বেলি লহিওৱাৰ অন্তত

বেলি লহিওৱাৰ অন্তত

তােমাৰ স'তে লুকা-ভাকু খেলা দিনতে

এডৰা সৰিয়হ ফুল হৈ ফুলিছিল

অকৃত্রিম মৰম স্নেহবােৰ

হৃদয়ৰ নিভৃতকোণত তােমাৰ অজানিতে।

তুমি বৰ এজনী হােৱাৰ পৰৱৰ্তী ক্ষণত

মােৰ ধূলিয়ৰি বুকুৰ চোতালত সযতনে

ৰুই দিলা আশা আৰু পােহৰৰ নাহৰ

কলপতীয়া মৰমবােৰ বাঢ়ি আহিল অহৰহ।

সময়ৰ চাকনৈয়াত তুমি হেৰাই গ'লা মােৰ অলক্ষিতে

এৰি থৈ এমুঠি দিখৌৰ পাৰৰ গঢ়াখহনীয়া দুখ

এতিয়া সাঁজ লগাৰ পূর্বে সন্ধিয়া হয় প্রতিটো পল

জীৱনৰ ৰঙবােৰ আন্ধাৰ কৰি।

প্রতিটো দিনৰ বিৰতিত নতুন এটা হেপাঁহৰ দিন

প্রস্ফুটিত হােৱাৰ প্রত্যাশাত ব্যাকুলিত হঁও এতিয়া

আহিবা নহ'লে ঋতুমতী পথাৰৰ গাভৰু প্ৰেম হৈ

বুকুৰ সেঁওতা ফালি এই বাসন্তী বেলা ।।