যুৱক সংঘ আছে । সংঘৰ সভাপতি আৰু সাধাৰণ সম্পাদকে সভাৰ সমূহ সভ্যৰ সৰ্বসন্মতিক্ৰমে সমাজখনৰ হিতাৰ্থে বহু কাম কৰা দেখা যায়। নিজ গাওঁত ফুটবল ক্লাব গঠন কৰি যুৱক যুৱতী সকলক খেলৰ জৰিয়তে আগবঢ়াই নিয়াৰ প্ৰচেষ্টা কৰিছে। শদিয়া মহকুমাৰ ভিতৰত তেনেধৰণৰ ফুটবল ক্লাব সমূহৰ অন্যতম হৈছে - আঢ়ৈমূৰীয়া ফুটবল ক্লাব, আহোম গাওঁ ফুটবল ক্লাব, ডুমডুমা মৰ্ণিং ক্লাব, মেগেলা ফুটবল ক্লাব, মুলুক গাওঁ ফুটবল ক্লাব , ঢলা টাউন ক্লাব আদি। এই ক্লাব সমূহ প্ৰকৃততে যুৱ সংঘৰ যোগেদিয়েই গঠিত হোৱা বুলি কোৱা হয়।  এনে ফুটবল ক্লাব গঠনৰ জৰিয়তে সমাজৰ যুৱক সকলক একত্ৰিত কৰা কাৰ্য নিশ্চয় প্ৰশংসনীয় আৰু আদৰণীয়। এনেধৰণৰ চিন্তাধাৰাই সমাজত ভ্ৰাতৃত্ববোধ জগাই তোলাত সহায় কৰে আৰু ভ্ৰাতৃত্বৰ মনোভাৱে সম্পৰ্কৰ এনাজৰী সুদৃঢ় কৰে।

সমাজ গঠণত যুৱ সমাজৰ কৰণীয় 

বৰ্তমান মহামাৰীৰ সময়ত যুৱ সংঘৰ সক্ৰিয়তা অতিকৈ প্ৰয়োজন হৈ পৰিছে। সংঘৰ আওতাত বাস কৰা লোকসকলে ক'ৰোণা বেজি ল'লে নে নাই বা ক'ৰণা বেজি কিয় লোৱাটো প্ৰয়োজন আদি কথাবোৰ সমাজৰ অশিক্ষিত তথা অমনোযোগী লোকসকলক দক্ষতাৰে কৈ বুজাব পাৰে। এলেকাটো পৰিষ্কাৰ পৰিচ্ছন্ন কৰি ৰাখিবলৈ সমাজৰ মাজত সজাগতা সৃষ্টি কৰিব প্ৰয়াস কৰিব পৰাৰ লগতে নিজেও এনে কাৰ্যৰ দ্বাৰা সমাজক আগুৱাই নিয়াত সহায় কৰিব পাৰে। বৰ্তমান ভাৰতৰ প্ৰধান মন্ত্ৰীৰ দ্বাৰা নিক্ষেপিত "স্বচ্ছ ভাৰত অভিযান" ৰ লগত সংগতি ৰাখি বা সহাঁৰি জনাই নিজৰ গাওঁ খন চাফাকৈ ৰখাত আমাৰ যুৱ সমাজে আগভাগ ল'লে নিশ্চয় এক ভাল পদক্ষেপ লোৱা হ'ব।  

   পুথিভঁৰাল নিৰ্মাণৰ জৰিয়তে আমি সমাজত পঢ়ুৱৈৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰোঁ। পঢ়ুৱৈৰ সংখ্যা সমাজত যিমানেই বাঢ়িব সমাজ সিমানেই সঠিকভাৱে আগুৱাব। কাৰণ  কিতাপ অধ্যয়ন কৰিলেহে যে জ্ঞান বাঢ়ে সেয়া আমি সকলোৱে জানো। বিভিন্ন দিশৰ জ্ঞান বাঢ়িলেহে সমাজ পৰিবৰ্তন হোৱাৰ সম্ভাৱনা থাকে। গাওঁ এখনত শিক্ষিতৰ হাৰ বৃদ্ধি মানে গাওঁখন ক্ৰমান্বয়ে প্ৰগতিৰ পথত আগবঢ়া। অধ্যয়নে দূৰদৰ্শী মনোভাৱৰ জন্ম দিয়ে। সেয়ে যুৱ সংঘৰ দ্বাৰা গাঁৱত পুথিভঁৰাল পতাটো অতি দৰকাৰী কৰ্তব্য।

উপসংহাৰ

 ৰাজনৈতিক দল বিলাকৰ তলত গঠিত এনে যুৱ সংঘ বিলাকেও ইচ্ছা কৰিলে জাতি, বৰ্ণ, ধৰ্ম নিৰ্বিশেষে বহু কাম সম্পন্ন কৰিব পাৰে। গণ পৰিষদ দ'লৰ তলত গঠিত হোৱা "যুৱ পৰিষদ " , কংগ্ৰেছৰ ঔৰসত জন্ম "যুৱ কংগ্ৰেছ", বিজেপি ঔৰসত জন্ম "যুৱ পৰিষদ" আদি সংঘ বিলাকে নিৰপেক্ষ ভূমিকাৰে কাম কৰা হেঁতেন সমাজৰ চৌদিশে জয়জয় ময়ময় অৱস্থা হ'ল হেঁতেন। 

    যি কি নহওঁক যুৱ বৃন্দ হ'ল এখন দেশৰ চালিকা শক্তি। সেয়ে যুৱক সকলে কোনো বেয়া কামত মন নিদি সমাজৰ উন্নতিৰ হকে কাম কৰিলে আমাৰ দেশ ভৱিষ্যতে এখন সৰ্বাংগ সুন্দৰ দেশ হিচাপে পৰিগণিত হোৱাৰ অৱকাশ আছে। আহক সকলো যুৱ শক্তি একত্ৰিত হওঁ  আৰু আমাৰ দেশক আগুৱাই নিওঁ উন্নতিৰ শিখৰলৈ। 

প্ৰৱন্ধটো পঢ়ি ছোৱাৰ বাবে আপোনাক অশেষ আন্তৰিক ধন্যবাদ জনালো।।

 -- দুদুল সোণোৱাল।

++++++++++++++++++++++++++++++++

কোন দিশে অগ্ৰসৰ সোণৰ অসম ? মাদক দ্ৰব্যৰ অবাধ বেহা ।

কোন দিশে অগ্ৰসৰ সোণৰ অসম ?  

  ড্ৰাগছৰ ভয়াৱহ বেহা । ড্ৰাগছ, হিৰ'ইন,কোকেইন , ভাং, কানিৰ দৰে অতি মাৰাত্মক মাদক দ্ৰব্যৰ অবাধ বেহাই আজি সোণৰ অসমৰ চোকে কোণে ৰঘুমলাৰ সদৃশ চানি ধৰিছে। ইয়ে অসমৰ নতুন প্ৰজন্মৰ জীৱনলৈ অশণি সংকেত কঢ়িয়াই আনিছে। কাৰ তৎপৰতাত এনে বেহাৰ উত্থান ঘটিবলৈ পাইছে ? আজি এনে শত প্ৰশ্নই আমাক সচাই বাকৰুদ্ধ কৰি তোলিছে। 

    সাম্প্ৰতিক সময়ৰ আটাইতকৈ ভয়াবহ বাতৰি হ'ল অবাধ হাৰত বিভিন্ন মাদক দ্ৰব্যৰ প্ৰচলন। চৰকাৰী অনুমোদিত মাদক দ্ৰব্যৰ উপৰিও অবৈধ ভাৱে ড্ৰাগছ, কোকেইন, হিৰইন , কাণি,ভাং আদি অসমৰ বজাৰত অথবা শদিয়াৰ পৰা ধুবুৰীলৈ য'তে ত'তে অতি সহজলভ্য হৈ পৰিছে।  বাতৰি কাকত মেলিলেই প্ৰথম পৃষ্ঠাতে পোৱা যায় এনে ধৰণৰ বাতৰি। এনে বাতৰি সমূহৰ পৰাই অনুধাৱন কৰিব পাৰি অসমৰ ভৱিষ্যত কোন দিশে গৈ আছে।

    আমি এনে এখন সমাজত বাস কৰি আছোঁ য'ত আমি এতিয়া নিজৰ প্ৰাণটোৰ বাবে অহনিৰ্শে ভাবিব লগীয়া বাতাবৰণ সৃষ্টি হৈছে। কোন বণিয়াই অসমৰ চোকে কোণে এনে অবৈধ মাদক দ্ৰব্যৰ বেহা পাতিছে ? নে এয়া অসমখনক ধ্বংস কৰাৰ নিৰ্মম ষড়যন্ত্ৰ নেকি ? নে অসমত অতীতৰ সেই  শত্ৰুবোৰ ঘূৰি আহিছে যি এদিন চহৰ গাওঁ অঞ্চলত কাণি ভাং আদি অবাধ হাৰত গোপনে মেলি দি অসমৰ ইমূৰৰ পৰা সিমূৰলৈ মানুহবোৰৰ মাজত বিষবাষ্প বিয়পাই দিছিল। ঠিক বৰ্তমান সময়তো তেনেধৰণৰ পৰিস্থিতি এটাই গা কৰি উঠা যেন অনুভৱ হয়। অসমৰ আৰক্ষীয়ে অতি তৎপৰতাৰে যিমানেই এনে বেহাৰ লগত জড়িত লোকক আতক কৰিছে , সিমানেই যেন ক্ষিপ্ৰতাৰে এনে অবৈধ মাদক দ্ৰব্যৰ বেহা বাঢ়িব ধৰিছে। অন্ততঃ আজিৰ প্ৰেক্ষাপটত সুক্ষ্ম ভাৱে দৃষ্টি নিক্ষেপ কৰিলে তেনে যেনেই মনত অনুভৱ জাগে।

বৰ্তমান অসমৰ কেইটামান স্নেপশ্বট :

১/ যাত্ৰীবাহী ৰে'লৰ পৰা ৮৫ লাখ টকা মূল্যৰ হিৰ'ইন জব্দ কৰে চাপৰ মুখ ষ্টেচনত আৰক্ষীয়ে। এই অভিযানত মহিলাসহ চাৰিজনক আটক কৰা হয়। প্ৰতিদিন সংবাদৰ তিনি পৃষ্ঠাত গত ২১/১০/২১ তাৰিখে এই বাতৰিটো গুৰুত্ব সহকাৰে প্ৰকাশ কৰা হৈছে। 

২/  তিনি কোটি টকা মূল্যৰ হেৰ'ইন কাছাৰ আৰক্ষীয়ে তৎপৰতাৰে  এহাল দম্পতিৰ পৰা জব্দ কৰে।  অসম-মণিপুৰ সীমান্তৰ জিৰিঘাটৰ লক্ষীমপুৰত আৰক্ষীয়ে অভিযান চলাই ৫০৮ গ্ৰাম হেৰ'ইন সহ এহাল দম্পতিক আটক। প্ৰতিদিন সংবাদৰ তিনি পৃষ্ঠাত ২১/১০/২১ তাৰিখৰ বাতৰিত এই খবৰ প্ৰকাশ কৰা হৈছে। 

৩/ তিনি লক্ষাধিক টকা মূল্যৰ ব্ৰাউন ছুগাৰ শোণিতপুৰৰ খনামুখত আৰক্ষীয়ে নজৰুল নামৰ ব্যৱসায়ীজনৰ পৰা জব্দ কৰে। নজৰুল পলাই সাৰিল কিন্তু পত্নী লিমা দাসক এই ব্যৱসায়ৰ সৈতে জড়িত থকাৰ সন্দেহত আৰক্ষীয়ে আটক কৰে। প্ৰতিদিনৰ তিনি পৃষ্ঠাত এই বাতৰি প্ৰকাশিত।

৪/ কৰিমগঞ্জত ৬ কোটি টকাৰ হেৰ'ইন জব্দ। অসম-মিজোৰাম সিমান্তত ৯০ নং বেটেলিয়নে আবকাৰী আৰু মাদক দ্ৰব্য বিভাগৰ লোকক লৈ চলোৱা যৌথ অভিযানত এজন সৰবৰাহকাৰী আটক কৰা হয়। দৈনিক জনমভূমিৰ দ্বিতীয় পৃষ্ঠাত এই বাতৰি প্ৰকাশিত।

৫/  তিনিচুকীয়াৰ হিজুগুৰি ৰে'ল ষ্টেচনত তিনিচুকীয়াৰ আৰক্ষীয়ে ১৬ লাখ টকাৰ হেৰ'ইন জব্দ কৰে। এগৰাকী মহিলাই ডিমাপুৰৰ পৰা ৰে'ল যোগে আনিছিল বুলি বাতৰিত উল্লেখ। মহিলা গৰাকীক আৰক্ষীয়ে আটক কৰে।

৬/ নাহৰকটীয়াত নিষিদ্ধ হেৰ'ইনসহ এগৰাকী যুৱকক আৰক্ষীৰ দ্বাৰা গ্ৰেপ্তাৰ। দৈনিক জনমভূমিৰ ২৪/১০/২১ তাৰিখে এই বাতৰিটো প্ৰকাশিত।

    সমগ্ৰ অসমত নিচাযুক্ত দ্ৰব্য তথা ড্ৰাগছ বিৰোধী তীব্ৰ অভিযান চলি থকাৰ মাজতো এই নিষিদ্ধ দ্ৰব্যৰ সৰবৰাহ অবিৰাম গতিত চলিয়েই আছে। ইয়ে সমাজলৈ এক অতি ভয়াৱহ বাৰ্তা কঢ়িয়াই আনিছে। সমাজৰ একাংশই সহজলভ্য টকাৰ লালসাত এই নিষিদ্ধ তথা মাৰাত্মক মাদক দ্ৰব্যৰ সৰবৰাহ কৰি সমাজক ধ্বংসৰ পথলৈ ঠেলি দিছে। 

  উপৰোক্ত স্নেপশ্বট সমূহ হৈছে সাম্প্ৰতিক সময়ৰ অসমৰ ডুখুৰীয়া ছবি। এনে কাৰ্যৰ সৈতে সাঙোৰ খাই পৰিছে অসমৰ যুৱক-যুৱতী, মহিলা আৰু কিছু সম্ভ্ৰান্ত পৰিয়ালৰ লোক। বিশেষকৈ নামনি অসমত ইয়াৰ প্ৰয়োভৰ বেছি বুলি ঠাৱৰ কৰিব পাৰি। শোণিতপুৰ, কৰিমগঞ্জ, নগাঁও, গুৱাহাটী আদি ঠাই হটস্পট হিচাপে পৰিগণিত হৈছে। যদি এনেবোৰ কাৰ্য অসমৰ গ্ৰামাঞ্চলত ব‌্যাপক হাৰত প্ৰৱেশ ঘটে তেন্তে সেই বদনে অনা 'মানে' মাদক দ্ৰব্যৰ বিষবাষ্প বিয়পোৱা নিচিনা হ'ব । গ্ৰাম্য অঞ্চলৰ যুৱক যুৱতী সকল এনে মাদক দ্ৰব্যৰ আসক্তিত সহজে পৰাৰ আশংকা নুই কৰিব নোৱাৰি । কাৰণ গ্ৰাম্য অঞ্চলৰ লোকসকল সাধাৰণতে এনে নিচাযুক্ত দ্ৰব্যৰ মাৰাত্মক দিশৰ প্ৰতি জ্ঞাত নহয়। আনহাতে শ্ৰমজীৱী সকল শ্ৰমৰ সৈতে অনবৰতে জড়িত থকাৰ বাবে হওঁক বা আন কাৰণত হওঁক এনেও নিচাজাতীয় দ্ৰব্য অলপীয়াকৈ সেৱন কৰে। যদি এনে ক্ষণতে ড্ৰাগছ জাতীয় দ্ৰব্য পাই তেন্তে গাখীৰতে মহৰ খুটিৰ দৰে হোৱাৰ সম্ভাৱনাই অধিক।

      সময় থাকোঁতেই আমাৰ সমাজৰ সকলো শ্ৰেণীৰ লোকে বিষয়টোৰ ওপৰত সচেতন হোৱা উচিত। অভিভাৱক আৰু অভিভাৱিকা সকলৰ মাজত সজাগতা সৃষ্টি নকৰিলে উঠি অহা চামৰ বাবে বিপদ অনিবাৰ্য। বিভিন্ন সংস্হা সমূহে এই সম্পৰ্কে সজাগতা সৃষ্টিৰ অবিৰত পদক্ষেপ সময় থাকোঁতেই গ্ৰহণ কৰা উচিত। 

     অসমৰ ছাত্ৰ সমাজৰ মাজত ঠায়ে ঠায়ে এনে মাদক দ্ৰব্যৰ  বিষবাষ্প বিয়পি পৰা পৰিলক্ষিত হৈছে। ড্ৰাগছৰ দৰে ভয়ংকৰ নিচাজাতীয় দ্ৰব্যৰ সৰবৰাহকাৰী সকলে ছাত্ৰ ছাত্ৰীসকলক বাচি লোৱাৰ আশংকা নুই কৰিব নোৱাৰি। সেয়ে বিশেষকৈ গ্ৰাম্য সমাজৰ ছাত্ৰ ছাত্ৰীসকল এই ক্ষেত্ৰত অতি সাৱধান হোৱা উচিত। আনকি কোনো অচিনাকি লোকৰ সৈতে ঘনিষ্ঠ সম্পৰ্ক কৰাৰ পৰা সদায় বিৰত থকা উচিত।  কোনো কাৰণতে এনে মাদক দ্ৰব্য মুখত দিয়া উচিত নহয়, যি এবাৰ এনে দ্ৰব্যৰ প্ৰতি আসক্তি জন্মে সি তিল তিলকৈ শেষ হৈ যায় জীৱনৰ বাবে। মায়ামোহ ত্যাগ কৰি এৰি যাবলগীয়া হয় এই পৃথিৱী ।  

প্ৰৱন্ধটো পঢ়ি ছোৱাৰ বাবে আপোনাক অশেষ আন্তৰিক ধন্যবাদ জনালো। - দুদুল সোণোৱাল।

++++++++++++++++++++++++++++++++

গণমাধ্যম আৰু ছাত্ৰ ছাত্ৰী । Media And Students.

গণমাধ্যম আৰু ছাত্ৰ-ছাত্ৰী : গণমাধ্যম কি ? Media And Students. What is Media ?

সাম্প্ৰতিক সময়ত গণমাধ্যমৰ কাৰ্য আৰু দায়িত্ব অতি ব্যাপক পৰিসৰত বৃদ্ধি পাবলৈ ধৰিছে। ইয়াৰ মুখ্য কাৰণ হৈছে বিশ্বৰ সবাতে জ্ঞানৰ বিস্ফোৰণ ঘটা আৰু বিজ্ঞান আৰু প্ৰযুক্তিবিদ্যাৰ ক্ষেত্ৰত বৈপ্লৱিক পৰিবৰ্তনৰ জোৱাৰ, মানুহৰ অদমনীয় আশা আকাংক্ষাক পূৰ্ণতাৰ ৰূপ দিয়াৰ ক্ষেত্ৰত গণমাধ্যম সমূহে সক্ৰিয় ভূমিকা পালন কৰিছে। সেয়ে প্ৰতিটো ক্ষণতেই গণমাধ্যম সমূহৰ জনপ্ৰিয়তা বাঢ়িবলৈ ধৰিছে। 

   সি যি কি নহওঁক, গণমাধ্যমৰ জনপ্ৰিয়তা বৃদ্ধিৰ লগে লগে ইয়াৰ সম্পৰ্কে বিশদভাৱে জনাৰ প্ৰয়োজনীয়তা বিশেষকৈ বিদ্যালয়ৰ পৰ্যায়ত আহি পৰিছে। বিখ্যাত দাৰ্শনিক এৰিষ্ট'টলে কৈছিল যে , গণমাধ্যমবোৰ হ'ল কোনো অভিস্ত সিদ্ধিৰ বাবে এক পক্ষই অন্য পক্ষৰ ওপৰত প্ৰভাৱ বিস্তাৰ কৰাৰ মাধ্যম। ( Communication is a means of persuation to influence the other so that the desired effect is achieved.) অৰ্থাৎ নিজৰ কামৰ বাবে অভিলাস পূৰণৰ নিমিত্তে এটা পক্ষই আন এটা পক্ষৰ ওপৰত প্ৰভাৱ বিস্তাৰ কৰি নিজৰ সম্পৰ্কে প্ৰচাৰ কৰাত এনে মাধ্যমে সহায় কৰে।  তাৰোপৰি বিভিন্ন ক্ষেত্ৰৰ সম্পৰ্কে সহজে গণমাধ্যমবোৰৰ জৰিয়তে জানিব পাৰি।  মানুহৰ মাজত এনে মাধ্যমসমূহে যোগাযোগ আৰু বাৰ্তা প্ৰেৰণৰ আহিলা হিচাপে কাম কৰে। এনে মাধ্যম আজিৰ পৰা বহু বছৰ আগতেও মানুহৰ মাজত আছিল কিন্তু জনপ্ৰিয়তা বঢ়া নাছিল। এতিয়া সময় পৰিবৰ্তন হোৱাৰ লগে লগে গণমাধ্যমবোৰৰ প্ৰয়োজনীয়তা আমাৰ প্ৰাত্যহিক জীৱনৰ সৈতে সাঙোৰ খাই পৰিছে। সেয়েহে ইয়াৰ গুৰুত্বও অপৰিসীম ভাৱে বৃদ্ধি ঘটিছে।  সমাজৰ প্ৰগতি আৰু শান্তিৰ বাতাবৰণ সৃষ্টি কৰাত এনে মাধ্যমৰ অতুলনীয় অৱদান আছে বুলি ক'ব পাৰি। এনে মাধ্যম সমূহ হৈছে-- টেলিগ্ৰাফ, কেমেৰা টেলিফোন, কথাছবি, বেতাৰ যন্ত্ৰ, টেলিভিছন, ৰঙীন টিভি, ইলেক্ট্ৰনিক টেলিফোন, কম্পিউটাৰ, ভিডিঅ ডিস্ক ভিডিঅ'কেছেট আদি ।  পৰৱৰ্তী কালত বিজ্ঞানৰ উত্থানৰ লগে লগে ভালেমান নতুন মাধ্যমে স্হান লাভ কৰে। সেইবোৰৰ ভিতৰত - ৰেডিঅ', বাতৰি কাকত, আলোচনী,  মোবাইল ফোন, লেপটপ আদি। এই মাধ্যমবোৰেই হ'ল চমুকৈ গণমাধ্যম। 

   

গণমাধ্যমৰ প্ৰকাৰৰ সম্পৰ্কে সংক্ষিপ্ত ব্যাখ্যা :

    বৰ্তমান সময়ত আটাইতকৈ বেছি জনপ্ৰিয় আৰু প্ৰয়োজনীয় গণমাধ্যমবোৰৰ ভিতৰত অনাতাঁৰ, দূৰদৰ্শন, মোবাইল ফোন আৰু কম্পিউটাৰক বাছনি কৰিব পৰা যায়। 

১/ অনাতাঁৰ বা ৰেডিঅ' :

 শৈক্ষিক দৃষ্টিকোণেৰে চালিজাৰি চালে দেখা যায় যে অনাতাঁৰ বা ৰেডিঅ' বৰ্তমান সময়ত এক গুৰুত্বপূৰ্ণ তথা শক্তিশালী আৰু প্ৰভাৱশালী মাধ্যম হিচাপে পৰিগণিত হৈছে। যিহেতু ৰেডিঅ'হৈছে আন মাধ্যমতকৈ অতি সহজলভ্য আৰু মিতব্যয়ী আহিলা। বয়ৰ কোনো তাৰতম্যৰ কথা ৰেডিঅ'শুনাৰ ক্ষেত্ৰত আহি নপৰে। বিভিন্ন গীত-মাত , ছাত্ৰ ছাত্ৰীসকলক পাঠদান, বিদ্যাৰ্থী সকলৰ বাবে বিশেষ অনুষ্ঠান, ইংৰাজী শিক্ষাৰ পাঠদান অনুষ্ঠান, গল্প ,কবিতা, উপন্যাস পঠনৰ অনুষ্ঠান, কেৰিয়াৰ সজাগতা অনুষ্ঠান .. আদি ৰেডিঅ'ৰ মাধ্যমেৰে প্ৰচাৰ কৰা হয় । গতিকে ছাত্ৰ ছাত্ৰীয়ে ৰেডিঅ'ৰ জৰিয়তে অনায়াসে তথা বিনামূলীয়াকৈ শিক্ষা গ্ৰহণ কৰি লাভৱান হ'ব পাৰে। দুই হেজাৰ বৰ্ষৰ আগৰ দশকত ৰেডিঅ' আৰু টেপৰেকৰ্ডাৰৰ জনপ্ৰিয়তা ভাবিব নোৱাৰা বিধৰ আছিল।  মোবাইল ফোন আৱিষ্কাৰৰ পিছৰ পৰাই এনে মাধ্যমৰ কিছু জনপ্ৰিয়তা হ্ৰাস পাবলৈ ধৰিছে।

দূৰদৰ্শন (Television ) :

  

   দূৰদৰ্শন হৈছে বিজ্ঞানৰ এক চমৎকাৰ আৱিষ্কাৰ। দৃশ্য শ্ৰাব্য এক আহিলা হোৱাৰ বাবে মানুহৰ মাজত ইয়াৰ জনপ্ৰিয়তা অত্যধিক বেছি। চহৰ গাও , দুৰ্গম এলেকাতো  দূৰদৰ্শনে জনগণৰ মাজত সামাজিক সমতা বজায় ৰাখিবলৈ সক্ষম। দৃশ্য শ্ৰাব্যৰ জৰিয়তে বিভিন্ন অনুষ্ঠানবোৰ প্ৰচাৰিত হোৱাৰ বাবে সহজে ডাঙৰ সৰু সকলোৱে  যিকোনো বিষয়বস্তুৰ জ্ঞান তড়িত গতিত আহৰণ কৰিব পাৰে। দূৰদৰ্শনৰ জৰিয়তে প্ৰচাৰিত শৈক্ষিক দিশৰ অনুষ্ঠানবোৰে ছাত্ৰ ছাত্ৰীসকলক সহায় কৰে। কেৰিয়াৰ নিৰ্দেশনা , কেৰিয়াৰ গঢ়াৰ সম্পৰ্কেও দূৰদৰ্শনৰ জৰিয়তে প্ৰচাৰিত হয়। এনে মাধ্যমৰ জৰিয়তে দিয়া শৈক্ষিক  শিক্ষাৰ প্ৰভাৱ চিৰস্থায়ী আৰু আৰু দৃঢ় হয়। গতিকে ছাত্ৰ ছাত্ৰীসকলে দূৰদৰ্শনৰ দ্বাৰা প্ৰচাৰিত শৈক্ষিক অনুষ্ঠান সমূহ গুৰুত্ব সহকাৰে চাই জ্ঞান আহৰণ কৰিব পাৰে।

মোবাইল ফোন (Mobile Phone) : 

   

   সাম্প্ৰতিক সময়ত মোবাইল ফোনৰ জনপ্ৰিয়তা সম্পৰ্কে বহলাই কোৱাৰ প্ৰয়োজন নাই। আধুনিক যুগৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ আৱিষ্কাৰ হিচাপে চিহ্নিত হোৱা মোবাইল ফোনৰ অবিহনে যেন আজিৰ সমগ্ৰ পৃথিৱীখনেই অচল। খাৱতে-শোৱতে, উঠোতে-বহোতে কেৱল প্ৰয়োজন মোবাইল ফোন। যোগাযোগৰ ক্ষেত্ৰত আমূল পৰিবৰ্তন অনা মোবাইল ফোনে পৃথিৱীখনকে একেবাৰে সংকুচিত কৰি পেলালে।  শ শ মাইল দূৰত থাকিও হাতৰ মুঠিতে খবৰবোৰ পাব পৰা হ'ল। মুঠতে আধুনিক বিজ্ঞান আৰু প্ৰযুক্তিবিদ্যাৰ বিকাশে আমাক দূৰৰ আৰু ওচৰৰ বুলি কোনো পাৰ্থক্য নৰখাকৈ চলাফিৰা তথা সম্পৰ্ক বৰ্তাই ৰখাত সুচল কৰি তুলি তোলাৰ ব্যাপক সুবিধা প্ৰদান কৰিলে। ফেচবুক, ইউটিউব, ব্লগ , বিভিন্ন বাতৰি চেনেল, ই -বাতৰি কাকত, ই-আলোচনী, বিভিন্ন বিষয়ত শিক্ষা প্ৰদান , বিভিন্ন প্ৰতিযোগিতা মূলক অনুষ্ঠান  আদি সহজলভ্য। যেতিয়াই প্ৰয়োজন তেতিয়াই ,যি প্ৰয়োজন তাৰ তথ্য সহজেই লাভ কৰিব পৰা নিৰ্ভৰযোগ্য তথা গুৰুত্বপূৰ্ণ আধাৰ হৈছে মোবাইল ফোনৰ ব্যৱস্থা। সেয়েহে আজি মানুহ মোবাইল ফোনৰ অবিহনে যেন অচল। এই মাধ্যমৰ জনপ্ৰিয়তা বৃদ্ধিৰ এয়াই হৈছে মূল কাৰণ।

কম্পিউটাৰ ( Computer):

কম্পিউটাৰ যন্ত্ৰ হ'ল আধুনিক যুগৰ চমকপ্ৰদ আৱিষ্কাৰ। ই হৈছে এক ইলেক্ট্ৰনিক যন্ত্ৰ। বিজ্ঞান আৰু প্ৰযুক্তিবিদ্যাৰ দ্বাৰা মানৱ সমাজক আগবঢ়োৱা এক গুৰুত্বপূৰ্ণ আহিলা হৈছে কম্পিউটাৰ।  আন যন্ত্ৰ বিলাকৰ তুলনাত কম্পিউটাৰ হ'ল একাধিক কাম সম্পাদন কৰিব পৰা সজুঁলি যি আধুনিক পৃথিৱীক নিজৰ নিয়ন্ত্ৰণত ৰাখিবলৈ সক্ষম হৈছে। 

    শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত কম্পিউটাৰ এক সুদূৰপ্ৰসাৰী আহিলা হিচাপে পৰিগণিত হৈছে। শিক্ষক- শিক্ষয়িত্ৰী, ছাত্ৰ-ছাত্ৰী উভয়ৰে বাবে শিক্ষাদান আৰু গ্ৰহণৰ কাৰ্যত শক্তিশালী আৰু ফলৱৰ্তী আহিলা হিচাপে কম্পিউটাৰে ভূমিকা পালন কৰে। কম্পিউটাৰৰ জৰিয়তে যিকোনো বিষয়ত শিকাবোৰ সহজ হয় আৰু স্হায়ী ভাৱে মনত ৰৈ যায়। কম্পিউটাৰৰ জৰিয়তে শিকনীয় বিষয় সমূহ বাণীবদ্ধ কৰি ৰাখিব পাৰি, প্ৰয়োজন অনুসৰি বিশ্লেষণ কৰিব পাৰি, নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব পাৰি আৰু প্ৰয়োজন অনুসাৰে সংৰক্ষণ কৰি ৰাখিব পাৰি । বিশেষকৈ শ্ৰৱণ শক্তিৰ অসুবিধা থকা ছাত্ৰ ছাত্ৰীক কম্পিউটাৰৰ জৰিয়তে দিয়া শিক্ষা অতি ফলপ্ৰসূ হয়।

গণমাধ্যমৰ সীমাবদ্ধতা :

অতিমাত্ৰা সকোলোৱেই বেয়া। To much of everything is bad. গতিকে গণমাধ্যমবোৰৰ ক্ষেত্ৰতো এই কথাটো প্ৰযোজ্য। মোবাইল যিদৰে আধুনিক যুগৰ আৰ্শীবাদস্বৰূপ , ঠিক সেইদৰে ই অভিশাপ স্বৰূপো। অৰ্থাৎ যিকোনো বস্তুৰে দুটা দিশ থাকে - এটা ভাল হ'লে আনটো বেয়া হয়। শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত কম্পিউটাৰ, মোবাইল ফোন বা ৰেডিঅ' যিমানেই ভাল নহওঁক কিয়, ইয়াৰ ব্যৱহাৰ অত্যধিক কৰা উচিত নহয়। এই আহিলা সমুহৰ অত্যধিক ব্যৱহাৰে আমাৰ শৰীৰত বিভিন্ন প্ৰক্ৰিয়াৰে কু-প্ৰভাৱ পেলাব পাৰে।

সামৰণি :

লুল্লা (Lulla) নামৰ এগৰাকী চিন্তাবিদৰ মতে

"শিক্ষাত বৈজ্ঞানিক পদ্ধতি আৰু কৌশলৰ প্ৰয়োগেই হ'ল শৈক্ষিক প্ৰযুক্তি " ।  শিক্ষাৰ পদ্ধতি আৰু কৌশলৰ বিকাশ আৰু ব্যৱস্থাপনাৰ ক্ষেত্ৰত আধুনিক যুগৰ চমকপ্ৰদ আৱিষ্কাৰ কম্পিউটাৰ, মোবাইল ফোন, দূৰদৰ্শন আদি  আহিলাবোৰে প্ৰত্যক্ষভাৱে সহায় কৰিব। গতিকে এনে সজুঁলি সমূহৰ পৰা আজিৰ সমাজ বা ছাত্ৰ-ছাত্ৰী সমাজ কোনো কালে কোনো কাৰণতে দূৰলৈ আঁতৰি আহিব অপাৰগ। সেয়ে আমি এনে মাধ্যম সমূহ বিভিন্ন জ্ঞান অৰ্জনৰ নিমিত্তে ব্যৱহাৰ কৰা উচিত। ইয়াৰ বেয়া দিশটোলৈ কেতিয়াও যোৱা উচিত নহয়।  

প্ৰৱন্ধটো পঢ়ি ছোৱাৰ বাবে অশেষ আন্তৰিক ধন্যবাদ জনালো। লেখক -- দুদুল সোণোৱাল।

++++++++++++++++++++++++++++++++

কেৰিয়াৰ নিৰ্দেশনাত: CEE সম্পৰ্কে সংক্ষিপ্ত আলোকপাত। A brief discussion about CEE.

কেৰিয়াৰ নিৰ্দেশনাত : CEE ৰ সম্পৰ্কে সংক্ষিপ্ত আলোকপাত। CEE. ৰ সম্পূৰ্ণ অৰ্থ হৈছে Combined Entrance Examination. অসমীয়াত সংযুক্ত প্ৰৱেশ পৰীক্ষা । 

CEE আৰু Assam-CEE মানে কি ?

CEE. ৰ সম্পূৰ্ণ অৰ্থ হৈছে Combined Entrance Examination. অসমীয়াত সংযুক্ত প্ৰৱেশ পৰীক্ষা। এই পৰীক্ষা ভাৰতৰ বিভিন্ন ৰাজ্যই নিজাববীয়াকৈ অনুষ্ঠিত কৰি আহিছে। প্ৰতিখন ৰাজ্যৰে এই প্ৰৱেশ পৰীক্ষা অনুষ্ঠিত কৰাৰ লগতে পৰিচালনাৰ বাবে এটা বিশেষ অনুমোদিত অনুষ্ঠান থাকে। ই আন্ত: ৰাজ্যৰ এটা কেৰিয়াৰ সম্পৰ্কীয় পৰীক্ষা। আমাৰ অসমতো এই পৰীক্ষা অনুষ্ঠিত কৰা হয়। অসমৰ দ্বাৰা আয়োজন কৰা পৰীক্ষাক অসম- চি ইই পৰীক্ষা বোলা হয়। তেনেকৈ প্ৰতিখন ৰাজ্যই পতা প্ৰৱেশ পৰীক্ষাক ৰাজ্যৰ নামৰ জৰিয়তে জনা যায়। বিহাৰৰ ক্ষেত্ৰত বিহাৰ- চিইই , পশ্চিম বংগৰ ক্ষেত্ৰত পশ্চিম বংগ- চিইই, .. আদি।

Assam-CEE মানে কি ?

  

   অসম সংযুক্ত প্ৰৱেশ পৰীক্ষা (অসম সংযুক্ত প্ৰৱেশ পৰীক্ষা বা Assam-CEE) হৈছে ৰাজ্য চৰকাৰৰ দ্বাৰা নিয়ন্ত্ৰিত কেন্দ্ৰীভূত প্ৰৱেশ পৰীক্ষা, যিটো অসম বিজ্ঞান আৰু প্ৰযুক্তি বিশ্ববিদ্যালয়ৰ দ্বাৰা অসমৰ 7 খন মুখ্য চৰকাৰী অভিযান্ত্ৰিক মহাবিদ্যালয়ত নামভৰ্তিৰ বাবে অনুষ্ঠিত কৰা হয়। স্নাতক (স্নাতক সমপৰ্যায়ৰ বুলিও জনা যায়) পাঠ্যক্ৰমত নামভৰ্তিৰ বাবে দ্বাদশ শ্ৰেণীৰ পিছত পৰীক্ষাটো লোৱা হয়। পৰীক্ষাটোত তেওঁলোকে অৱতীৰ্ণ হ'ব পাৰে যিসকলে পৰীক্ষাত পৰীক্ষা কৰা নিৰ্দিষ্ট বিষয়বোৰৰ সৈতে বিশুদ্ধ বিজ্ঞান শাখাত দুটা স্তৰত অধ্যয়ন কৰিছিল অৰ্থাৎ (10+2,) আৰ্হিত, যিবোৰ হৈছে পদাৰ্থ বিজ্ঞান, ৰসায়ন বিজ্ঞান, গণিত। প্ৰতি বছৰে প্ৰায় 25,000 লোকে এই পৰীক্ষাত অৱতীৰ্ণ হয় আৰু এই সংখ্যা প্ৰতিবছৰে বৃদ্ধি হৈ আহিছে।

   অসম উচ্চতৰ মাধ্যমিক শিক্ষা পৰিষদ আৰু কেন্দ্ৰীয় মাধ্যমিক শিক্ষা পৰিষদ দুয়োটা ৰ দ্বাৰা শিক্ষাৰ্থীক পৰীক্ষা লোৱা হয়। পূৰ্বতে পৰীক্ষাটো ডিব্ৰুগড় বিশ্ববিদ্যালয়ৰ দ্বাৰা পৰিচালনা কৰা হৈছিল আৰু ২০১৮ চনৰ পৰা ই অসম বিজ্ঞান আৰু প্ৰযুক্তি বিশ্ববিদ্যালয়ৰ দ্বাৰা পৰিচালিত হৈ আহিছে।  

অসম সংযুক্ত প্ৰৱেশ পৰীক্ষা,  অসম -চিইই (Assam-CEE) ত প্ৰৱেশ পৰীক্ষাৰ কিছুমান নীতি নিয়ম আছে। আৰু প্ৰৱেশ পৰীক্ষাটো কেনেধৰণৰ হয় আৰু যোগ্যতাৰ মাপকাঠি কিমান তাৰ সম্পৰ্কে সংক্ষিপ্ত ৰূপত আলোচনা আগবঢ়োৱা হৈছে।

১/  পৰীক্ষাৰ প্ৰকাৰ : কলম আৰু কাগজ আধাৰিত পৰীক্ষা। অৰ্থাৎ বল পেন নিজৰ আৰু প্ৰশ্ন পেপাৰ যোগান ধৰে আৰু প্ৰতিটো প্ৰশ্নৰে চাৰিটা উত্তৰ দিয়া থাকে । এই উত্তৰবিলাকৰ এটা উত্তৰহে শুদ্ধ। শুদ্ধ উত্তৰৰ বিপৰীতে দিয়া নম্বৰটো উত্তৰ বহীত বাছনি কৰি কলমেৰে ভৰাব লাগে যাক MCQ (Multiple Choice Questions) বুলি কোৱা হয়।

২/  পদাৰ্থ বিজ্ঞান, ৰসায়ন বিজ্ঞান, আৰু গণিত বিষয়ত বেছি দক্ষতা থাকিব লাগে।

৩/ প্ৰৱেশ পৰীক্ষাত উত্তীৰ্ণ হোৱাৰ পিছত B.Tech ( Bachelor of Tecnology) পাঠ্যক্ৰমত নামভৰ্তি কৰিব পাৰি। B.Tech ত দুটা বিষয়ত পঢ়িব পাৰি-- এটা হ'ল চিভিল ইঞ্জিনীয়াৰিং পাঠ্যক্ৰম বা অসামৰিক অভিযন্তা পাঠ্যক্ৰম  আৰু আনটো হৈছে মেকানিকেল ইঞ্জিনিয়াৰিং পাঠ্যক্ৰম বা যান্ত্ৰিক অভিযন্তাৰ পাঠ্যক্ৰম।

৪/ প্ৰৱেশ পৰীক্ষাৰ সময় মুঠ তিনি ঘণ্টা। এই পৰীক্ষা বছেৰেকত এবাৰহে অনুষ্ঠিত কৰা হয়।

৫/ এই প্ৰতিযোগিতামূলক পৰীক্ষা অনুষ্ঠিত কৰাৰ সময় হৈছে প্ৰতি বছৰৰ মাৰ্চৰ পৰা জুন ৰ ভিতৰত আৰু প্ৰশ্ন পেপাৰৰ ভাষা ইংৰাজী আৰু অসমীয়া ।

৬/  উচ্চ মাধ্যমিক শিক্ষান্ত পৰীক্ষাত বা উচ্চতৰ মাধ্যমিক দ্বিতীয় বৰ্ষৰ পৰীক্ষাত অৱতীৰ্ণ হোৱাৰ পিছত এই প্ৰৱেশ পৰীক্ষাৰ বাবে ফেব্ৰুৱাৰী/মাৰ্চ মাহত অনলাইনত আবেদন কৰিব লাগে। অৱশ্যে উচ্চ মাধ্যমিক শিক্ষান্ত পৰীক্ষাত বা উচ্চতৰ মাধ্যমিক দ্বিতীয় বৰ্ষৰ পৰীক্ষাত ৪৫% বা ইয়াতকৈ অধিক শতাংশ নম্বৰ সহ উৰ্ত্তীণ হোৱাটো বাধ্যতামূলক  ।

৭/ আবেদনকাৰী অসম ৰাজ্যৰ স্হায়ী অধিবাসী  হ'ব লাগিব।

৮/ আবেদন কৰা বছৰৰ আগষ্টলৈকে আবেদনকাৰীৰ বয়স ১৭ ৰ পৰা ২১ বছৰৰ ভিতৰত হ'ব লাগিব। বয়সত তিনি বছৰৰ শিথিলতা সংৰক্ষিত শ্ৰেণীৰ আবেদনকাৰীসকলৰ বাবে আৰু স্নাতক আবেদনকাৰীসকলৰ বাবে এবছৰ নিৰ্ধাৰণ কৰা হৈছে।

৯/ B.Sc উত্তীৰ্ণ প্ৰাৰ্থীৰ ক্ষেত্ৰত বয়সৰ উৰ্ধসীমা 22 বছৰলৈ শিথিল কৰা হয়। 

১০/ অনুসূচীত জাতি আৰু অনুসূচীত জনজাতিৰ বাবে বয়সৰ উৰ্ধসীমা 3 বছৰশিথিল কৰা হয়। 

প্ৰশ্ন কাগজ আৰু নম্বৰ প্ৰদানৰ প্ৰক্ৰিয়া :

   ACEE বা অসম সংযুক্ত প্ৰৱেশ পৰীক্ষাৰ বাবে যুগুতোৱা প্ৰশ্ন কাকতত মুঠ ১২০ টা প্ৰশ্ন সন্নিবিষ্ট থাকে। ইয়াৰ সৰ্বাধিক নম্বৰ হৈছে ৪৮০ আৰু পৰীক্ষা অনুষ্ঠিত সময় মুঠ ৩ ঘণ্টা।

    

    নম্বৰ প্ৰদানৰ নিয়ম : সঠিকভাৱে দিয়া উত্তৰৰ বাবে +৪ দিয়া হয় আৰু প্ৰতিটো অশুদ্ধ প্ৰশ্ন উত্তৰৰ বাবে  -১ দিয়া হয় অৰ্থাৎ এটা প্ৰশ্নৰ উত্তৰ ভুল হ'লে তোমাৰ প্ৰাপ্ত নম্বৰৰ পৰা ১ নম্বৰকৈ  বিয়োগ হয়। ইয়াক নিগেটিভ মাৰ্ক বোলা হয়।

প্ৰতিটো বিষয়ত অন্তৰ্ভুক্ত নম্বৰ আৰু প্ৰশ্নৰ সংখ্যা এনেধৰণৰ :-

ওপৰত উল্লেখ কৰা হৈছে যে পৰীক্ষা গণিত, পদাৰ্থ বিজ্ঞান, ৰসায়ন বিজ্ঞান বিষয়ত লোৱা হয়। ইয়াৰে গণিত বিষয়ত মুঠ ৪০ টা প্ৰশ্ন সন্নিবিষ্ট কৰা হয় আৰু মুঠ নম্বৰ ১৬০ , পদাৰ্থ বিজ্ঞান বিষয়ত ৪০ টা প্ৰশ্ন সন্নিবিষ্ট কৰা হয় আৰু মুঠ নম্বৰ ১৬০ , একেদৰে ৰসায়ন বিজ্ঞান বিষয়ত ৪০ টা প্ৰশ্ন সন্নিবিষ্ট কৰা হয় আৰু মুঠ নম্বৰ ১৬০ দিয়া হয়।

এই আটাইকেইটা বিষয়ত সৰ্বমুঠ নম্বৰ হৈছে ১৬০ + ১৬০ + ১৬০ = ৪৮০  । ইয়াৰ ভিতৰত ঋণাত্মক মুঠ নম্বৰ  -১২০ । 

সেয়ে পৰীক্ষাটোত অৱতীৰ্ণ হ'বলৈ অতি ভালদৰে সাজু হ'বলগীয়া হয় যাতে এটাও ঋণাত্মক নম্বৰ নাহে। 

ইয়াৰ প্ৰৱেশ পৰীক্ষাত অৱতীৰ্ণ হ'বলৈ কিছুমান নিৰ্দিষ্ট কেন্দ্ৰ আছে। অসমৰ CEE ৰ বাবে উল্লেখ কৰা পৰীক্ষা কেন্দ্ৰ সমূহ হৈছে - শিলচৰ, বঙাইগাঁও

, নলবাৰী,  লখিমপুৰ , গুৱাহাটী, তেজপুৰ, নগাঁও ,

যোৰহাট, ডিব্ৰুগড় । 

প্ৰৱেশ পৰীক্ষাত উত্তীৰ্ণ হোৱাৰ পিছত অসম চৰকাৰৰ অধীনৰ বিভিন্ন অভিযান্ত্ৰিক মহাবিদ্যালয়ত যোগ্যতাৰ ভিত্তিত নামভৰ্তি কৰাব পাৰি। অসম চৰকাৰৰ অধীনৰ অভিযান্ত্ৰিক মহাবিদ্যালয় সমূহ তলত উল্লেখ কৰা হ'ল । --

১/অসম অভিযান্ত্ৰিক মহাবিদ্যালয় (B.Tech       পাঠ্যক্ৰমৰ বাবে 420 খন আসন)

২/যোৰহাট অভিযান্ত্ৰিক মহাবিদ্যালয় (B.Tech পাঠ্যক্ৰমৰ বাবে 315 খন আসন)

৩/ যোৰহাট বিজ্ঞান আৰু প্ৰযুক্তি প্ৰতিষ্ঠান (B.Tech পাঠ্যক্ৰমৰ বাবে 240 খন আসন)

৪/ বিনেশ্বৰ ব্ৰহ্ম অভিযান্ত্ৰিক মহাবিদ্যালয় (B.Tech পাঠ্যক্ৰমৰ বাবে 240 খন আসন)

৫/ বাৰাক ভেলী ইঞ্জিনিয়াৰিং কলেজ (B.Tech পাঠ্যক্ৰমৰ বাবে 240 খন আসন)

৬/ ধেমাজি অভিযান্ত্ৰিক মহাবিদ্যালয় (B.Tech পাঠ্যক্ৰমৰ বাবে 180 খন আসন)

৭/ গোলাঘাট অভিযান্ত্ৰিক মহাবিদ্যালয়, (B.Tech পাঠ্যক্ৰমৰ বাবে 180 খন আসন)

উপসংহাৰ

গ্ৰাম্য সমাজৰ ছাত্ৰ ছাত্ৰীসকল এতিয়াও এনে কাৰিকৰী শিক্ষাৰ সম্পৰ্কে প্ৰায়ভাগে সজাগ নহয় বা এই সম্পৰ্কত একেবাৰে জ্ঞান নাই বুলি কলেও বঢ়াই কোৱা নহয়। যিহেতু গ্ৰাম্য অঞ্চলৰ লোকসকল কৃষিৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল আৰু আৰ্থিক ভাৱে স্বচ্ছল নহয় সেয়ে এনে বৃত্তিমূলক শিক্ষাৰ বাবে তেওঁলোক আগ্ৰহী নহয়। 

     আজিৰ প্ৰতিযোগিতাৰ যুগত চিইই ৰ দৰে লাইন বোৰে যথেষ্ট সমাদৰ লাভ কৰিবলৈ সক্ষম হৈছে। সেয়ে বহুলোকে BA, BSc পঢ়িবলৈ নিদি এনে কাৰিকৰী লাইনত পঢ়াৰ ব্যৱস্থা কৰি দিয়ে। এনে কাৰিকৰী শিক্ষা গ্ৰহণৰ অন্তত প্ৰত্যক্ষভাৱে চাকৰি লাভত সুবিধা হয়। যিকোনো কম্পেনী, বা উদ্যোগত অভিযন্তা চাকৰি আজিকালি সুলভ। গতিকে গ্ৰাম্য সমাজৰ ছাত্ৰ ছাত্ৰী সকলে চিইই সম্পৰ্কে জীৱনত লক্ষ্য বান্ধি আগুৱাই গ'লে ভৱিষ্যতে নিশ্চয় সুফল লাভ কৰিব বুলি আশা কৰিব পাৰি।

প্ৰৱন্ধটো পঢ়ি ছোৱাৰ বাবে আপোনাক অশেষ আন্তৰিক ধন্যবাদ জনালো।-- লেখক- দুদুল সোণোৱাল।

+++---------+++++++++---------+++++++----+++

কাতি বিহু : আজিৰ ‌আৰু তাহানিৰ।

কাতি বিহু : আজিৰ ‌আৰু তাহানিৰ। পূৰ্বৰ কাতি বিহুত সৰু সৰু ল'ৰা-ছোৱালীৰ তুলসীৰ তল চাফা কৰা দৃশ্যই সকলোকে মোহিত কৰিছিল কিন্তু আজিকালি গ্ৰাম্য বা নগৰতেই হওঁক এই দৃশ্য দুৰ্লভ হৈ পৰিল। 

তাহানিৰ কাতি বিহু : বিশেষকৈ গ্ৰাম্য সমাজত কাতি বিহুৰ উপভোগ কৰিবলৈ ভাল আছিল। যদিও মানুহৰ ঘৰত অভাৱ অনাটনে জুৰুলা কৰা সময়ৰ বিহু তথাপিও মানুহৰ মনত সেই সময়ত অকৃত্ৰিম ভাৱ এটাই অনবৰতে শিপাই আছিল। পৌৰাণিক ৰীতি-নীতি সুচাৰুৰূপে পালন কৰাত ধনী দুখীয়া সকলোৱে কৃপণালি কৰা নাছিল। প্ৰতিটো পৰিয়ালৰ আয়তীসকলে সকলো দুখ ভাগৰ পৰিহাৰ কৰি চোতালত আকাশ বন্তি জ্বলাইছিল। নঙলা মুখত দিয়া হৈছিল দুটা কলৰ পুলি আৰু সেই কলৰ পুলিত ফলাবাঁহৰ ওপৰত লগোৱা হৈছিল মিঠাতেলৰ প্ৰদীপ। 

  

    কাতি বিহু মানে কঙালী বিহু। শাওন ভাদ মাহত খেতি পথাৰ সামৰি মানুহে নিজৰ গা'টো টঙাই ল'বলৈ পাই কি নাপাই, কাতি বিহু ঘৰৰ চোতাল আহি পাইহিয়েই। সেয়ে এই সময়ত গ্ৰাম্য সমাজৰ ছবিখন পূৰ্বতে বৰ সন্তোষজনক নাছিল বুলিলেও হয়। আনহাতে গাঁৱৰ আলি পদূলি তেতিয়াও ঠায়ে ঠায়ে একাঠু দ বোকাময় হৈয়ে থাকে। পথাৰত  ৰোৱা ধানৰ পুলিবোৰ ঋতুমতী হয় । কৰবাত কৰবাত দুই এঠোক ধান ওলাই পথাৰৰ পৰিৱেশ সুন্দৰ কৰি তোলে। 

     অসমীয়া সমাজৰ কাতি বিহু হ'ল কঙাল সময়ৰ বিহু। সেয়ে এই বিহুত কোনো ধৰণৰ জা-জলপান যোগাৰ কৰা নহয়। আনকি পূৰ্বতে কোনো ধৰণৰ বিহুগীত গোৱাও দেখা যায় নাই আৰু ৰংৰহইচ বিহুৰ নিয়ম নহয়। চোতালত মাটি চাকি জ্বলোৱা হয়, তুলসীৰ তলত চাকি জ্বলায় ঘৰৰ দুখ দুৰ্গতিৰ বিনাশৰ বাবে ঈশ্বৰক খাটনি ধৰি উপাসনা কৰা হয়। পথাৰত গেৰধৰা ধাননি পথাৰ পোক পতংগই, জীৱ-জন্তুৱে যাতে কোনো হানি-বিঘিনি ঘটাব নোৱাৰে তাৰবাবে ঈশ্বৰৰ ওচৰত প্ৰাৰ্থনা কৰি মিঠাতেলৰ চাকি জ্বলোৱা হয়।  এই বিহু সম্পূৰ্ণ গ্ৰাম্য সমাজতহে বৰ্তী আছে বুলি কোৱাৰ থল আছে। নগৰৰ পৰিৱেশত কাতি বিহু সাধাৰণতে জাকজমকতা পূৰ্ণ হোৱা দেখা যায়। কিন্তু কাতি বিহুৰ নীতি নিয়ম জাকজমকতা পূৰ্ণ নহয়। ই সম্পূৰ্ণ কৃষিজীৱি সমাজৰ লগতহে জড়িত। সেয়ে নগৰৰ কাতি বিহু কৃত্ৰিমতাৰে ভৰা। 

আজিৰ সময়ত কাতি বিহুৰ ৰেহ-ৰূপ : 

    সময় বাগৰাৰ লগে লগে কাতি বিহুৱেও কিছু বাগৰ সলোৱা যেন অনুভৱ হয়। পূৰ্বৰ দৰে আজিকালি সৰু সৰু ল'ৰা-ছোৱালীয়ে চোতালত তুলসীৰ পুলি ৰুই ঈশ্বৰক উপাসনা কৰিবলৈ অনিচ্ছুক হ'ল। ঘৰৰ আযতীয়েও সময়ৰ অভাৱত এইবোৰ কাণ পাতিবলৈ প্ৰায় এৰাৰ দৰে হ'ল। কিবা কৰি যেনতেন নিয়মটো কৰি থব লাগে থিক তেনেকুৱা মনোভাৱ এটাই সকলোকে গ্ৰাস কৰি পেলাইছে। আগৰ দৰে কাতি বিহুৰ উছাহ উদ্দীপনা নোহোৱা হৈ গ'ল নেকি ? মানুহবোৰ লাহে লাহে যন্ত্ৰৰ দৰে হৈ পৰিছে নেকি ? কাতি বিহু ভৱিষ্যতৰ দিনবিলাকত অক্ষত অৱস্থাত থাকিব নে ? নতুন প্ৰজন্মই সঠিক ভাৱে জীয়াই ৰাখিব নে ? এনেধৰণৰ কিছুমান আবোল তাবোল প্ৰশ্নই মনত ডোলা দি যায়। 

   

  কৃষ্টি সংস্কৃতি জীয়াই ৰখাটো আমাৰ কাম্য আৰু কৰ্তব্য। যি জাতিৰ কৃষ্টি সংস্কৃতি নাই সেই জাতিৰ মেৰুদণ্ড নাই বুলি কোৱা হয়। সেয়ে আমি আমাৰ কাতি বিহুক আমাৰ সমাজত জীয়াই ৰাখিব লাগিব অনাগত দিনবিলাকতো । আহক সকলোৱে হাত উজান দিও। 

প্ৰৱন্ধটো লিখোঁতে কোনো কিতাপৰ বা বয়োজ্যেষ্ঠ ব্যক্তিৰ সহায় লোৱা নাই আৰু মোৰ সম্পূৰ্ণ নিজা চিন্তা ধাৰণাহে। গতিকে ভুলো হ'ব পাৰে । শুভাকাঙ্খী সকলে ভুল হ'লে আঙুলিয়াই দিয়ে যেন। - দুদুল সোণোৱাল।

++++++++++++++++++++++++++++++++

সপ্তদশ খণ্ড, মহাত্মা গান্ধীৰ আত্মজীৱনী। Part-7, An Autobiography of Mahatma Gandhi.

সপ্তদশ খণ্ড,সত্যৰ সৈতে মোৰ পৰীক্ষা-নিৰীক্ষা মহাত্মা গান্ধীৰ আত্মজীৱনী।

মূল লেখক : মোহনদাস কৰমচাদ্ গান্ধী ।

অসমীয়া অনুবাদ : দুদুল সোণোৱাল ।

5

দক্ষিণ আফ্ৰিকা যাবলৈ সাজু ।

     সেই বিষয়াজনৰ ওচৰলৈ যোৱাত মোৰ কোনো সন্দেহ নাছিল। কিন্তু তেওঁৰ অধৈৰ্য্যতা আৰু অত্যাধিক খং মোৰ ভুলৰ সকলো প্ৰৱঞ্চনাৰ বাহিৰত আছিল। ই বহিষ্কাৰৰ প্ৰমাণ দিয়া নাছিল। মই তেওঁৰ পাঁচ মিনিটতকৈ বেছি সময় ল'ব নোৱাৰো। কিন্তু তেওঁ কেৱল মোৰ কথা-বতৰা সহ্য কৰিব নোৱাৰিলে। তেওঁ নম্ৰতাৰে মোক যাবলৈ ক'ব পাৰিলেহেঁতেন, কিন্তু ক্ষমতাই তেওঁক অত্যাধিক পৰিমাণে নিচাগ্ৰস্ত কৰি তুলিছিল। পিছত, মই গম পাইছিলো যে ধৈৰ্য্য এই বিষয়াজনৰ এটা গুণ নহয়। তেওঁৰ দৰ্শনাৰ্থীসকলক অপমান কৰাটো তেওঁৰ বাবে অস্বাভাৱিক আছিল। সামান্যতম অপ্ৰীতিকৰতাই চাহিবক বাহিৰ লৈ যোৱাটো নিশ্চিত কৰিছিল। 

      

     এতিয়া মোৰ বেছিভাগ কাম স্বাভাৱিকতে তেওঁৰ আদালতত থাকিব। তেওঁক সন্নিবিষ্ট কৰাটো মোৰ বাহিৰত আছিল। তেওঁৰ লগত অনুগ্ৰহ কঢ়িয়াবলৈ মোৰ কোনো অসন্তুষ্টি নাছিল। সঁচাকৈয়ে এবাৰ তেওঁৰ বিৰুদ্ধে আগবাঢ়ি যাবলৈ ভাবুকি দিয়াৰ পিছত, মই নীৰৱ হৈ থাকিবলৈ ভাল নাপালোঁ।

   

     ইফালে মই দেশৰ ক্ষুদ্ৰ ৰাজনীতিৰ কিবা শিকিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিলোঁ। সৰু ৰাজ্যসমূহৰ এক সমন্বয় হোৱাৰ বাবে কাথিয়াৱাডত স্বাভাৱিকতে ইয়াৰ ৰাজনৈতিক সমৃদ্ধ শস্য আছিল। ৰাজ্যসমূহৰ মাজত ক্ষুদ্ৰ ষড়যন্ত্ৰ, আৰু ক্ষমতাৰ বাবে বিষয়াসকলৰ ষড়যন্ত্ৰ সেই দিনৰ নিয়ম আছিল। ৰাজকুমাৰসকল সদায় আনৰ দয়াত আছিল আৰু চাতুৰ্যবাদীসকলক তেওঁলোকৰ কাণ দিবলৈ সাজু আছিল । আনকি চাহিবৰ পিয়নকো আকৰ্ষণ কৰিব লগা হৈছিল, আৰু চাহিবৰ শিৰাষ্টেদাৰ তেওঁৰ মালিকতকৈ বেছি আছিল, কিয়নো তেওঁ তেওঁৰ চকু, কাণ আৰু তেওঁৰ দোভাষী আছিল। শিৰাষ্টেদাৰৰ ইচ্ছা আছিল আইন আৰু তেওঁৰ উপাৰ্জন সদায় চাহিবতকৈ বেছি বুলি প্ৰতিষ্ঠিত কৰা। এইটো অতিৰঞ্জিত হ'ব পাৰে কিন্তু তেওঁ নিশ্চিতভাৱে তেওঁৰ দৰমহাৰ বাহিৰত জীয়াই আছিল। 

     

     এই পৰিৱেশটো মোৰ বাবে বিষাক্ত যেন লাগিছিল আৰু কেনেকৈ অসম্পূৰ্ণ হৈ থাকিব লাগে সেয়া মোৰ বাবে এক চিৰস্থায়ী সমস্যা আছিল। মই সম্পূৰ্ণৰূপে হতাশাগ্ৰস্ত হৈছিলোঁ আৰু মোৰ ভায়জন স্পষ্টভাৱে ইয়াত বহিছিল। আমি দুয়োজনে অনুভৱ কৰিছিলো যে যদি মই কিছু কাম সুৰক্ষিত কৰি ল'ব পাৰিলোহেতেঁন, মই এই ষড়যন্ত্ৰৰ পৰিৱেশৰ পৰা মুক্ত হ'ব পাৰিলোহেতেঁন । কিন্তু ষড়যন্ত্ৰ অবিহনে মন্ত্ৰীত্ব বা বিচাৰকত্ব প্ৰশ্নৰ বাহিৰত আছিল। আৰু চাহিবৰ সৈতে কাজিয়া মোৰ অনুশীলনৰ পথত থিয় হৈছিল। 

     

     পোৰবন্দৰ তেতিয়া প্ৰশাসনৰ অধীনত আছিল আৰু ৰাজকুমাৰৰ বাবে অধিক ক্ষমতা সুৰক্ষিত কৰাৰ আকাৰত মোৰ তাত কিছু কাম আছিল। লগতে মই পুৰুষসকলৰ পৰা নিৰ্ধাৰিত গধুৰ শক্তি (ভূমি ভাড়া)ৰ সন্দৰ্ভত প্ৰশাসকক চাব লাগিছিল। এই বিষয়াজন যদিও এজন ভাৰতীয় আছিল, মই বিচাৰি পাইছিলো যে তেওঁ অহংকাৰী চাহিবতকৈ ভাল আছিল। তেওঁ সক্ষম হৈছিল, কিন্তু ৰয়টবোৰ মোৰ বাবে তেওঁৰ সামৰ্থ্যৰ বাবে ভাল নহয়। মই ৰাণাৰ বাবে আৰু কেইটামান ক্ষমতা সুৰক্ষিত কৰাত সফল হৈছিলো, কিন্তু মাৰ্চৰ বাবে কোনো সকাহ পোৱা নাছিলোঁ। এইটোৱে মোক আঘাত কৰিছিল যে তেওঁলোকৰ কাৰণটো আনকি সাৱধানে যোৱা নাছিল।

   

     গতিকে এই অভিযানতো মই তুলনামূলকভাৱে হতাশ হৈছিলোঁ। মই ভাবিছিলো যে মোৰ মক্কেলসকলৰ সৈতে ন্যায় কৰা হোৱা নাছিল, কিন্তু ইয়াক সুৰক্ষিত কৰাৰ উপায় মোৰ ওচৰত নাছিল। অতি বেছিকৈ মই ৰাজনৈতিক এজেণ্ট বা ৰাজ্যপালৰ ওচৰত আবেদন কৰিব পাৰিলোহেঁতেন যিয়ে এই আৱেদন খাৰিজ কৰি ক'লেহেঁতেন, "আমি হস্তক্ষেপ কৰিবলৈ অস্বীকাৰ কৰিছো।" যদি এনে সিদ্ধান্তবোৰ নিয়ন্ত্ৰণ কৰা কোনো নিয়ম বা নিয়ম থাকিলহেঁতেন, তেন্তে এইটো কিবা হ'লহেঁতেন কিন্তু ইয়াত চাহিবৰ ইচ্ছা আছিল আইন।

   

     মই বিৰক্ত হৈ পৰিছিলো । ইয়াৰ মাজতে পোৰবন্দৰৰ এটা মেমেন ফাৰ্মে মোৰ ভায়েকক নিম্নলিখিত প্ৰস্তাৱটো দি লিখিছিল: "দক্ষিণ আফ্ৰিকাত আমাৰ ব্যৱসায় আছে। আমাৰ এটা ডাঙৰ প্ৰতিষ্ঠান আৰু আদালতত আমাৰ এটা ডাঙৰ গোচৰ আছে, আমাৰ দাবী হৈছে 40,000 £। এইটো দীৰ্ঘদিন ধৰি চলি আছে।  আমি শ্ৰেষ্ঠ ভাকিল আৰু বেৰিষ্টাৰৰ সেৱা তছনছ কৰিছো। যদি আপুনি আপোনাৰ ভায়েকক তালৈ পঠিয়ায়, তেন্তে তেওঁ আমাৰ বাবে আৰু নিজৰ বাবেও উপযোগী হ'ব। তেওঁ আমাৰ পৰামৰ্শক নিজতকৈ ভালদৰে নিৰ্দেশনা দিব পাৰিব। আৰু তেওঁ পৃথিৱীৰ এক নতুন অংশ দেখা আৰু নতুন পৰিচয় প্ৰস্তুত কৰাৰ সুবিধা লাভ কৰিব।" মোৰ ভাতৃয়ে মোৰ সৈতে প্ৰস্তাৱটো আলোচনা কৰিছিল, মই স্পষ্টকৈ জানিব পৰা নাছিলো যে মই কেৱল পৰামৰ্শদাতাক নিৰ্দেশ দিব লাগিব নে আদালতত হাজিৰ হ'ব লাগিব। কিন্তু মই প্ৰলোভিত হৈছিলোঁ। 

  

      মোৰ ভাতৃয়ে মোক স্বৰ্গীয় শেঠ আব্দুল কৰিম ঝাভেৰীৰ সৈতে পৰিচয় কৰাই দিছিল, যি দাদা আব্দুল্লা এণ্ড কোম্পানীৰ অংশীদাৰ আছিল, যি হৈছে প্ৰশ্নত থকা প্ৰতিষ্ঠান।  "এইটো এটা কঠিন কাম নহ'ব", শেঠে মোক আশ্বাস দিছিল। "আমাৰ বন্ধু হিচাপে ডাঙৰ ইউৰোপীয় দল আছে, যাৰ পৰিচয় আপুনি কৰিব। আপুনি আমাৰ দোকানত আমাৰ বাবে উপযোগী হ'ব পাৰে। আমাৰ বেছিভাগ চিঠিপত্ৰ ইংৰাজীত আছে আৰু আপুনি আমাক সেইটোত সহায় কৰিব পাৰে। আপুনি অৱশ্যে আমাৰ অতিথি হ'ব আৰু সেয়েহে যিকোনো ব্যয় নহ'ব।" "আপোনাক মোৰ সেৱাৰ কিমান সময় ৰ প্ৰয়োজন? " মই সুধিছিলো। "আৰু পৰিশোধ কি হ'ব?" "এবছৰতকৈ বেছি নহয়। আমি আপোনাক প্ৰথম শ্ৰেণীৰ ৰিটাৰ্ণ ভাড়া আৰু 105 £ পৰিমাণ পৰিশোধ কৰিম, সকলোবোৰ পোৱা গৈছে।

   

     "এইটো বেৰিষ্টাৰ হিচাপে তালৈ খুব কমেই গৈ আছিল। এইটো প্ৰতিষ্ঠানটোৰ সেৱক হিচাপে গৈ আছিল। কিন্তু মই কেনেবাকৈ ভাৰত এৰিব বিচাৰিছিলো।  এখন নতুন দেশ চোৱাৰ আৰু নতুন অভিজ্ঞতা লাভ কৰাৰ লোভনীয় সুযোগো আছিল। লগতে মই মোৰ ভায়েকলৈ ১০৫ £ পঠিয়াব পাৰোঁ আৰু ঘৰৰ খৰচত সহায় কৰিব পাৰোঁ। মই কোনো ধৰণৰ অগ্ৰসৰ নোহোৱাকৈ প্ৰস্তাৱটো বন্ধ কৰি দক্ষিণ আফ্ৰিকালৈ যাবলৈ সাজু হৈছিলো।

****************************************

    

দুৰ্গাপূজা : অতীত আৰু বৰ্তমান। Durga Puja : it's past and present.

দুৰ্গাপূজা :

       

      হিন্দু দেৱী দুৰ্গাৰ আৰাধনাক কেন্দ্ৰ কৰি সমগ্ৰ হিন্দু সম্প্ৰদায়ৰ মাজত অতীজৰে পৰা বৃহত্তম ধৰ্মীয় আৰু সামাজিক উৎসৱ বা দুৰ্গোৎসৱ অতি উলহ-মালহেৰে অনুষ্ঠিত হৈ আহিছে।শাস্ত্ৰ মতে আহিন মাহৰ শুক্ল পক্ষত বা চ'ত মাহৰ শুক্ল পক্ষত দুৰ্গাপূজা পালন কৰা হয়। চ'ত মাহত বা বসন্ত কালত পালন কৰা দুৰ্গা পূজাক বাসন্তী দুৰ্গাপূজা আৰু আহিন মাহত বা শৰৎকালত পালন কৰা দুৰ্গা পূজাক শাৰদীয় দুৰ্গাপূজা বুলি কোৱা হয়। ভাৰতীয় উপমহাদেশৰ অধিকাংশ ৰাষ্ট্ৰই এই দুৰ্গাপূজা পালন কৰা দেখা যায়। দূৰ্গা পূজাৰ পাঁচ দিনক যথাক্ৰমে দুৰ্গা ষষ্ঠী, মহাসপ্তমী, মহাষ্টমী, মহানৱমী আৰু বিজয়া দশমী নামে জনাজাত। এই পক্ষটোক দেৱীপক্ষ নামেৰেও জনা যায়।

   

     "দুৰ্গা"ৰ  সম্পূৰ্ণ অৰ্থ জানেনে ? মাতা দুৰ্গা ৰ প্ৰতিটো আখৰে অৰ্থ বহন কৰে আৰু ইয়াৰ অৰ্থ এনেধৰণৰ -- দুৰ্গাৰ ‘দ’-আখৰে দৈত্য নাশ, ‘ঊ’-কাৰে বিঘ্ননাশক, ‘ৰেফ’ এ ৰোগনাশক, ‘গ’-আখৰে পাপনাশক, আৰু ‘অ’-কাৰে ভয় তথা শত্ৰুনাশক হিচাপে অৰ্থপ্ৰকাশ কৰে । অৰ্থাৎ, দৈত্য, বিঘ্ন, ৰোগ, পাপ আৰু ভয়-শত্ৰুৰ পৰা যিয়ে ৰক্ষা কৰে সেয়ে দুৰ্গা । দেৱী দুৰ্গা হ’ল সৃষ্টিৰ আদি। ভগৱান ব্ৰহ্মা,  বিষ্ণু আৰু ভগৱান শংকৰে তেখেতসকলৰ শক্তিৰে এই শক্তিৰ সৃষ্টি। সৃজন, পালন-পোষণ আৰু সংহাৰ হ'ল ইয়াৰ মহাত্ম্য গুণ। আই দুৰ্গা দেৱীৰ ৰূপ ন বিধ। শাস্ত্ৰত বৰ্ণনা কৰা মতে সেইবোৰৰ নাম হৈছে ক্ৰমে-

১.শৈলপুত্ৰী, ২.ব্ৰহ্মচাৰিণী, ৩.চন্দ্ৰঘণ্টা, ৪.কুষ্মাণ্ডা, ৫.স্কন্দমাতা, ৬.কাত্যায়নী, ৭.কালৰাত্ৰি, ৮.মহাগৌৰী, ৯.সিদ্ধিদাত্ৰী।

      ভাৰতৰ বিভিন্ন ৰাজ্যত এই পূজা অনুষ্ঠিত কৰা হয়। বিশেষকৈ অসমকে ধৰি উত্তৰ-পূৰ্বাঞ্চলৰ ত্ৰিপুৰা ৰাজ্য আৰু পশ্চিম বংগ, বিহাৰ, ঝাৰখণ্ড, উৰিষ্যাত দুৰ্গাপূজাৰ প্ৰয়োভৰ বেছি। আনকি দুৰ্গাপূজাৰ উপলক্ষে চৰকাৰী অফিচ-কাছাৰী আৰু শিক্ষানুষ্ঠান আদি পাঁচ দিন পৰ্যন্ত চৰকাৰী বন্ধ ঘোষনা কৰা দেখা যায়।

অতীত আৰু বৰ্তমান:

     বৰ্তমান সময়ত দুৰ্গাপূজাৰ সম্পৰ্কে নজনা লোক প্ৰায় নাই বুলিলেও অত্যুক্তি কৰা নহয়। পূৰ্বতে দুৰ্গাপূজাত নিশ্চয় অসমীয়া সমাজৰ অংশগ্ৰহণ কম আছিল। ইয়াৰ কাৰণ নথকাও নহয়। যিহেতু দুৰ্গাপূজা হৈছে বলি বিধান কৰাৰ এক পূজা। পৌৰাণিক মূলৰ অসমীয়া সমাজৰ প্ৰায় অৰ্ধেক লোক বৈষ্ণৱ পন্থী আৰু শংকৰী ধৰ্মৰ সমৰ্থক সেয়ে হয়তো বলিবিধানৰ প্ৰতি বৰ আগ্ৰহী নহয়। কিন্তু সময় বাগৰাৰ লগে লগে দেখা গৈছে যে এই অসমীয়া সকলেও দুৰ্গাপূজা উলহ-মালহেৰে উদযাপন কৰিবলৈ লৈছে। এয়া নিশ্চয় সময়ৰ আহ্বান। সময়ৰ আহ্বানক কোনো ভেটা দি ৰাখিব নোৱাৰে। হ'লেও নিজস্ব ৰীতি-নীতি বিসৰ্জন দি ফালৰি কাটি আন পূজাত সক্ৰিয় হোৱাটোও অনুচিত। ই গ্ৰহনযোগ্য নহয়। 

   

       ই যি কি নহওঁক, দেৱ দেৱীৰ পূজা-পাতল এতিয়াৰ প্ৰথা নহয়। অতীজৰে পৰা যুগ যুগ ধৰি হিন্দু সমাজত এই প্ৰথা চলি আহিছে ।

   

     পূৰ্বৰ দুৰ্গাপূজা আজিৰ দৰে নিশ্চয় জাকজমকতাপূৰ্ণ নাছিল। কেৱল মাত্ৰ পূজাৰ বাবে পূজা কৰা হৈছিল। কিন্তু সাম্প্ৰতিক সময়ত দুৰ্গাপূজা এক বিৰাট উৎসৱলৈ পৰিণত হ'ল। যাক দুৰ্গোৎসৱ বুলি অভিহিত কৰা হয়। 

  

         হৰেক ৰকমৰ সামগ্ৰীৰ দোকান-পোহাৰৰ ভিৰ। জেলেপি ,ৰসগোল্লা,বুন্দিয়া ভূজিয়া আদি মিঠাইৰ দোকানৰ উপৰিও বিভিন্ন বালা,খাৰু ,আ-অলংকাৰ, বেলুন আদিয়ে দোকান পোহাৰ উপচি থাকে। অৰ্থাৎ দুৰ্গাপূজা মানে আজিৰ সময়ত বিৰাটাকায় ব্যৱসায়। দোকান পোহাৰো আকৌ সেই বনিক বা পুঁজিপতিৰ হাতোৰাৰ জোৰতহে নাচি থাকে। আজিৰ দিনত পূজাৰ মণ্ডপৰ বাহাৰ। লাখ লাখ টকা শৰাধ কৰি বনোৱা হয় দুৰ্গাপূজাৰ মণ্ডপ । যাৰ বাবে পূজাৰ ৰেহৰূপে সলনি হৈ যায়। আকৌ মণ্ডপ কোনে কিমান ভালদৰে বনোৱাব পাৰে তাৰো যেন বাজি হয়। মণ্ডপৰ চৌহদটো দোকানৰ অতিপাত ভিৰ। মুঠতে ব্যৱসায়িক ভিত্তিক উৎসৱ বা পূজা। আচৰিত লাগে যে মা-দুৰ্গাও ইমান বিলাসীতা ভাল পাই নে ? লাখ লাখ টকা শৰাধ কৰি মণ্ডপ নবনালে তেওঁ নাহে নেকি ?

    আকৌ ইফালে পূজা থলীৰ DJ বক্সৰ অতি শব্দৰ গুমগুমণি আছেই। কাণতাল মৰা শব্দৰ সমাহাৰ। শব্দ প্ৰদূষণ ! ইয়াৰ মাজতে যেন দুৰ্গামাতাই কুচিমুচি হৈ বহি থাকে মানুহৰ মাজত। কি যে দিনকাল আহিল ! আমাৰ নাতি-পুতিৰ দিনত হয়তো ঘৰে ঘৰে দুৰ্গোৎসৱ হ'ব ! 

 

    পূজা আহে শৰতৰ শেৱালী ফুলে। আমোলমোল গোন্ধ চৌদিশে বিয়পি পৰে। ফৰকাল আকাশত জোনৰ জোনালী। পথাৰত সেউজীয়া ধাননিয়ে গেৰ ধৰি ঋতুমতী হয়। এনে ক্ষণতে অহা দুৰ্গা পূজা মানুহৰ আপোন নহৈ কি হ'ব ? হ'লেও দুখীয়া নিচলাৰ পেট নভৰে। একেই থাকে সিহঁতৰ সপোন। পুঁজিপতিৰ জালত আমি হাবু ডুবু খাওঁ। পূজা আহিলে পুঁজিপতিৰ , ব্যৱসায়ীৰ আনন্দ বাঢ়ে। আমি সাঁচতীয়া টকাবোৰ নি সাদৰেৰে পুঁজিপতিক গতাই দিওঁ। সকলোতে দুখীয়াৰ মৰন। মধ্যবিত্তৰ মৰন। 

  

     চাৰিদিন পূজা পালন কৰাৰ পাছত আহে ভাচন। পূৰ্বতে দুৰ্গাপূজাত এনে নিয়ম আছিল যদিও বিসৰ্জন পৰ্ব ইমান ডাঙৰ নহৈছিল। বিসৰ্জনৰ সম্পৰ্কে মানুহে বেছিকৈ গমকে নাপাইছিল বুলিলেও হয়। কিন্তু বৰ্তমান সময়ত দুৰ্গাপূজাৰ বিসৰ্জন ভাবিলে আচৰিত হ'ব লগা ধৰণৰ। DJ বক্সৰ কালতাল মৰা গাণৰ শব্দ । ( আচলতে সেইটো গাণৰ শাৰীতে নপৰে নেকি ?) গাণৰ তালে তালে সেইজাত খোৱা এমখাৰ গাড়ীৰ আগত উদ্দাম নৃত্য আৰু সমদল। ইয়াত DJ বক্সৰ প্ৰয়োজন আছিল নে বাৰু ? নে দুৰ্গা মাতাই নুশুনে নেকি ?  

    

        আকৌ বিসৰ্জন থলীত কেনে পৰিৱেশৰ উদ্ভৱ হয় ? মানুহৰ অতিমাত্ৰা কোলাহল , ঠেলা হেঁচা আৰু বিসৰ্জনৰ পাছত নদীত প্ৰতীমাৰ জৰিয়তে হোৱা জাবৰ-জোঁথৰৰ দম। পুনৰাই চাফা নকৰাৰ ফলত নদীৰ গভীৰতাত আঘাত। এনে ধৰণৰ কথাবিলাকত পূজা সমিতি বিলাকে গুৰুত্ব দিয়া পৰিলক্ষিত নহয়। 

    

     সদৌ শেষত পুনৰ কওঁ যে পূজা সকলোৰে কাম্য। কিন্তু ইয়াৰ পৰা যাতে পৰিৱেশ বিনষ্ট নহয় সেই কথাটো আমাৰ সমিতি বিলাকে লক্ষ্য ৰাখিব লাগে আৰু আনকো সজাগ কৰিব লাগে। বৰ্তমান মহামাৰীৰ সময়ত এই বিষয়বোৰ অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ হিচাপে বিবেচিত হৈছে। সমূহ দুৰ্গা পূজা প্ৰেমী ৰাইজক পূজাৰ শুভেচ্ছা জ্ঞাপন কৰিছোঁ। 

    

     প্ৰৱন্ধটো পঢ়ি ছোৱাৰ বাবে আপোনাক অশেষ আন্তৰিক ধন্যবাদ জ্ঞাপন কৰিছোঁ।-- লেখক : দুদুল সোণোৱাল।

+++++++++++++++++++++++++++++++

কেৰিয়াৰৰ মজিয়াত 'ASK' ৰ প্ৰয়োজনীয়তা কি ?

কেৰিয়াৰৰ মজিয়াত 'ASK' ৰ প্ৰয়োজনীয়তা : A-AbilitY, S- SkilL , K- KnowledgE :: সামৰ্থ্যতা, দক্ষতা আৰু জ্ঞান। 

Ability : ব্যাখ্যা -

Ability মানে কি ?

এবিলিটি মানে হৈছে সামৰ্থ্যতা বা সক্ষমতা। কোনো এটা কাম কৰিবলৈ বা আগবাঢ়ি যাবলৈ আমাক বিভিন্ন বিষয়ত ক্ষমতাৰ প্ৰয়োজন হয় , সক্ষমতাৰ প্ৰয়োজন হয় সেয়াই হ'ল সহজ অৰ্থত Ability বা সামৰ্থ্যতা। সামৰ্থ্য শব্দটোৱে আৰ্থিক দিশটোকো সাঙুৰি লয়। অৰ্থাৎ মানসিক, আৰ্থিক আৰু শাৰীৰিক সামৰ্থ্যতা এই তিনিটা ভাগত সামৰ্থ্যতাক ভাগ কৰিব পাৰি।

  বিভিন্ন বিষয়ৰ জ্ঞান অৰ্জন কৰিবলৈ মানসিক ভাৱে দৃঢ় আৰু সৱল হ'ব লাগে। বিশেষকৈ প্ৰাথমিক,উচচ প্ৰাথমিক আৰু মাধ্যমিক পৰ্যায়ৰ পাঠ্যপুথিৰ জ্ঞান, নিৰ্দিষ্ট লক্ষ্যৰ ওপৰত জ্ঞান আয়ত্ত কৰাৰ বাবে ইচ্ছুক হ'ব লাগিব । আৰু ভৱিষ্যতৰ বাবে মগজুৰ ভঁৰালত সযতনে সাঁচি ৰাখিব পাৰিব লাগিব। প্ৰয়োজন সাপেক্ষে সঞ্চিত জ্ঞান প্ৰয়োগ কৰিব পাৰিব লাগিব । তেতিয়াহে নিজ লক্ষ্যত উপনীত হ'ব পৰা যায়। ছাত্ৰ-ছাত্ৰী সকলৰ সকলোৱে নিশ্চয় জ্ঞান আহৰণৰ দিশত সমান সামৰ্থ্যতা নাই। কিছুমান মেধা, কিছুমান অতি মেধা, আৰু কিছুমান দুৰ্বল ছাত্ৰ ছাত্ৰী থাকে। গতিকে নিজ লক্ষ্যত উপনীত হ'বৰ বাবে এই দুৰ্বলতা সকলোৱে নাইকিয়া কৰাটো অতি আৱশ্যক। 

     আৰ্থিক সামৰ্থ্যতা হৈছে আৰ্থিকভাৱে স্বচ্ছল অৱস্থা । বহুক্ষেত্ৰত দেখা যায় যে ঘৰুৱা শোচনীয় আৰ্থিক অৱস্থাৰ ফলত বহু ল'ৰা ছোৱালীয়ে সময়ত নিজৰ লক্ষ্যত উপনীত হ'ব নোৱাৰে। ছাত্ৰ-ছাত্ৰী সকলৰ মাজতো কিছুমান ল'ৰা ছোৱালীৰ ঘৰুৱা অৱস্থা একেবাৰে বেয়া থাকে। তেওঁলোকৰ বাবে লক্ষ্যত উপনীত হোৱাটো বৰ সহজ নহয়। কিন্তু চেষ্টাৰ অসাধ্য বুলি এই পৃথিৱীত একো নাই।

আৰ্থিক সমস্যা আছে বুলি নপঢ়িলে,নাভাবিলে হ'ব জানো ? 'টমাছ আলভা এডিচন' ৰ নাম নিশ্চয় শুনিছা। সৰুতে যিজন ল'ৰা অতি গাধা আছিল , আনকি বিদ্যালয়ৰ পৰা খেদা খাইছিল , যিজনক শিক্ষকে 'ঘোলা কণী' বুলি আখ্যা দিছিল সেইজন এডিচনে কিন্তু পাছলৈ এজন উদ্ভাৱক আৰু বিজ্ঞানী হিচাপে খ্যাতি লাভ কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিল। আকৌ তেওঁ নিজৰ ঘৰতে বিভিন্ন বিজ্ঞান কিতাপৰ জৰিয়তে জ্ঞান অৰ্জন কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিল। আনহাতে আৰ্থিক সমস্যা দূৰীকৰণৰ বাবে বাৰ কি তেৰ বছৰ বয়সতে ৰেলগাড়ীৰ যাত্ৰীৰ মাজত বাতৰি কাকত আৰু শাক-পাচলি বিক্ৰী কৰিছিল এডিচনে। বহু সমস্যাৰ মাজেৰে আগবাঢ়ি গৈ স্কুলৰ শিক্ষা নোলোৱাকৈয়ে পাছলৈ এজন উদ্ভাৱক আৰু বিজ্ঞানী হিচাপে খ্যাতি লাভ কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিল কেৱল ঐকান্তিক প্ৰচেষ্টা আৰু অধ্যৱসায় গুণৰ বাবে টমাছ আলভা এডিচনে । গতিকে আমাৰ ছাত্ৰ ছাত্ৰী সকলেও আৰ্থিক সামৰ্থ্যতা নাথাকিলেও নিজৰ লক্ষ্যত আগবাঢ়ি যাবৰ বাবে যৎপৰোনাস্তি প্ৰয়াস কৰিব লাগিব।

   শাৰীৰিক সক্ষমতা বজাই ৰখা অতি প্ৰয়োজন আছে। যোগ শিক্ষাৰ জৰিয়তে নিজৰ শৰীৰৰ অৱস্থা উন্নত কৰি ৰাখিব লাগে । দুৰ্বল দেহাৰ, মনৰ চিন্তাও দুৰ্বল হয়। মানসিক অৱস্থা যিমানেই টনকিয়াল হ'ব সিমানেই সহজতে বিষয়বস্তুৰ জ্ঞান আহৰণ কৰিব সক্ষম হ'ব। বিদ্যালয়ৰ আওতাত পোৱা পাঠ্যপুথিৰ জ্ঞান মগজুৰ ভঁৰালত সঞ্চিত কৰি ৰাখিব লাগিব, বিভিন্ন বিষয়ত বাহিৰা জ্ঞান অৰ্জন কৰি সঞ্চিত কৰি ৰাখিব লাগিব, নিজ লক্ষ্যত উপনীত হ'বৰ বাবে লক্ষ্যৰ সৈতে জড়িত থকা বিভিন্ন কিতাপ অধ্যয়ন কৰি জ্ঞান অৰ্জন কৰিব পাৰিব লাগিব। এনেবোৰ কাৰণতে শাৰীৰিকভাৱে সবল বা শক্তিশালী হোৱাটো একান্তই প্ৰয়োজন। সুস্বাস্থ্য বৰ্তাই ৰখাৰ বাবে দেহক সুষম আহাৰৰ প্ৰয়োজন হয়। অভিভাৱক সকলে ছাত্ৰ ছাত্ৰীৰ এই সমস্যাৰ ক্ষেত্ৰত সজাগ হ'ব লাগিব। নিজৰ সন্তানক সুষম আহাৰৰ যোগান ধৰিব লাগিব। আনহাতে ছাত্ৰ ছাত্ৰী সকলে নিজেও নিজৰ স্বাস্থ্য সুন্দৰ আৰু সবল কৰি ৰাখিবলৈ প্ৰয়াস কৰিব লাগিব। পুৱা সোনকালে উঠা, জগিং  কৰা, ব্যায়াম কৰা, দৌৰা, খেল ধেমালি খেলা, সময়মতে খোৱা-লোৱা কৰা আদি নিতৌ কৰাৰ অভ্যাস ৰাখিব লাগে। এনে অভ্যাসে দেহৰ গঠন আৰু বিকাশৰ ক্ষেত্ৰত প্ৰভাৱ পেলায়।

Skill : ব্যাখ্যা-

Skill মানে কি ?

Skill ৰ আভিধানিক অৰ্থ হৈছে দক্ষতা বা কৌশল। কোনো ক্ষেত্ৰত দেখুওৱা বিশেষ পাৰদৰ্শিতা, নিপুণতা, পাৰ্গতালি আদি এজন ব্যক্তিৰ গুণক দক্ষতা বুলি কোৱা হয়। কেইটামান উদাহৰণৰ জৰিয়তে বিষয়টো স্পষ্ট কৰিব বিচাৰিছোঁ।

১/ এজন দৰ্জী কাপোৰ চিলাই কামৰ বাবে ওস্তাদ। যিকোনো কাপোৰ সোনকালে আৰু অতি সহজে কোনো খুট নথকাকৈ দৰ্জী এজনে চিলাই কৰিব পৰা কাৰ্যটোৱেই হৈছে দৰ্জীজনৰ কাপোৰ চিলাই কৰাৰ দক্ষতা । আৰু যি পদ্ধতিৰে তেওঁ কাপোৰ চিলাই কৰিলে সেয়া হৈছে তেওঁৰ কাপোৰ চিলাই কৰাৰ কৌশল। 

২/ গাড়ী ড্ৰাইভাৰ এজনে ভালদৰে গাড়ী চলাব জনা জ্ঞান হৈছে ড্ৰাইভাজনৰ দক্ষতা। ড্ৰাইভাৰ জনে কি পদ্ধতি খটুৱাই গাড়ী চলালে অৰ্থাৎ ডাইভাৰ জনে শুই চলালে নে, বহি চলালে নে , এবাৰো ব্ৰেক নমৰাকৈ চলালে ইত্যাদি কথাবোৰ হ'ল কৌশল। 

৩/ কাঠমিস্ত্ৰী এজনে সুন্দৰ পালেং বনাব জানে, সেয়া হৈছে তেওঁৰ দক্ষতা । আচবাব পত্ৰ বৰ নিপুণতাৰে বনাব জানে সেয়া হৈছে তেওঁৰ দক্ষতা। আৰু কাঠমিস্ত্ৰী জনে বিছনা, আচবাব বনাবৰ বাবে যি নিয়ম খটুৱাই সেয়া হৈছে মিস্ত্ৰী জনৰ কৌশল। অৰ্থাৎ বিছনা খন বনাবলৈ কাঠবোৰ জোখত টুকুৰা টুকুৰকৈ কাটি বৈদ্যুতিক ৰান্দাৰে চাঁচি সমান কৰা হৈছে আৰু সেইবোৰ খাঁচ কাটি আঠা বা গজাল মাৰি লগলগাই বিছনা আকাৰ দিয়া হৈছে। বিছনা খন বনাবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা এই কাম খিনিকেই কৌশল বুলি কোৱা হয়। 

দক্ষতা আৰু কৌশল হৈছে এটা মুদ্ৰাৰ ইপিঠি-সিপিঠি । য'ত দক্ষতা থাকিব তাত কৌশল থাকিবই লাগিব।

 গতিকে ছাত্ৰ ছাত্ৰীসকলক কেৰিয়াৰ অৰ্জনৰ ক্ষেত্ৰত এই কৌশলী জ্ঞানৰ অতিশয় প্ৰয়োজন আছে। মানসিক দক্ষতা আৰু শাৰীৰিক দক্ষতা হিচাপে ইয়াক ভাগ কৰিব পৰা যায়। মানসিক দক্ষতা হ'ল মনৰ চিন্তা-চৰ্চাৰ জৰিয়তে লাভ কৰিব পৰা দক্ষতা। ছাত্ৰ-ছাত্ৰী সকলৰ বক্তৃতা প্ৰদানৰ দক্ষতা, ৰুমাল চিলাইৰ দক্ষতা, প্ৰশ্নোত্তৰ ক্ষিপ্ৰতাৰে কৰিব পৰা দক্ষতা, কম্পিউটাৰ চলাব জনা দক্ষতা আদি বোৰ মানসিক দক্ষতাৰ ভিতৰত পৰে। শাৰীৰিক দক্ষতা বুলি ক'লে শৰীৰ সম্বন্ধ দক্ষতাক বুজায়। 

    

Knowledge: ব্যাখ্যা-

Knowledge মানে কি ?

Knowledge মানে হৈছে কোনো বিষয়ত স্পষ্টকৈ জনা বা বোধ হোৱা বা স্পষ্ট বিদ্যা আহৰণ কৰা। কোনো এটা নিৰ্দিষ্ট বিষয় স্পষ্টকৈ বুজি নাপালে তাৰ পৰা প্ৰয়োজনীয় জ্ঞান আহৰণ কৰিব পৰা নাযায়। সেয়ে যিকোনো বিষয়ত আগবাঢ়ি যাবলৈ হ'লে জ্ঞানৰ পৰিসৰ ব্যাপক হোৱা দৰকাৰ। সেয়ে ছাত্ৰ ছাত্ৰী সকলে বিদ্যালয়ৰ পাঠ্যপুথিৰ জ্ঞান পুংখানুপুংখ ভাৱে আয়ত্ত কৰিব প্ৰয়াস কৰিব লাগে। তদুপৰি বিভিন্ন বিষয়ত বিভিন্ন লেখকৰ কিতাপ সংগ্ৰহ কৰি অধ্যয়ন কৰা উচিত। 

জ্ঞানে কেৰিয়াৰ অৰ্জনত প্ৰত্যক্ষভাৱে সহায় কৰে। জ্ঞান নহ'লে আমি কেতিয়াও আমাৰ নিজ লক্ষ্যত উপনীত হ'ব নোৱাৰোঁ। এয়া একেবাৰে সত্য কথা।

গতিকে ask ৰ ব্যাখ্যাৰ পৰা নিশ্চয় কিছু হ'লেও আভাস পাইছা যে জীৱনত জীৱিকা অৰ্জনৰ ক্ষেত্ৰত ask ৰ প্ৰয়োজনীয়তা কিমান আছে । আমি নিজক জীৱনত থানথিত লগাবলৈ হ'লে প্ৰৱল ইচ্ছাৰ‌ অধিকাৰী হ'ব লাগিব। অধ্যৱসায় আৰু ধৈৰ্যশীল হ'ব লাগিব।

উপসংহাৰ :

মানুহৰ দহোটা আঙুলি সমান নহয়। সেয়ে সকলো মানুহ মেধাৱী নহয়। আস্ক'ৰ প্ৰতিটো গুণ সকলো মানুহৰে নাথাকে যদিও ঐকান্তিক প্ৰচেষ্টাৰ বলত এইবোৰ অৰ্জন কৰিব পাৰি। একাগ্ৰতাৰে আগবাঢ়া জীৱনৰ লক্ষ্য পূৰণ কৰিবলৈ সক্ষম হবা।

প্ৰৱন্ধটো পঢ়ি ছোৱাৰ বাবে অশেষ আন্তৰিক ধন্যবাদ জনালো আপোনাক। ব্লগত মন্তব্য এটা এৰি যাব। নপঢ়াকৈ মন্তব্য নিদিয়ে যেন। - দুদুল সোণোৱাল।

+++++++++++++++++++++++++++++++

ঢেকীয়া শাক আৰু আমাৰ প্ৰাত্যহিক জীৱন।

ঢেকীয়া আৰু আমাৰ প্ৰাত্যহিক জীৱন : 

খাটিখোৱা অসমীয়া মানুহৰ ঢেকীয়াৰ লগত ওতঃপ্ৰোত সম্পৰ্ক আছে। হাবিৰ পৰা প্ৰাপ্ত শাক পাচলিৰ জৰিয়তে বিশেষকৈ গ্ৰাম্য অঞ্চলৰ লোকসকলে ৰান্ধনীশালৰ অভাৱ পূৰণ কৰে। ঢেকীয়া অতি সহজে পোৱা আৰু মিষ্ট বনৰীয়া খাদ্য হিচাপে পৰিচিত। যুগ যুগান্তৰ ধৰি অসমীয়া সমাজত ঢেকীয়া শাকৰ প্ৰচলন হৈ আহিছে। কেৱল খাদ্যৰ বাবেই নহয় সোণোৱাল কছাৰীসকলৰ শাক্ত পন্হীৰ শকদৈ পূজাত ঢেকীয়া ব্যৱহাৰ কৰা দেখা যায়। ঢেকীয়াৰ এখন আঞ্জা এই পূজাত থকাটো বাধ্যতামূলক। আনহাতে ই এবিধ বিভিন্ন উপকাৰী উপাদান যুক্ত উদ্ভিদ হিচাপে পৰিগণিত। 

ঢেকীয়াত থকা উপাদান সমূহ হৈছে এনেধৰণৰ -

ঢেকীয়াত থাকে প্ৰটিন, ভিটামিন এ, ভিটামিন বি কম্প্লেক্স, ভিটামিন চি, ভিটামিন ই, বিতা কেৰোটিন, এণ্টেঅক্সিডেণ্ট, কেলচিয়াম, আইৰণ, ফছফৰাছ আদি ।

ঢেকীয়া শাক আমাৰ সকলোৰে পৰিচিত খাদ্য। ঢেকীয়া (Fiddlehead ferns) এবিধ শাক জাতীয় বনৰীয়া উদ্ভিদ। বিজ্ঞানীসকলৰ মতে পৃথিৱীত প্ৰায় দহহাজাৰ ঢেকীয়াবৰ্গৰ প্ৰজাতি আছে। কিন্তু উত্তৰ-পূৰ্বাঞ্চলত ৫ বিধ ঢেকীয়াহে উপলব্ধ আছে ।

আহক জানো ঢেকীয়া শাকৰ উপকাৰিতা- 

১. লিভাৰৰ অসুখ নিৰাময় কৰে।

২. জণ্ডিচ, টিউমাৰ, ভাইৰাচজনিত ৰোগ নিৰাময় কৰে।

৩. ঢেকীয়াত থকা কেলচিয়াম, ফচফৰাছ হাড়ৰ গঠনৰ বাবে উপকাৰী।

৪. ঢেকীয়াৰ বাতনাশক গুণ আছে।

৫. মহিলাৰ স্তন ৰোগৰ বাবে অতিকৈ উপকাৰী। প্ৰসৱৰ পিছত হোৱা স্তনৰ বিষ, স্তনাগ্ৰ ফাটি যোৱা আৰু মাতৃদুগ্ধৰ উন্নতি ঘটায়।

৬. বক্ষৰোগ, কাঁহ-শ্বাসজনিত ৰোগ, হাওঁফাওঁৰ কৰ্কটৰোগ প্ৰতিৰোধ কৰে।

৭. ঢেকীয়া ডায়েবেটিছ ৰোগীৰ বাবে উপকাৰী।

৮. ঢেকীয়াই শক্তিবৰ্ধক আৰু যৌনশক্তি বৃদ্ধি কৰে।

৯. ঢেকীয়া মূত্ৰনলীৰ সংক্ৰমণ বা ইউৰিনাৰী ট্ৰেক্ট ইনফেক্সন (UTI)ত উপকাৰী।

১০. ফিটা পেলু নাশ কৰে ঢেকীয়াই।

১১. ঢেকীয়াৰ শিপাৰ গুড়িৰ পাউদাৰ লগালে ঘা শুকায় ৷

১২. কোষ্ঠকাঠিন্য দূৰ কৰে।

১৩. ঢেকীয়াত থকা ভিটামিন এয়ে দৃষ্টিশক্তিৰ উন্নতি কৰে।

১৪. ঢেকীয়াত থকা পটিচিয়ামে উচ্চ ৰক্তচাপ হ্ৰাস কৰাত সহায় কৰে।

১৫. ঢেকীয়া শাকত বিকিৰণ ৰোধক গুণ আছে।

১৬. ঢেকীয়াৰ শিপাৰ চাহ বনাই খালে হাওঁফাওঁত অক্সিজেনৰ প্ৰবাহ ভাল হয় ৷ উশাহ লোৱাৰ কষ্ট দূৰ হয় ৷

ঢেকীয়া শাকৰ অপকাৰীতা :

ঢেকীয়া শাকৰ যিদৰে উপকাৰী গুণ আছে ঠিক সেইদৰে অপকাৰীতাও আছে। ঢেকীয়া শাক অত্যধিক খোৱা ভাল নহয়। আগৰ বুঢ়া-মেথা সকলে কোৱা মতে ঢেকীয়া সদায় খোৱা অনুচিত। কিয় ?

১/ ঢেকীয়া শাকে দেহা ভাগৰাই তোলে। 

২/ অত্যধিক টোপনি হোৱাৰ সম্ভাৱনা থাকে।

৩/ ৰাতি ঢেকীয়া শাক খালে হজম নহয়।

৪/ ৰাতি ঢেকীয়া শাক খালে গেছ হয়।

৫/ আধা সিজাকৈ ঢেকীয়া শাক খালে ওকালি আহে আৰু বমি হয়।

৬/ আধা সিজাকৈ ঢেকীয়া শাক খালে পেটৰ বিষ হয়। হাগনি আৰু জ্বৰ আদি লক্ষণে দেখা দিয়ে । 

যিয়েই নহওঁক ঢেকীয়া শাকৰ আদৰ কিন্তু অসমত ইমূৰৰ পৰা সিমূৰলৈ দিনক দিনে বৃদ্ধি পাই আহিছে। ইয়াৰ কাৰণ হৈছে বজাৰত অন্য শাক পাচলিৰ জুই ছাইৰ দাম। ইয়াৰোপৰি বজাৰত প্ৰাপ্ত প্ৰায় বোৰ শাক পাচলিত ৰাসায়নিক ঔষধ ছটিওৱা হয় বুলি সকলোৱে ধাৰণা কৰে। এইটো সত্য যে বজাৰত প্ৰাপ্ত প্ৰায় বোৰ শাক পাচলিতে দৰৱ দিয়া হয়। নহ'লেনো অনা পাছদিনাখনেই গেলি যায় নে ? এইবোৰৰ কাৰণতে বনৰীয়া ঢেকীয়া শাকৰ আদৰ বৃদ্ধি পাবলৈ ধৰিছে। আনকি বৰ্তমান সময়ত নগৰ এলেকাত প্ৰতি ঘৰে ঘৰে ঢেকীয়া শাক, তৰা, টিকনি বৰুৱা আদি বাৰীত লগাই লোৱা দেখা যায়।

প্ৰৱন্ধটো পঢ়ি ছোৱাৰ বাবে অশেষ আন্তৰিক ধন্যবাদ জনালো।- দুদুল সোণোৱাল।

সহায়ক উৎস

https://as.vikaspedia.in/health/ousadh/9a29c79959c09be9f0-9899aa9959be9f09bf9a49be

 

মোৰ জীৱনৰ লক্ষ্য আৰু শিক্ষকতা। Goals and teaching of my life.

মোৰ জীৱনৰ লক্ষ্য আৰু শিক্ষকতা :

মোৰ জীৱনৰ লক্ষ্য :

কথিত আছে যে ' লক্ষ্যহীন জীৱন ব'ঠাহীন নাওঁৰ সদৃশ' । যি মানুহৰ জীৱনত কোনো লক্ষ্য নাথাকে সেই মানুহে কোনো ক্ষেত্ৰতে আগবাঢ়ি যাব নোৱাৰে। লক্ষ্যই মানুহৰ জীৱন সুশৃংখলিত কৰে। জীৱনৰ জীৱিকা নিৰ্দ্ধাৰণে ব্যক্তিজনক জীয়াই থকাৰ পথ দেখুৱায়। উপাৰ্জনৰ পথ দেখুৱায়। সেয়ে ক'ব পাৰি লক্ষ্য হৈছে জীৱিকা অৰ্জনৰ আদিপাঠ। 

    লক্ষ্য সৰুতেই সঠিক হোৱা প্ৰয়োজন। মাধ্যমিক পৰ্যায়ৰ শিক্ষা অৰ্জনৰ সময়ত নিজৰ লক্ষ্য নিৰ্দ্ধাৰণ কৰা প্ৰয়োজন। লক্ষ্য বাচি ল'লে অধ্যয়নৰ থানথিত লাগে। মগজুত এটা নিৰ্দিষ্ট কাৰকে ক্ৰিয়া কৰাৰ ফলত বিষয়বস্তুৰ জ্ঞান আহৰণ কৰিবলৈ মন উদ্বাউল হৈ থাকে যাৰ ফলত অধ্যয়ন সক্ৰিয়ভাৱে আগবাঢ়ে। জ্ঞানৰ পৰিসৰ বৃদ্ধি হয়। অনলাইনত নিৰ্দিষ্ট লক্ষ্যৰ সম্পৰ্কে কিছু আভাস ল'ব পাৰি। 

    মোৰ জীৱনৰ লক্ষ্য যি আছিল সেয়া সম্ভৱপৰ হৈ নুঠিল। নৱম শ্ৰেণীত ভৰি দিয়া লগে লগে মই মনতে ভাবিছিলো যে ভৱিষ্যতে এজন মহাবিদ্যালয়ৰ প্ৰবক্তা হ'ম। কিন্তু মই প্ৰবক্তাৰ সম্পৰ্কে প্ৰায় অজ্ঞ আছিলোঁ। এজন প্ৰবক্তাৰ বাবে প্ৰকৃততে কি কি যোগ্যতাৰ মাপকাঠিৰ প্ৰয়োজন হয় ?  কিমান বয়সত এনে পদৰ বাবে উপযুক্ত হিচাপে বিবেচিত হয় ? এই পদৰ বাবে আবেদন কৰাৰ পদ্ধতি বা নিয়ম কেনেধৰণৰ ? ইত্যাদি কথাবোৰ ভালদৰে নজনাকৈয়ে মই প্ৰবক্তা হোৱাৰ ৰঙীন স্বপ্ন দেখিছিলো। পিছলৈ যি এক অলীক কল্পনা লৈ পৰিণত হৈছিল। ইয়াৰ মূলতে হ'ল লক্ষ্যৰ প্ৰতি অজ্ঞতা আৰু অধ্যয়ন হ্ৰাস হৈ অহা। তদুপৰি জীৱনৰ লক্ষ্য নিৰ্দ্ধাৰণ কৰিবলৈ যাওঁতে আৰ্থিক অৱস্থাৰ সম্পৰ্কেও ভবাৰ প্ৰয়োজন আছে। ঘৰুৱা আৰ্থিক অৱস্থা শোচনীয় হ'লে সেইমতে সেই অৱস্থাৰ সৈতে মিলিব পৰাকৈ লক্ষ্য নিৰ্দ্ধাৰণ কৰিব লাগে। মোৰ এই ক্ষেত্ৰত কোনোটোৱেই সুবিধাজনক নাছিল যাৰ বাবে লক্ষ্যত উপনীত হ'ব নোৱাৰিলোঁ। 

    অভাৱ অনাটন আছে বুলিয়েই লক্ষ্য নিৰ্দ্ধাৰণ নকৰিব নেকি ? ইয়াৰ উত্তৰ নঞৰ্থক। অৰ্থাৎ যিমানেই অভাৱ অনাটন নাথাকক কিয়, নিজ লক্ষ্য সদায় ডাঙৰ আৰু মনে বিচৰা বিধৰ হ'ব লাগে।  

    মোৰ দ্বিতীয় লক্ষ্য আছিল এজন ইঞ্জিনিয়াৰ।  কিছুমান মানুহৰ মুখেৰে শুনিবলৈ পাইছিলো যে ইঞ্জিনিয়াৰ হ'বলৈ বিজ্ঞান শাখাত উচ্চতৰ মাধ্যমিক উত্তীৰ্ণ হ'ব লাগে নতুবা স্নাতক ডিগ্ৰী অৰ্জন কৰিব লাগে। সেয়ে মই উচ্চতৰ মাধ্যমিকত বিজ্ঞান শাখাত নামভৰ্তি কৰাইছিলো । কিন্তু মোৰেই দুৰ্ভাগ্য যে সময়ত বিজ্ঞান শাখাত উচ্চতৰ মাধ্যমিক উত্তীৰ্ণ হ'ব নোৱাৰিলোঁ। যাৰ ফলত মোৰ দ্বিতীয় লক্ষ্যও ভ্ৰষ্ট হ'ল । আৰ্থিক দৈন্যতাও মোৰ লক্ষ্যত উপনীত হ'ব নোৱাৰাৰ মূল কাৰণ আছিল। 

   গতিকে মোৰ জীৱনত ঘটা এই দুটা পৰিঘটনাৰ পৰা বুজিব পাৰি যে লক্ষ্য নিৰ্দ্ধাৰণত আৰ্থিক অৱস্থায়ো বাৰুকৈয়ে প্ৰভাৱ পেলায়। সেয়ে লক্ষ্য আৰু আৰ্থিক অৱস্থাৰ মাজত সামঞ্জস্য আৰু সুষমতা বজায় ৰাখিব পাৰিলে ভাল । 

    জীৱনত নিৰ্দ্ধাৰণ কৰি লোৱা দুয়োটা লক্ষ্যই অপূৰ্ণ আৰু বিফল হোৱাৰ পাছত পুনৰাই কলা শাখাত নামভৰ্তি কৰাইছিলো আৰু শিক্ষকতা কৰাৰ হাবিয়াস পুহি ৰাখিছিলো । চকুৰ আগত দেখি থকা শিক্ষাগুৰুসকল আৰু মোক শিক্ষা দিয়া শিক্ষাগুৰু সকলৰ শিক্ষাৰ শিক্ষাগত অৰ্হতা লক্ষ্য কৰি ভাবিছিলো যে প্ৰাথমিক শিক্ষক হ'বলৈ বৰ বেছি শিক্ষাগত অৰ্হতাৰ প্ৰয়োজন নাই। সেই মানসিকতা জন্ম হোৱাৰ পাছত উচ্চতৰ মাধ্যমিক উত্তীৰ্ণ হ'বৰ মানসেৰে কিছু কঠোৰ ভাৱে অধ্যয়ন কৰিছিলোঁ আৰু ইয়ে মোৰ জীৱনৰ গতি পৰিবৰ্তনৰ দিশত আগবঢ়াই লৈ গৈছিল।  আৰু মনে বিচৰা শিক্ষকৰ দৰে মহান পদত অধিষ্ঠিত হ'ব সক্ষম হৈছিলো।

        শিক্ষকতা এক গুৰুত্বপূৰ্ণ তথা পবিত্ৰ বৃত্তি হিচাপে পৰিগণিত। নিজে বহু ত্যাগ স্বীকাৰ কৰি আনৰ জীৱন গঢ় দিয়া কাৰ্য নিশ্চয় এক সহজ কাম নহয়। সময় আৰু শৃংখলা শিক্ষকৰ মূল চাবি। নিজে শৃংখলিত হৈ আনক শৃংখলা আৰু মূল্যবোধৰ জ্ঞান প্ৰদান কৰিব পৰা যায়। তদুপৰি শিক্ষক হ'ব লাগিব নিৰপেক্ষ, সুচৰিত্ৰ আৰু সুচিন্তকৰ আধাৰ। এজন শিক্ষক দৰাচলতে - চাতুৰ্য্যতা, বাগ্মিতা, হাস্যৰসিক, নিয়মানুৱৰ্তী , দূৰদৰ্শীতা আদি মহৎ গুণৰ অধিকাৰী হোৱাটো একান্তই বাঞ্ছনীয় । কথা আৰু কামৰ মাজত কোনো পাৰ্থক্য নাৰাখি দক্ষতাৰে নিজৰ কৰ্তব্য পালন কৰাটো শিক্ষকৰ স্হায়ী ধৰ্ম। 

     জীৱনৰ কেকুঁৰি পথত বহু শিক্ষক লগ পালোঁ আৰু ভৱিষ্যতৰ সময়ছোৱাতো হয়তো বহু শিক্ষক লগ পাম। বহু অভিজ্ঞ আৰু নীতি আদৰ্শৰে তেওঁলোক সংপৃক্ত আছিল। পূৰ্বৰ সময়ত শিক্ষিতৰ হাৰ কম আছিল বাবেই হয়তো শিক্ষকৰ শিক্ষাৰ প্ৰয়োজনীয়তা কিছু কম আছিল। সময় আগবঢ়াৰ লগে লগে শিক্ষিতৰ হাৰ বৃদ্ধি পালে আৰু সেয়ে শিক্ষকৰ যোগ্যতাৰ মাপকাঠিও বাঢ়ি গ'ল।  তথাপিও পূৰ্বতে শিক্ষকৰ  প্ৰতি মানুহৰ সন্মান, ভক্তি আৰু শ্ৰদ্ধাৰ পৰিমাণ বেছি আছিল। কিন্তু বৰ্তমান সময়ত শিক্ষকৰ প্ৰতি মানুহৰ মনোভাব বহু পৰিবৰ্তন হোৱা পৰিলক্ষিত হয়। ইয়াৰ কাৰণ কি ? প্ৰৱন্ধটোত উল্লেখ নকৰিলেও আপোনালোকক কোৱাৰ প্ৰয়োজন নিশ্চয় নাই। যোৱা কেইটামান দিনৰ আগতে জাল প্ৰমাণ পত্ৰৰে শিক্ষক হ'বলৈ ওলাইছিল বহুজন, বিভিন্ন সময়ত ৰাজনীতিৰ মেৰপেচত সোমাই ধনৰ হৰণলুকী,  প্ৰধান শিক্ষক- শিক্ষয়িত্ৰীৰ মধ্যাহ্ন ভোজনৰ ধন হৰণলুকী, বিদ্যালয় গৃহৰ বাবে অহা অনুদানৰ অপব্যৱহাৰ আদি ধৰণৰ কু-কাৰ্যৰ ফলত শিক্ষকতাৰ পবিত্ৰতা কিছু ম্লান হৈছে বুলি ঠাৱৰ কৰিব পাৰি। এটা কথা সত্য যে শিক্ষক সদায় শিক্ষকেই। গতিকে সদায় শিক্ষকক শিক্ষকৰ দৃষ্টিৰে চোৱাটো বাঞ্ছনীয়।যি কি নহওঁক শিক্ষকৰ সন্মান শিক্ষকেই বজাই ৰাখিব লাগিব নিজৰ কৰ্তব্য আৰু কামৰ জৰিয়তে। 

    সাম্প্ৰতিক সময়ত ছাত্ৰ ছাত্ৰীয়ে শিক্ষক হোৱাৰ স্বপ্ন দেখিলে শিক্ষকৰ মহৎ গুণসমূহ আয়ত্ব কৰিবলৈ প্ৰয়াস কৰিব লাগিব।

 (আগলৈ)

প্ৰৱন্ধটো পঢ়ি ছোৱাৰ বাবে অশেষ আন্তৰিক ধন্যবাদ জ্ঞাপন কৰিছোঁ। অজানিতে কিবা ভুল ভ্ৰান্তি হ'লে আঙুলিয়াই দিব যাতে পুনৰাই শোধৰণি কৰিব পাৰোঁ। ব্লগত মন্তব্য এটা আগবঢ়াব । - দুদুল সোণোৱাল।

   

ষষ্ঠদশ খণ্ড , মহাত্মা গান্ধীৰ আত্মজীৱনী অসমীয়া অনুবাদ।

ষষ্ঠদশ খণ্ড ,সত্যৰ সৈতে মোৰ পৰীক্ষা-নিৰীক্ষা, এখন আত্মজীৱনী ।

মূল লেখক : মোহনদাস কৰমচাদ্ গান্ধী

অসমীয়া অনুবাদ : দুদুল সোণোৱাল।

4. প্ৰথম আকস্মিক আঘাত।(The first shock).

   হতাশ হৈ মই বোম্বাই এৰি ৰাজকোটলৈ গৈছিলো য'ত মই মোৰ নিজৰ কাৰ্যালয় স্থাপন কৰিছিলো। ইয়াত মই মজলীয়াকৈ ভালদৰে মিলিছিলো। আৱেদন আৰু স্মাৰকৰ খচৰা প্ৰস্তুত কৰাটোৱে মোক মাহে গড়ে 300 টকা লৈ আহিছিল। এই কামৰ বাবে মই মোৰ নিজৰ সামৰ্থ্যৰ সলনি প্ৰভাৱক ধন্যবাদ দিব লগা হৈছিল, কিয়নো মোৰ ভায়েকৰ সঙ্গীৰ এটা নিষ্পত্তিহোৱা অভ্যাস আছিল। সকলো আৱেদন ইত্যাদি য'ত সঁচাকৈয়ে বা তেওঁৰ মনত এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ চৰিত্ৰ আছিল, তেওঁ ডাঙৰ বেৰিষ্টাৰলৈ পঠিয়াইছিল। মোৰ বাবে তেওঁৰ দৰিদ্ৰ গ্ৰাহকৰ হৈ খচৰা প্ৰস্তুত কৰিবলগা আৱেদনবোৰ পৰিছিল।

     মই স্বীকাৰ কৰিব লাগিব যে ইয়াত মই কোনো কমিছন নিদিয়াৰ নীতিৰ সৈতে আপোচ কৰিব লগা হৈছিল, যিটো বোম্বাইত মই ইমান নিষ্ঠাৰে পালন কৰিছিলো। মোক কোৱা হৈছিল যে দুয়োটা ক্ষেত্ৰত চৰ্ত বেলেগ আছিল: বোম্বাইত থাকোতে আপোনাক অৱগত কৰা ভাকিলসকলক কমিছন দিব লাগিব; আৰু ইয়াত বোম্বাইৰ দৰে সকলো বেৰিষ্টাৰে, কোনো ব্যতিক্ৰম নোহোৱাকৈ তেওঁলোকৰ মাচুলৰ শতাংশ কমিছন হিচাপে পৰিশোধ কৰিছিল। মোৰ ভায়েকৰ যুক্তি মোৰ বাবে উত্তৰহীন আছিল। "আপুনি দেখিছে," তেওঁ কৈছিল, "মই আন এটা ভাকিলৰ সৈতে অংশীদাৰীত্বত আছোঁ। মই সদায়ে আমাৰ সকলো বোৰ গোচৰ আপোনাৰ ওচৰত ৰাখিবলৈ আগ্ৰহী হ'ম যাৰ সৈতে আপুনি সম্ভৱতঃ মোকাবিলা কৰিব পাৰে আৰু যদি আপুনি মোৰ সঙ্গীক কমিছন দিবলৈ অস্বীকাৰ কৰে, আপুনি মোক লাজ দিয়াটো নিশ্চিত। যিহেতু আপোনাৰ আৰু মোৰ এটা যুটীয়া প্ৰতিষ্ঠান আছে, আপোনাৰ মাচুল আমাৰ উমৈহতীয়া পাৰ্চলৈ আহে আৰু মই স্বয়ংক্ৰিয়ভাৱে এটা অংশ পাওঁ। কিন্তু মোৰ সঙ্গীৰ কি হ'ব? তেওঁ আন কোনো বেৰিষ্টাৰক একেটা কেচ দিছিল বুলি অনুমান কৰি, তেওঁ নিশ্চিতভাৱে তেওঁৰ পৰা তেওঁৰ কমিছন পাব।

    মোক এই আৱেদনৰ দ্বাৰা গ্ৰহণ কৰা হৈছিল আৰু অনুভৱ কৰা হৈছিল যে, যদি মই বেৰিষ্টাৰ হিচাপে অনুশীলন কৰিব লগা হয়, তেন্তে মই এনে ক্ষেত্ৰত কমিছন সম্পৰ্কে মোৰ নীতি টোকা দিব নোৱাৰো। এনেদৰেই মই নিজৰ সৈতে তৰ্ক কৰিছিলো বা স্পষ্টকৈ ক'বলৈ গ'লে কেনেকৈ মই নিজকে প্ৰতাৰণা কৰিছিলো। অৱশ্যে, মই যোগ দিওঁ যে আন কোনো গোচৰৰ সন্দৰ্ভত কেতিয়াও কমিছন দিয়াৰ কথা মোৰ মনত নাই। যদিও মই এনেদৰে দুয়োটা মূৰ পূৰণ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিলো, মই এই সময়ৰ বিষয়ে মোৰ জীৱনৰ প্ৰথম টোপোলা পাইছিলো। মই শুনিছিলো যে এজন ব্ৰিটিছ বিষয়া কেনেকুৱা আছিল, কিন্তু এতিয়ালৈকে কেতিয়াও এজনৰ সৈতে মুখামুখি হোৱা নাছিল। 

    মোৰ ভায়জন তেওঁৰ গাড্ডি (সিংহাসন)ত স্থাপন কৰাৰ আগতে পোৰবন্দৰৰ স্বৰ্গীয় ৰাণাচাহেবৰ সচিব আৰু উপদেষ্টা আছিল আৰু এই সময়ত তেওঁৰ মূৰত ওলমি থকাটো সেই কাৰ্যালয়ত থাকোতে ভুল পৰামৰ্শ দিয়াৰ অভিযোগ আছিল। বিষয়টো ৰাজনৈতিক এজেণ্টৰ ওচৰলৈ গৈছিল যি মোৰ ভায়েজনৰ বিৰুদ্ধে পক্ষপাতিত্ব কৰিছিল। এতিয়া মই এই বিষয়াজনক ইংলেণ্ডত থাকোতে চিনি পাইছিলো, আৰু তেওঁ হয়তো মোৰ সৈতে যথেষ্ট বন্ধুত্বপূৰ্ণ আছিল বুলি কোৱা হ'ব পাৰে। মোৰ ভাতৃয়ে ভাবিছিল যে মই বন্ধুত্বৰ সুবিধা ল'ব লাগে আৰু তেওঁৰ হৈ এটা ভাল শব্দ ক'ব লাগে, তেওঁৰ কুসংস্কাৰৰ ৰাজনৈতিক এজেণ্টক অপব্যৱহাৰ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিব লাগে। মই এই ধাৰণাটো একেবাৰে ভাল পোৱা নাছিলো। মই ভবা উচিত নহয় যে মই ইংলেণ্ডত এজন ত্ৰুটিজনক পৰিচয়ৰ সুবিধা ল'বলৈ চেষ্টা কৰা উচিত । যদি মোৰ ভায়জনৰ সঁচাকৈয়ে দোষ আছিল, তেন্তে মোৰ পৰামৰ্শৰ কি লাভ আছিল ? যদি তেওঁ নিৰ্দোষ আছিল, তেন্তে তেওঁ সঠিক পাঠ্যক্ৰমত এখন আৱেদন দাখিল কৰিব লাগে আৰু নিজৰ নিৰ্দোষতাৰ বিষয়ে আত্মবিশ্বাসী হ'ব লাগে, ফলাফলৰ সন্মুখীন হ'ব লাগে। মোৰ ভাতৃয়ে এই পৰামৰ্শটো উপভোগ কৰা নাছিল। "আপুনি কাথিৱাডক নাজানে," তেওঁ কৈছিল, "আৰু আপুনি এতিয়াও পৃথিৱীখন জানিব পৰা নাই। ইয়াত কেৱল প্ৰভাৱহে গণনা কৰা হয়। আপোনাৰ কৰ্তব্যৰ পৰা আঁতৰি থকাটো আপোনাৰ বাবে উচিত নহয়, যেতিয়া আপুনি আপোনাৰ পৰিচিত এজন বিষয়াৰ ওচৰত মোৰ বিষয়ে স্পষ্টকৈ এটা ভাল কথা ক'ব পাৰে।"

    

সিংহাসন (Throne)

    

    মই তেওঁক অস্বীকাৰ কৰিব নোৱাৰিলোঁ, সেয়েহে মই মোৰ ইচ্ছাৰ বিপৰীতে বিষয়াজনৰ ওচৰলৈ গৈছিলো। মই জানো যে মোৰ তেওঁৰ ওচৰলৈ যোৱাৰ কোনো অধিকাৰ নাছিল আৰু মই মোৰ আত্মসন্মানৰ সৈতে আপোচ কৰি আছো বুলি সম্পূৰ্ণ সচেতন আছিলোঁ। কিন্তু মই এটা অনুমতি বিচাৰিছিলো আৰু পাইছিলো। মই তেওঁক পুৰণি পৰিচিতজনৰ কথা মনত পেলাই দিছিলো কিন্তু মই লগে লগে দেখিছিলো যে কাথিয়াৱাড ইংলেণ্ডতকৈ পৃথক; ছুটিত থকা এজন বিষয়া কৰ্তব্যৰত বিষয়াৰ দৰে একে নাছিল। ৰাজনৈতিক এজেণ্টজন পৰিচিত জনৰ গৰাকী আছিল কিন্তু স্মাৰকটোৱে তেওঁক দৃঢ় কৰা যেন লাগিছিল। "নিশ্চিতভাৱে আপুনি ইয়ালৈ সেই অদ্ভুততাৰ অপব্যৱহাৰ কৰিবলৈ অহা নাই, আপুনি হয় নে ?" সেই জঠৰতাৰ অৰ্থ যেন লাগিছিল আৰু তেওঁৰ ভ্ৰূত লিখা যেন লাগিছিল। তথাপিও মই মোৰ মোকৰ্দমাটো খুলিছিলো। চাহিব অধৈৰ্য্য হৈ পৰিছিল। "আপোনাৰ ভায়জন এজন ষড়যন্ত্ৰকাৰী। মই আপোনাৰ পৰা আৰু একো শুনিব নিবিচাৰো। মোৰ সময় নাই। যদি আপোনাৰ ভায়জনৰ কিবা ক'বলৈ আছে, তেওঁক সঠিক পথৰ জৰিয়তে আবেদন কৰিবলৈ দিয়ক। "

    উত্তৰটো যথেষ্ট আছিল, সম্ভৱতঃ সেইটো প্ৰাপ্য আছিল। কিন্তু মোৰ কাহিনীৰ সৈতে স্বাৰ্থপৰতা কৰা হৈছিল । চাহিবে উঠি ক'লে: "আপুনি এতিয়া যাবই লাগিব।" "কিন্তু অনুগ্ৰহ কৰি মোৰ কথা শুনিব," মই ক'লো। এইটোৱে তেওঁক অধিক খং তুলিছিল। তেওঁ তেওঁৰ পিয়নক মাতিছিল আৰু মোক দুৱাৰখন দেখুৱাবলৈ আদেশ দিছিল। 

    পিয়নজন সোমাই অহাৰ সময়ত মই তেতিয়াও দ্বিধাগ্ৰস্ত হৈ আছিলো, সি মোৰ কান্ধত হাত ৰাখিছিল আৰু মোক কোঠাৰ পৰা বাহিৰলৈ যাবলৈ কৈছিল । চাহিব দূৰলৈ আঁতৰি গ'ল, একেদৰে পিয়নো আঁতৰি গ'ল আৰু মই বিৰক্ত হৈ ধুমুহা বেগত উলাই বাহিৰলৈ গুচি গ'লো। মই তৎক্ষণাৎ এই সন্দৰ্ভত এটা টোকা লিখিছিলোঁ আৰু প্ৰেৰণ কৰিছিলো: "আপুনি মোক অপমান কৰিছে। আপুনি মোক আক্ৰমণ কৰিছে, আপোনাৰ পিয়নৰ জৰিয়তে। যদি আপুনি কোনো সংশোধন নকৰে, মই আপোনাৰ বিৰুদ্ধে আগবাঢ়িব লাগিব।" যুদ্ধ সদৃশ ক্ষিপ্ৰতাৰে তেওঁৰ উত্তৰটো আহিছিল। 

    "আপুনি মোৰ সৈতে অভদ্ৰ আচৰণ কৰিছে। মই আপোনাক যাবলৈ কৈছিলো আৰু আপুনি নগ'ল । আপোনাক দুৱাৰখন দেখুৱাবলৈ মোৰ পিয়নক অৰ্ডাৰ দিয়াৰ বাহিৰে মোৰ ওচৰত কোনো বিকল্প নাছিল। আনকি তেওঁ আপোনাক কাৰ্যালয় এৰি যাবলৈ কোৱাৰ পাছতো, আপুনি তেনে কৰা নাছিল। সেয়েহে তেওঁ আপোনাক বাহিৰলৈ পঠিয়াবলৈ মাত্ৰ পৰ্যাপ্ত বল প্ৰয়োগ কৰিব লগা হৈছিল। আপুনি বিচৰা ধৰণে আগবাঢ়িবলৈ আপোনাৰ স্বাধীনতা আছে।" 

    এই উত্তৰটো মোৰ পকেটত লৈ মই ঘৰলৈ আহিছিলো আৰু মোৰ ভায়জনক সেই সকলোবোৰ কৈছিলো। তেওঁ দুখিত হৈছিল, কিন্তু মোক কেনেদৰে সান্ত্বনা দিব লাগে নাজানিছিল। তেওঁ তেওঁৰ ভাকিল বন্ধুসকলৰ সৈতে কথা পাতিছিল। কিয়নো মই চাহিবৰ বিৰুদ্ধে কেনেকৈ আগবাঢ়িব লাগে নাজানো।

    ছাৰ ফেৰোজেশ্বাহ মেহতা এই সময়ত ৰাজকোটত আছিল, কিবা এটা গোচৰৰ বাবে বোম্বাইৰ পৰা নামি আহিছিল। কিন্তু মোৰ দৰে এজন কনিষ্ঠ বেৰিষ্টাৰে কেনেকৈ তেওঁক চাবলৈ সাহস কৰিব পাৰোঁ ? সেয়েহে মই তেওঁক মোৰ গোচৰৰ কাগজবোৰ ভাকিলৰ জৰিয়তে পঠিয়াইছিলো, যিয়ে তেওঁক নিযুক্ত কৰিছিল আৰু তেওঁৰ পৰামৰ্শ বিচাৰিছিল।

    "গান্ধীক কওঁক," তেওঁ কৈছিল, "এনে ধৰণৰ কথা বহুতো ভাকিল আৰু বেৰিষ্টাৰৰ সাধাৰণ অভিজ্ঞতা। তেওঁ এতিয়াও ইংলেণ্ডৰ পৰা আহি সতেজ আৰু গৰম তেজৰ হৈ আছে । তেওঁ ব্ৰিটিছ বিষয়াসকল ক চিনি নাপায়। যদি তেওঁ কিবা উপাৰ্জন কৰিব আৰু ইয়াত সহজ সময় অতিবাহিত কৰিব, তেন্তে তেওঁ ক'ব দিয়ক আৰু অপমানটো পকেটত ৰাখিব দিয়ক। তেওঁ চাহিবৰ বিৰুদ্ধে আগবাঢ়ি একো লাভ নহ'ব আৰু ইয়াৰ বিপৰীতে খুব সম্ভৱ নিজকে ধ্বংস কৰিব। তাক কওঁক সি এতিয়াও জানিব পৰা নাই।"

   পৰামৰ্শটো মোৰ বাবে বিহৰ দৰে তিক্ত আছিল, কিন্তু মই ইয়াক গিলিব লগা হৈছিল। মই অপমানটা পকেটত ৰাখিছিলো , কিন্তু ইয়াৰ পৰা মই লাভাম্বিত হৈছিলো । "মই আকৌ কেতিয়াও নিজকে এনে মিছা স্থিতিত ৰাখিব নোৱাৰিম, আকৌ কেতিয়াও মই এনেদৰে বন্ধুত্বক ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ চেষ্টা নকৰোঁ," মই নিজকে কৈছিলো, আৰু তেতিয়াৰ পৰা মই কেতিয়াও সেই সংকল্প ভংগৰ বাবে দোষী হোৱা নাই। এই আকস্মিক আঘাতে মোৰ জীৱনৰ গতিপথ সলনি কৰিছিল।

মোহনদাস কৰমচাদ্ গান্ধী আৰু পত্নী কস্তুৰবা গান্ধীৰ আলোকচিত্ৰ। 

    

    

লেখাটো পঢ়ি ছোৱাৰ বাবে অশেষ আন্তৰিক ধন্যবাদ জনালো। দুদুল সোণোৱাল।

++++++++++++++++++++++++++++++

যুগ্ম সংখ্যা আৰু অযুগ্ম সংখ্যা। Even And Odd Numbers.

যুগ্ম আৰু অযুগ্ম সংখ্যা। Even And Odd Numbers: ২৩৪, ২৫৬, ৪৬, ৬০ , ৭৯৩৪, ১২৬৪৫৮, ৫৫৫২৩২, ৪২৩,  ৬৬১,  ৫৬৭,  ২৬৯,  ৯৯৩৫ ,...

যুগ্ম সংখ্যা ( Even number) :

   

     যিবিলাক সংখ্যা ২ ৰ গুণিতক বা ২ ৰে সংখ্যাটোক হৰণ কৰোঁতে ভাগশেষ শূণ্য হয় , সেইবিলাক সংখ্যাক যুগ্ম সংখ্যা বুলি কোৱা হয়। যুগ্ম সংখ্যা এটা একক স্হানৰ অংক অনুসৰি চিনাক্ত কৰা হয়। যদি সংখ্যা এটাৰ একক স্হানৰ অংকক ২ ৰে হৰণ যায়, তেন্তে গোটেই সংখ্যাটোক ২ ৰে হৰণ যাব। তলৰ উদাহৰণটো লক্ষ্য কৰিলে স্পষ্ট হ'ব। ২৩৪,  ২৫৬, ৪৬, ৬০ , ৭৯৩৪, ১২৬৪৫৮, ৫৫৫২৩২, .. আদি সংখ্যাবোৰ যুগ্ম সংখ্যা। কাৰণ ইহঁতৰ প্ৰতিটোৰে একক স্হানৰ অংকক ২ ৰে বিভাজ্য যাব। 

২৩৪ ৰ একক স্হানৰ অংক ৪ ,     ৪÷২=২

                           ভাগফল ২ আৰু ভাগশেষ ০ 

২৫৬ ৰ একক স্হানৰ অংক ৬,      ৬÷২=৩

                           ভাগফল ৩ আৰু ভাগশেষ ০

৭৯৩৪ ৰ একক স্হানৰ অংক ৪,    ৪÷২=২

                           ভাগফল ২ আৰু ভাগশেষ ০

১২৬৪৫৮ ৰ একক স্হানৰ অংক ৮,    ৮÷২=৪

                           ভাগফল ৪ আৰু ভাগশেষ ০

৫৫৫২৩২ ৰ একক স্হানৰ অংক ২,    ২÷২=০

                           ভাগফল ০ আৰু ভাগশেষ ০

৬০ ৰ একক স্হানৰ অংক ০, ০ ৰ হৰণফল ০

                           ভাগফল ০ আৰু ভাগশেষ ০

ওপৰৰ উদাহৰণত গোটেই কেইটা সংখ্যাৰে একক স্হানৰ অংকক ২ ৰে হৰণ কৰোঁতে ভাগশেষ ০ (শূণ্য) পোৱা গৈছে। সেয়ে সংখ্যাকেইটাক ২ ৰে বিভাজ্য ষায় বুলি কোৱা হৈছে আৰু সংখ্যাবোৰক যুগ্ম সংখ্যা বুলি কোৱা হৈছে। আমি উদাহৰণৰ পৰা ক'ব পাৰোঁ যে যিবিলাক সংখ্যাৰ একক স্হানত ০ ,২ ,৪, ৬ ,৮ থাকে, সেইবিলাক সংখ্যাক যুগ্ম সংখ্যা বোলে।

আটাইতকৈ সৰু যুগ্ম সংখ্যা হ'ল ২ । কিন্তু আটাইতকৈ ডাঙৰ যুগ্ম সংখ্যা কি হ'ব পাৰে ? ওপৰৰ উদাহৰণৰ পৰা বুজিব পাৰি ডাঙৰ যুগ্ম সংখ্যা নাই। সেয়ে যুগ্ম সংখ্যা অসীম বুলি কোৱা হয়। যাৰ সংখ্যা গণনা কৰিব নোৱাৰি। মনত ৰাখিবা শূণ্য যুগ্ম অথবা অযুগ্ম একোৱে নহয়। শূণ্য হ'ল এটা পূৰ্ণ সংখ্যা। 

অযুগ্ম সংখ্যা (Odd Numbers) :

     যিবিলাক সংখ্যাক ২ ৰে বিভাজ্য নাযায় আৰু সংখ্যাবোৰৰ একক স্হানৰ অংক ১, ৩, ৫ ,৭, ৯ হয় সেইবিলাক সংখ্যাক অযুগ্ম সংখ্যা বোলা হয়। অযুগ্ম সংখ্যা বিলাকক ২ ৰে হৰণ কৰোঁতে ভাগশেষ ১ ৰৈ যায় বা ভাগশেষ শূণ্য নহয় । যেনে- ৪২৩,  ৬৬১,  ৫৬৭,  ২৬৯,  ৯৯৩৫ , ... আদি সংখ্যা বোৰ হৈছে অযুগ্ম সংখ্যা। কাৰণ ইহঁতৰ প্ৰতিটোৰে একক স্হানৰ অংক অযুগ্ম। 

৪২৩ ৰ একক স্হানৰ অংক ৩ , ৪২৩÷২=২১১ , ১

                                ‌‌ভা‌গফল ২১১ আৰু বাকী ১

অৰ্থাৎ ভাগফল×ভাজক+ বাকী =২১১×২ + ১

                                               =৪২২+১

                                               =৪২৩

৬৬১ ৰ একক স্হানৰ অংক ১, ৬৬১÷২= ৩৩০, ১

                               ভাগফল ৩৩০ আৰু বাকী ১

অৰ্থাৎ ভাগফল×ভাজক+ বাকী = ৩৩০×২+১

                                               = ৬৬০+১

                                               =৬৬১

৫৬৭ ৰ একক স্হানৰ অংক ৭, ৫৬৭÷২= ২৮৩, ১

                              ভাগফল ২৮৩ আৰু বাকী ১

অৰ্থাৎ ভাগফল×ভাজক+ বাকী= ২৮৩×২+১

                                              = ৫৬৬+১

                                              = ৫৬৭

২৬৯ ৰ একক স্হানৰ অংক ৯,  ২৬৯÷২=১৩৪, ১

                              ভাগফল ১৩৪ আৰু বাকী ১

অৰ্থাৎ ভাগফল×ভাজক+ বাকী = ১৩৪×২+১

                                               = ২৬৮+১

                                               = ২৬৯

৯৯৩৫ ৰ একক স্হানৰ অংক ৫,   ৯৯৩৫÷২ =                                                                 ৪৯৬৭ , ১ 

                             ভাগফল ৪৯৬৭ আৰু বাকী ১

অৰ্থাৎ ভাগফল×ভাজক+ বাকী= ৪৯৬৭×২+১

                                              = ৯৯৩৪+১

                                              =৯৯৩৫

উদাহৰণত দিয়া সকলো বিলাক সংখ্যাৰ ভাগশেষ ১ বা ভাগশেষ শূণ্য নহয়। গতিকে উল্লেখ কৰা সংখ্যা বিলাক অযুগ্ম সংখ্যা হয় বুলি নিশ্চিত হ'ব পাৰি। 

আটাইতকৈ সৰু অযুগ্ম সংখ্যা হৈছে ১ । কিন্তু আটাইতকৈ ডাঙৰ অযুগ্ম সংখ্যা আছেনে ? 

অযুগ্ম সংখ্যা, সংখ্যা জগতত অসংখ্য সংখ্যক আছে। ইয়াৰ পৰিমাণ গণনা কৰি শেষ কৰিব নোৱাৰি। 

লেখাটো পঢ়ি ছোৱাৰ বাবে অশেষ আন্তৰিক ধন্যবাদ জনালো। -- দুদুল সোণোৱাল। লেখাটোত ৰৈ গ'লে আঙুলিয়াই দিব যাতে পাছলৈ শুদ্ধ কৰিব পাৰোঁ। 

----****-----*****--------------------******----****-----

 

এজন মহান নেতাক সুৱঁৰি যাচিছোঁ প্ৰণাম।

এজন মহান নেতাক সোঁৱৰি যাচিছো সহস্ৰ প্ৰণাম🙏

লালবাহাদুৰ শাস্ত্ৰী

#শিক্ষণীয় কথা

 নিজান ৰেল ষ্টেচন। দিনৰ শেষ ৰেলখনেও প্লেটফৰ্ম এৰিলে। এগৰাকী বৃদ্ধা তেতিয়াও ষ্টেচনত বহিয়েই আছে। পিছদিনাহে পিছৰ ৰেলখন আহিব সেইকথা সেই বৃদ্ধা গৰাকী অবগত নহয়। এজন কুলিৰ চকু পৰিল সেই বৃদ্ধা গৰাকীৰ ওপৰত। 

   - মা আপুনি কলৈ যাব?

   - - দিল্লীলৈ যাম বাবা পুত্ৰৰ কাষলৈ। 

- মা আজি আৰু ৰেল নাই নহয়। 

- - বৃদ্ধা গৰাকীৰ অসহায় দৃষ্টি। কুলি জনৰ বোধহয় দয়া উপজিল। 

 -মা মই আপোনাক ওয়েটিং ৰুমত থৈ আহোঁগৈ বলক। আহক মোৰ লগত। 

 - -কি আৰু কৰিম বলা। 

 -আপোনাৰ লৰা দিল্লীত থাকে নহয় জানো?

 - -হয় বাবা। 

 -কি কৰে?

 - -ৰেল বিভাগত কিবা এটা কাম কৰে। 

 -নামটো কওঁকচোন যোগাযোগ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিম। 

 - -অ মোৰ পুত্ৰৰ নাম লাল। সকলোৱে তাক লাল বাহাদুৰ শাস্ত্ৰী বুলি মাতে। 

  সেই সময়ত লাল বাহাদুৰ শাস্ত্ৰী ভাৰতীয় ৰেলৱেৰ কেবিনেট মন্ত্ৰী। মুহূৰ্ততে গোটেই ষ্টেচনতে তোলপাৰ লাগি গ'ল। কিছু সময়ৰ পিছতেই (চেলুন কাৰ) ষ্টেচনলৈ আহি গ'ল। বৃদ্ধা গৰাকী অবাক হৈ গ'ল। তেওঁৰ লৰাৰ ইমান ক্ষমতা। 

            লাল বাহাদুৰ শাস্ত্ৰীয়েতো এইবোৰ একো গমেই পোৱা নাছিল। সমস্ত আয়োজন কৰিছিল ৰেল বিভাগে। শেষত এটাই কথা, এনেকুৱা মাক হলেহে পুত্ৰও তেনেকুৱা হয়। 

                      এনেকুৱা নেতা এতিয়া দুৰ্লভ। এখেতে ক্ষমতা প্ৰতিপত্তিৰ কাৰণে এই পদত বহা নাই, এখেতে পদটোত বহি সোণত সুৱগা চৰাইছে। 

                                ৰেল বিভাগে (চেলুন কাৰত) মাকক লৈ গৈ পুতেকৰ লগত লগলগাই দিলে। লৰাজনক দেখা পোৱাৰ পিছত মাকে সুধিলে - "লাল তুমি ৰেলত কি কাম কৰানো, এওঁলোকে মোক সুধিছিল - মইতো একো কবই নোৱাৰিলো। 

                                          পুতেকে তেতিয়া ক'লে-সৰু চাকৰি এটা কৰোঁ মা। 

                                                    লাল বাহাদুৰ শাস্ত্ৰী ৰেলমন্ত্ৰী যে আছিল সেইকথা মাকক কেতিয়াওঁ কোৱা নাছিল। কেৱল কৈছিল যে তেওঁ ৰেল বিভাগত চাকৰি কৰে। সময় বাগৰি গৈ থাকিল। এদিনাখন মাক থকা চহৰ খনৰ ওচৰতে ৰেল বিভাগৰ সভা এখন হ' ল। সভালৈ ৰেলমন্ত্ৰী হিচাপে ভাষণ দিবলৈ লাল বাহাদুৰ শাস্ত্ৰী আহিল। মাকে কিবা সূত্ৰেৰে গম পালে যে তেওঁৰ ৰেল বিভাগত কাম কৰা লৰাটো সেই সভালৈ আহিব। মাকে লৰালৰিকৈ লৰাক চাবলৈ সভাস্থলীত ওলালেগৈ। দুই এজনক সুধোঁতে, ইকিজনে সুধিলে কাক বিচাৰি আহিছে আপুনি - মাকে তেতিয়া ক'লে যে "মোৰ লৰাক লগ কৰিবলৈ আহিছোঁ"। 

                                                              সকলোৱে তেওঁৰ লৰাৰ নাম সোধাত নামটো কোৱাত সকলোৱে উচপ খাই উঠিল আৰু ভেঙুচালি কৰিবলৈ ধৰিলে। তেনেতে কেইজনমানে মাকক লাল বাহাদুৰ শাস্ত্ৰীৰ ওচৰলৈ লৈ গ' ল আৰু তেখেতক দেখুৱাই সুধিলে সেইজনেই তেওঁৰ পুত্ৰ নেকি? মাকেও তৎক্ষণাত হয় বুলি ক' লে। মাকক দেখি লাল বাহাদুৰ শাস্ত্ৰীয়েও কাষলৈ মাতি নি বহিবলৈ দিলে আৰু কিছু সময়ৰ পিছত ঘৰলৈ পঠিয়াই দিলে। 

                                                              সাংবাদিকে পৰিস্থিতি দেখি হতবাক হ'ল আৰু প্ৰশ্ন কৰিলে- আপুনি মাৰ ওচৰত ভাষণ কিয় আৰম্ভ নকৰিলে? 

  

                                                                   উত্তৰত তেওঁ ক'লে যে মাৰ ওচৰত মই ভাষণ এই কাৰণেই নিদিলোঁ, কিয়নো ভাষণ দিলে মায়ে গম পাই যাব যে মই প্ৰকৃততে এজন ৰেল মন্ত্ৰীহে। মায়ে তেতিয়া হয়তো জনা শুনা বহুতৰে চাকৰিৰ সুবিধা কৰি দিবলৈ মোৰ ওচৰলৈ আহিব। যিটো মই কৰিব নিবিচাৰো আৰু মাৰ কথাওঁ পেলাব নোৱাৰিম। হয়তো মাৰ অহংকাৰো হ' ব পুতেক মন্ত্ৰী বুলি। 

    

                                                                        সকলোৱে এই কথা শুনি নিশ্চুপ হৈ ৰ'ল। 

                                                                                   এই মহানতাৰ বাবেই চুটি চাপৰ মানুহজনে গৌৰৱ স্তম্ভৰ শীৰ্ষত উঠিব পাৰিছিল। 

(সংগ্ৰহিত)

লেখনিটো পঢ়ি ভাল লগাৰ বাবে মোৰ ব্লগত প্ৰকাশ কৰালো। ফেচবুকৰ পৰা সংগৃহীত কৰা হৈছে।

+++++++++++++++++++++++++++++++