Friday, June 12, 2020

শোকাৱহ (চুটি গল্প)

                   শোকাৱহ

        বনজুই সদৃশ বিয়পি পৰিল কথাবোৰ। ঋষভে কস্মিন কালেও ভবা নাছিল যে ঘটনাটোৱে ইমান ডাঙৰ মূৰ ল'ব  । সিদিনা সি ডিভাইডাৰৰ কাষত থকা হেঁতেন কি হ'ল হেঁতেন বাৰু ! কথাটো ভাবিলে মূৰটো আচন্দ্ৰাই কৰে। কি ধৰণৰ আছিল বাৰু ঘটনাটো ।সি পুনৰবাৰ মনত পেলাবলৈ চেষ্টা কৰিলে।
       অন্য দিনৰ দৰে সিদিনাও সি প্ৰাত: ভ্ৰমণৰ বাবে ওলাই গৈছিল বিটুৰ সৈতে। জিৰ' পইণ্টৰ ৰাষ্ট্ৰীয় ঘাইপথৰ দাঁতিৰে গৈ আছিল সিঁহত। প্ৰকৃতিৰ বিনন্দীয়া পৰিৱেশ উপভোগ কৰি কৰি । অকস্মাতে আমাৰ বিপৰীত দিশৰ পৰা তীব্ৰ বেগেৰে যেন উৰি আহিছিল এখন পালচাৰ । তীব্ৰ বেগেৰে ঘাই পথৰ ডিভাইডাৰত খুন্দা মাৰি তিনি চাৰি ফাৰ্লং দূৰত চিটিকি পৰিল আৰোহীৰ দেহ। তপত তেজেৰে ৰাঙলী হৈ পৰিল আৰোহীৰ দেহ । কোন আছিল বাৰু ল'ৰা জন । অম্লান।হয় অম্লানে হয় । খন্তেকতে এটা তেজাল ডেকাৰ প্ৰাণবায়ু উৰি গ'ল । 
        কথাটো বিয়পি পৰিল ফেচবুকৰ পাতে পাতে।
 তীব্ৰ বেগেৰে চলোৱা বাইকৰ দুৰ্ঘটনা ।        

No comments:

Post a Comment

dudulsonowal32@gmail.com

Featured post

বিদ্যালয়ত আগবঢ়াব পৰাকৈ এটা চমু ভাষণৰ আৰ্হি।

  এটা সাৰুৱা ভাষণ...    পৰম শ্ৰদ্ধাৰ আজিৰ শিক্ষক দিৱস উপলক্ষে আয়োজিত সমৰ্দ্ধনা সভাৰ সভাপতি ডাঙৰীয়া, তথা উপস্থিত সহকৰ্মীবৃন্দ, বিদ্যালয় পৰ...

Popular posts